Soru
Bir şeyden "Tanrı'nın işi" olarak bahsetmek doğru mudur?
Yanıt
Tanrı'nın işi, günümüz Hristiyan kültüründe şarkılar ve kitaplar aracılığıyla popüler hale getirilen gayri resmi bir slogandır. İnsanlar bu terimi genellikle sadece Tanrı'nın doğrudan müdahalesi olarak açıklanabilecek bir durumu veya sonucu tanımlamak için kullanırlar. "Bu bir mucizeydi!" ve "İlahi takdir iş başındaydı" ifadeleri bir şeyi "Tanrı'nın işi" olarak ilan etmenin daha resmi ve geleneksel yollarıdır.
"Bu Tanrı'nın bir işiydi" ifadesi tanıklığın bir parçası olarak sıklıkla duyulur ve dolaylı olarak Tanrı'ya övgü, övgü veya şan verir: "Kazadan sağ kurtulmamın imkanı yoktu. Bu Tanrı'nın bir işiydi." Bazen bağlam, bir olayın benzersiz veya beklenmedik doğasını vurgular: "İşi nasıl aldığımı bilmiyorum. Tek söyleyebileceğim bunun tamamen Tanrı'nın bir lütfu olduğu!" Ana fikir, Tanrı'nın bir şekilde olağanüstü bir sonuç üretmek için ayrıntılarda çalıştığıdır: "Yeğenim bugün vaftiz oluyor. Eğer onu geçen yıl tanımış olsaydınız, bunun Tanrı'ya ait bir şey olduğunu bilirdiniz."
Bir şeyden "Tanrı'nın işi" olarak söz etmenin özünde yanlış bir şey yoktur. Bu ifade, Tanrı'nın varlığına ya da gücüne dair olağanüstü ya da yakın bir deneyimi tanımlayan bir başka yaygın Hristiyan deyişine -"Tanrı'nın anı"- benzemektedir. Kutsal Kitap gerçeği ışığında anlaşıldığı ve uygulandığı takdirde her iki ifade de yanlış değildir.
İlahi takdir, Tanrı'nın tüm yaşamı sürdüren, evreni ayakta tutan, her yaratığın ihtiyaçlarını karşılayan ve her zaman her koşulda ebedi amaçlarını gerçekleştiren devam eden, çoğu zaman gözlemlenemeyen faaliyetidir (bkz. Yaratılış 8:22; Nehemya 9:6; 1. Timoteos 6:13; Mezmur 145:15-16; Elçilerin İşleri 17:25-28). Kutsal Yazılar, hem evrensel hem de kişisel olarak her şeyin bir "Tanrı'nın işi" olduğuna dair ezici bir tanıklık sunar. "Tüm yaratılışı bir arada tutan" (Koloseliler 1:17) Tanrı, aynı zamanda "Tanrı'yı seven ve O'nun amacına göre çağrılmış olanların iyiliği için her şeyin birlikte işlemesini sağlar" (Romalılar 8:28).
Elçi Pavlus şöyle demiştir: "Her şeyin kaynağı O'dur; her şey O'nun aracılığıyla ve O'nun için var oldu. O'na sonsuza dek yücelik olsun! Amin" (Romalılar 11:36). İlahi takdire ilişkin doğru bir anlayış, her şeyin -iyi ve kötü, mucizevi ve sıradan- "Tanrı'ya ait şeyler" olduğu gerçeğini benimsemelidir. Tarihin tüm panoramasındaki her fırça darbesi O'nun elinden çıkar. Hiçbir şey O'nun kontrolü ya da yetkisi dışında gerçekleşmez (Yeşaya 45:7; Mezmur 135:6).
Nadiren birileri zorluklardan "Tanrı'nın işi" olarak bahseder, ancak bu gerçek inkâr edilemez. Yusuf kardeşlerine şöyle demiştir: "Siz bana zarar vermek istediniz, ama Tanrı şu anda yapılmakta olan şeyi gerçekleştirmek, birçok canı kurtarmak için bunu iyi niyetle yaptı" (Yaratılış 50:20). Pavlus, kendisinin ve müjdeci arkadaşlarının yaşadığı sıkıntılar hakkında tanıklık etmiştir: "Kardeşlerim, Asya İli'nde çektiğimiz sıkıntılardan habersiz kalmanızı istemiyoruz. Dayanabileceğimizden çok ağır bir yük altındaydık. Öyle ki, yaşamaktan bile umudumuzu kesmiştik. Ölüme mahkûm olduğumuzu içimizde hissettik. Ama bu, kendimize değil, ölüleri dirilten Tanrı'ya güvenmemiz için oldu" (2. Korintliler 1:8-9). "Yalnız bununla değil, sıkıntılarla da övünüyoruz. Çünkü biliyoruz ki, sıkıntı dayanma gücünü, dayanma gücü Tanrı'nın beğenisini, Tanrı'nın beğenisi de umudu yaratır. Umut düş kırıklığına uğratmaz. Çünkü bize verilen Kutsal Ruh aracılığıyla Tanrı'nın sevgisi yüreklerimize dökülmüştür." (Romalılar 5:3-5).
Yakup denemelerden ve sınavlardan geçmeyi "Tanrısal bir şey" olarak görür çünkü bunlar ruhsal olgunlukta büyümemize yardımcı olur. İnananları şöyle teşvik etmiştir: "Kardeşlerim, çeşitli denemelerle yüz yüze geldiğinizde bunu büyük sevinçle karşılayın. Çünkü bilirsiniz ki, imanınızın sınanması dayanma gücünü yaratır. 4Dayanma gücü de, hiçbir eksiği olmayan, olgun, yetkin kişiler olmanız için tam bir etkinliğe erişsin" (Yakup 1:2-4).
Nadiren biri şöyle der: "Yıkıcı bir kayıp yaşadım. Bu gerçekten Tanrı'nın bir işiydi." Yine de bu ifade gerçeğe derinden bağlıdır. Tanrı'nın egemenliğine gerçek bir iman ve güven duyan bir kişi, iyi ve kötü günlerde, zaferde ve trajedide, sevinçte ve kederde bir "Tanrı olayı" olduğunu fark edecektir, çünkü Tanrı'nın her şeyi kontrol ettiğini bilir. Koşullara ya da sonuca rağmen "dingin olabilen ve O'nun Tanrı olduğunu bilen" (Mezmur 46:10) imanlı, "Tanrı'ya ait bir şeyin" anlamını bütünüyle kavrayan kişidir.
English
Bir şeyden "Tanrı'nın işi" olarak bahsetmek doğru mudur?
