Soru
Bir Hristiyan'ın içine kapanık olmak yanlış mıdır?
Yanıt
İçe dönüklük ve dışa dönüklük, insanların dünyayla nasıl ilişki kurma eğiliminde olduklarını ifade eden ve bir ölçek üzerinde ölçülen kişilik özellikleridir. Bir kişi ne kadar içe dönükse, iç dünyasına o kadar fazla odaklanma eğilimindedir. Ne kadar dışa dönükse, kişi o kadar dış dünyaya odaklanma eğilimindedir. Tüm insanlar her ikisinden de biraz yapar, ancak genellikle birini diğerine tercih eder. Bazıları içe dönükleri yalnızlıkta güç bulan yalnızlar olarak düşünür; diğerleri içe dönükleri utangaç insanlar olarak düşünür (ancak içe dönüklüğe daha fazla eğilimli olanların hepsi, hatta çoğu utangaç değildir). Hayır, bir Hristiyan için içe dönük (ya da dışa dönük) olmak yanlış değildir. Bununla birlikte, içe dönük bir kişinin dikkat etmesi gereken bazı eğilimler vardır.
Genel olarak içe dönük kişiler kalabalıktan kaçınır, havadan sudan konuşmayı sevmez, uzun süre yalnız kalmaktan hoşlanır ve derin sohbetleri parti gevezeliğine tercih eder. Genellikle kendi kusurları hakkında iç gözlemci ve gerçekçidirler. Kendilerini tanıdıklarla çevrelemek yerine bir veya iki sağlam arkadaşlığa yönelirler. Sanat, yazı veya müzik gibi kendini ifade etmenin yaratıcı yönlerinden hoşlanma eğilimindedirler. Dünyanın en büyük sanatçılarının, yazarlarının ve müzisyenlerinin çoğu içe dönüktür.
Dışa dönük kişiler başkalarıyla birlikte olmaktan enerji alırken, içe dönük kişiler yalnızlık ve düşünme dönemlerinden enerji alırlar. Sessizlik depresyona veya yabancılaşmaya dönüşmediği sürece ruhsal açıdan faydalı olabilir. Dua, tefekkür ve Tanrı'yı beklemek etkili olabilmek için genellikle uzun süre sessiz kalmayı gerektirir. İçedönükler Kutsal Kitap tefekküründe dışadönüklerden daha iyidir çünkü bu onların doğal eğilimlerini tamamlar. İçedönük bir kişi için tehlike, aşırı derecede iç gözlemci olmaktır. İçe dönük kişiler İsa'nın emrettiği şekilde başkalarına hizmet etmek yerine kendi kafalarının içinde yaşama eğiliminde olabilirler (Yuhanna 13:34; 1. Petrus 4:10).
İçe dönüklük, sağlıksız bir şekilde kendine odaklanmakla eş anlamlı değildir. Hem içe dönükler hem de dışa dönükler benmerkezcilikle mücadele edebilir ve bu her zaman yanlıştır. Doğuştan şamatacı, arkadaş canlısı bir kişi dikkatleri üzerine çekmeye çalışarak günahkâr bir şekilde kendine odaklanabilir (Romalılar 12:3).
Tanrı bizi farklı güçlü yönlerimiz, zayıflıklarımız ve kişilik tiplerimizle yaratmıştır. O'na boyun eğen herkesi kullanabilir ve çoğu zaman en çok zayıflıklarımız aracılığıyla yüceltilir (2. Korintliler 12:9). İçe dönük kişiler yaşamlarını tamamen İsa Mesih'in Rabliğine teslim ettiklerinde, güçlü dua savaşçıları, akıl hocaları ve öğretmenler olabilirler. Ruhla dolu içe dönükler Tanrı vergisi doğalarını Tanrı'nın yüceliği için kullanırlar ve uzun, verimli tapınma ve Kutsal Kitap çalışması zamanlarının tadını çıkarırlar. Kutsal Ruh'un kendilerini konfor alanlarının ötesine taşımasına izin verdiklerinde, Tanrı'nın kendilerine verdiği zengin içgörüyü başkalarıyla paylaşabilirler.
İçine kapanık birinin Tanrı'ya hizmet etmesini engelleyebilecek birkaç şey vardır. Doğal sessizlikleri güvensizlik ya da korkudan kaynaklandığında, içe dönük kişiler genellikle insanlardan uzaklaşırlar. Kutsal Yazılar'da belirtildiği gibi başkalarıyla ilişki kurmayı reddedebilirler (1. Petrus 4:10). Bu tür bir yalnızlık onları ruhsal olarak sınırlar. İç gözlem aynı zamanda eleştirel bir ruha da yol açabilir. Kendimize çok fazla odaklanmak başkalarını ve hatta kendimizi yargılamamıza neden olabilir (Matta 7:1-2). İçe dönük kişiler doğal suskunluklarını kilisede sorumluluk almaktan veya Mesih için aktif olarak tanıklık etmekten kaçınmak için bir bahane olarak da kullanabilirler. İsa dünyamıza hizmet etme ve başkalarını sevme konusunda bize verdiği talimatlarda böyle bir ayrım yapmamıştır (Elçilerin İşleri 1:8; Matta 10:18-19). Yüce Görev içe dönükler için de geçerlidir.
Filipililer 2:3 "başkalarını kendimizden üstün görmemiz" gerektiğini söyler. Bazı içe dönük kişiler bu ayeti kendilerini aşağı görmeleri gerektiğinin bir teyidi olarak görebilirler. Sağlıklı bir benlik imajı, kendimizi tam olarak Tanrı'nın gördüğü gibi gördüğümüz bir imajdır: Ne daha iyi ne de daha kötü. Kendimizi "Tanrı'nın yapıtı, O'nun önceden hazırladığı iyi işleri yapmak üzere Mesih İsa'da yaratılmış" (Efesliler 2:10) olarak görmeliyiz. İster içe dönük ister dışa dönük olsun, Hristiyanlar mizaçlarının Tanrı'nın yüceliği için kullanılmak üzere verdiği armağanlar olduğunu unutmamalıdır (1. Korintliler 10:31).
English
Bir Hristiyan'ın içine kapanık olmak yanlış mıdır?
