Soru
Boşanmak için Kutsal Kitap'ta özellikle belirtilenlerin dışında geçerli nedenler var mıdır?
Yanıt
Kutsal Yazılar'da açıkça belirtilen tek bir boşanma nedeni vardır: Cinsel ahlaksızlık (Matta 5:32; 19:9). Çoğu Kutsal Kitap öğretmeni, 1. Korintliler 7:15'teki "bağlı değil" ifadesine dayanarak, imanlı bir eşin imansız bir eş tarafından terk edilmesini de boşanma nedeni olarak kabul eder. Bu ikisinin dışında başka geçerli boşanma nedenleri var mıdır? Belki, ama yazılı olanın ötesine geçmemeye dikkat etmeliyiz (1. Korintliler 7:15). Kutsal Yazılar üzerinde varsayımda bulunmaya başladığımızda, kendimizi Tanrı'nın gerçekte ne dediğine boyun eğmek yerine, Tanrı'nın ne demek istediğini bildiğimizi iddia etmek gibi tehlikeli bir konuma sokarız.
Kalplerimiz gerçekten de zor evlilikler yaşayanlarla birlikte. Kötü bir evlilik yürek burkucu derecede acı verici olabilir ve iyileşme ve restorasyonun nasıl sağlanacağını bilmek son derece zordur. Eşlerden birinin boşanmak için geçerli bir nedeni olsa bile, boşanma davası açmakta asla acele etmemelidir. Tanrı'nın evlilik için arzusu, bir erkek ve bir kadının yaşam boyu kesintisiz bir birliktelik içinde tek bedenli bir ilişkidir (Yaratılış 2:24; Matta 19:5-6). Boşanma, Kutsal Kitap'a uygun nedenlerle gerçekleşse bile, her zaman birçok kalıcı sonucu olan bir trajedidir.
Kutsal Kitap'ta yer almayan ve boşanma için en sık öne sürülen neden fiziksel istismardır. Bu noktada açık olmamız gerekir: Boşanma talep edilsin ya da edilmesin, fiziksel istismara uğrayan bir eş derhal durumdan uzaklaşmalı ve güvenlik arayışına girmelidir. İşin içinde çocuklar varsa, onlar da korunmalıdır. Tacizciden ayrılmak akıllıca bir davranıştır ve Kutsal Kitap'ta bunu yasaklayan hiçbir şey yoktur. Kişinin kendisini ve çocuklarını koruması ahlaken doğrudur. Kutsal Kitap öğretmenlerinin çoğu, pişmanlık duyulmayan ve/veya devam eden fiziksel istismarın bir boşanma nedeni olduğu konusunda hemfikirdir, ancak bu açıkça Kutsal Kitap'a dayalı bir neden değildir.
Boşanma için önerilen diğer nedenler, fiziksel istismarın ötesinde, diğer istismar biçimleridir: Duygusal istismar, sözlü istismar, zihinsel istismar ve ruhsal istismar bunlara örnektir. Bu istismar biçimlerinin hiçbiri Kutsal Kitap'ta boşanma nedeni olarak belirtilmemiştir. Yine, Kutsal Kitap'ta açıkça belirtilen tek boşanma nedeni zinadır; daha az açık olan ise inanmayan bir eş tarafından terk edilmedir.
Diğer tüm olası boşanma nedenleri, ne kadar korkunç, dinsiz ve zarar verici olsalar da, Kutsal Kitap'ta açık bir kural yoktur. Dolayısıyla boşanmaya izin verecek eşiğin ne zaman aşılacağına karar vermek öznel bir meseledir. Ne duygusal istismar olarak nitelendirilir? Boşanmanın Kutsal Kitap'a uygun bir seçenek haline gelmesi için kaç sözlü taciz vakası yaşanmalıdır? Manevi istismarın tanımı tam olarak nedir? Bunun ne zaman gerçekleştiğine kim karar verecek?
Bir de pornografi meselesi var. Bazıları eşlerden birinin porno izlemesini zina ile eşdeğer görerek boşanmaya izin vermektedir. Bu mantık Matta 5:28'e dayanmaktadır: "Ama ben size diyorum ki, bir kadına şehvetle bakan her adam, yüreğinde o kadınla zina etmiş olur." Pornografi ve diğer şehvet ifadeleri inkar edilemez bir şekilde "kalp zinası" olsa da, gerçek zina ile aynı şey değildir. Pornografi bir evlilik için yıkıcıdır, ancak bunun bir boşanma nedeni olduğunu söylemek yazılanların ötesine geçmektir.
Yazılanların ötesine geçmenin bir başka örneği de 1. Korintliler 7:15'in bazen nasıl uygulandığında görülebilir. Bu ayet şöyle der: "İman etmeyen ayrılırsa ayrılsın. Kardeş ya da kızkardeş böyle durumlarda özgürdür. Tanrı sizi barış içinde yaşamaya çağırdı." Ama terk etme olarak nitelendirilen nedir? Fiziksel bir ayrılma mı olması gerekir, yoksa duygusal terk de kriterleri karşılar mı? Eşlerden biri duygusal olarak evliliği "terk ederse", diğer eş boşanma talebinde bulunabilir mi? Peki ya finansal terk? Peki ya ihmal? Yoksa 1. Korintliler 7:15 basitçe inanlının inanmayan eşin kışkırttığı bir boşanmaya karşı çıkmaması gerektiğini mi söylemektedir? Kuşkusuz, imansız eş fiziksel olarak terk ederse, imanlı eş "bağlı değildir" ve o zaman eşin ne şekilde bağlı olmadığına karar vermeliyiz: Ruhsal olarak mı? Yasal olarak mı? Ahlaki olarak mı? Burada inanmayan eşin fiziksel olarak ayrılmadığı durumlarda uygulanacak bir ilke var mıdır? Belki de vardır. Ancak Kutsal Kitap'ta olmayan bir şey için Kutsal Kitap'tan gerekçe gösterme konusunda temkinli olmalıyız. Bunun yerine, kararlarımızı yönlendirmek ve ilkelerimizi bildirmek için açıkça yazılı olanlara odaklanmalıyız.
Kutsal Kitap'a göre boşanma gerekçeleri ile Kutsal Kitap'a göre yeniden evlenme gerekçelerini birbirinden ayırmak da önemlidir. Boşanmak kişiye otomatik olarak yeniden evlenme izni vermez. Kutsal Kitap'a göre boşandıktan sonra yeniden evlenme izni son derece sınırlıdır. Matta 5:32 ve 19:9, "istisna hükmü" kapsamına girmeyen bir boşanmadan sonra yeniden evlenmenin zina olduğunu belirtir.
İsa Ferisilere, "İnatçı olduğunuz için Musa karılarınızı boşamanıza izin verdi" demiştir (Matta 19:8). Tanrı'nın bozulan bir evlilik için yüreği her zaman onarıcıdır ve boşanma her zaman eşlerden biri ya da her ikisi tarafından işlenen günahın bir sonucu olarak ortaya çıkar.
Peki, boşanmak için Kutsal Kitap'ta özellikle belirtilenlerin dışında geçerli nedenler var mıdır? En fazla "belki" diyebiliriz. Tanrı seçimler yapmamıza ve sonuçlarıyla yaşamamıza izin verir. Şüphesiz, zor bir evlilik ve boşanma ile ilgili konular karmaşık ve zordur, ancak Tanrı'nın söylediklerine güvenmeli ve O'nun Sözünü izlemeliyiz. Bilgece ve Tanrı'yı onurlandıran kararlar verirken, İbraniler 13:4'teki gerçeğe bağlı kalalım: "Herkes evliliğe saygı göstersin. Evlilik yatağı günahla lekelenmesin. Çünkü Tanrı fuhuş yapanları, zina edenleri yargılayacak." Ve yazılanların ötesine geçmemeye dikkat edelim.
English
Boşanmak için Kutsal Kitap'ta özellikle belirtilenlerin dışında geçerli nedenler var mıdır?
