Soru
Bir Hristiyanın düşünebileceği tek seçenek gömülmek midir?
Yanıt
Yüzyıllar boyunca Hristiyanların çoğu ölümden sonra diriliş mesajını ilan eden bir törenle gömülmek istemiştir; çeşitli ibadet ve gelenekleri içeren bu tören "Hristiyan defin" olarak bilinmektedir. Hristiyanlar için defin dışında başka seçenekler de vardır; defin kadar "geleneksel" sayılmasa da kremasyon giderek daha popüler hale gelmektedir.
Hristiyan cenaze töreni açıkça İncil'e ait bir terim değildir. Kutsal Kitap bir bedenin ölümden sonra nasıl ele alınması gerektiği konusunda talimat vermez. Kutsal Kitap dönemindeki kültürlerde, bir mezara, mağaraya ya da toprağa gömmek insan bedeninden kurtulmanın yaygın yoluydu (Yaratılış 23:19; 35:8, 19; 2. Tarihler 16:14; Matta 27:60-66). Kutsal Kitap'ta en yaygın gömme şekli, parası olanlar için ölüleri yer üstündeki mezarlara koymaktı. Buna gücü yetmeyenler içinse cesetler toprağa gömülürdü. Yeni Ahit'te yer üstü mezarları hâlâ zenginlerin gömüldüğü yerler olarak ayrılmıştı. Hiçbir dünyevi serveti olmayan İsa'nın ödünç alınmış bir mezara gömülmesinin nedeni budur (Matta 27:57-60).
Günümüzde, cesetlerle ilgili ülke yasalarına uymak önemli bir husustur. Yasalar ülkeden ülkeye değişmektedir. Hristiyanlar hükümet yetkililerine itaat etmek zorunda olduklarından, cesetlerin imhasıyla ilgili yasalara uyulmalıdır. Bir de Hristiyan defin ve yakma meselesi vardır. Her ikisi de Kutsal Kitap'ta emredilmemiştir, ancak ikisi de yasaklanmamıştır. Yahudilerin ve ilk Hristiyanların yalnızca gömme işlemini uygulamış olmaları, bugün bazı insanları gömme işlemini tercih etmeye ikna etmeye yetmektedir. Kutsal Kitap'ta ölülerin yakılmasından sadece kötülerin işledikleri suçlar nedeniyle cezalandırılmaları bağlamında söz edilmesi de (Levililer 20:14; Yeşu 7:25) bazılarını ölü yakmayı reddetmeye itmektedir. Ancak yine de günümüzde Hristiyanlar için yakma lehinde ya da aleyhinde Kutsal Kitap'ta açık bir emir bulunmamaktadır. Nihayetinde, bu kararı merhumun ailesine bırakmak en iyisidir.
Bir bedeni ortadan kaldırmak için kullanılan yöntem, Hristiyan defin kavramının ardında yatan gerçek kadar önemli değildir: Beden artık ölen kişiyi barındırmamaktadır. Pavlus bedenlerimizi "çadırlar", yani geçici meskenler olarak tanımlar. "Biliyoruz ki, barındığımız bu dünyasal çadır yıkılırsa, göklerde Tanrı'nın bize sağladığı bir konut –elle yapılmamış, sonsuza dek kalacak bir evimiz– vardır" (2. Korintliler 5:1). İsa geri döndüğünde, Hristiyanlar diriltilecek ve bedenlerimiz yüceltilmiş, sonsuz bedenlere dönüştürülecektir. "Ölülerin dirilişi de böyledir. Beden çürümeye mahkûm olarak gömülür, çürümez olarak diriltilir. Düşkün olarak gömülür, görkemli olarak diriltilir. Zayıf olarak gömülür, güçlü olarak diriltilir" (1. Korintliler 15:42-43).
English
Bir Hristiyanın düşünebileceği tek seçenek gömülmek midir?
