Soru
Bir Hristiyan Pokemon oynamalı mı? Bir Hristiyan Yu-Gi-Oh oynamalı mı?
Yanıt
Pokémon ve Yu-Gi-Oh! dünya üzerindeki en popüler oyun serilerinden ikisidir. Her ikisi de canavarlar arasında savaş, rekabet unsurları ve yüksek dozda büyü içerir. Yetişkin olmayan bir kitleyi hedef alan bu fantezi dünyaları ruhani açıdan güvenli midir? Bir Hristiyan bu oyunları oynamalı mı ya da çocuklarının oynamasına izin vermeli mi?
Kültür söz konusu olduğunda Hristiyanların yapabileceği iki hata vardır. Hatalardan biri dikkatsiz olmaktır: Ne yaptıklarını düşünmeden katılmak. Diğer hata ise paranoyak olmaktır: Çok az bilgiye dayanarak ya da hiç bilgi sahibi olmadan bir şeyi reddetmek. Ortak sorunun bilgi eksikliği olduğuna dikkat edin. Her insanın farklı bir ruhsal bakış açısı vardır ve her insanın farklı güçlü ve zayıf yönleri vardır (bkz. 1. Korintliler 10:25-31). Aynı faaliyetin bir Hristiyan için tamamen güvenli, bir başkası için ise akılsızca olması mümkündür (Romalılar 14:15). Zararlı olabilecek şeylerden kaçınmak iyidir (1. Korintliler 6:12), ancak tepkisel olmak iyi değildir (Süleyman'ın Özdeyişleri 18:13). Önemli olan, kişinin kendisi için doğru olan seçimi yapabilmesi için hobiyi doğru bir şekilde anlamasıdır.
Mekanik açıdan bakıldığında, Pokémon veya Yu-Gi-Oh gibi oyunların doğası gereği ahlaki veya gayriahlaki hiçbir yanı yoktur! Satranç, dama veya Go gibi oyunlarda strateji kullanılır ve hangi taşların hangi kurallara uyduğu anlaşılır. Tavla gibi oyunlar ise iki kişi arasındaki rekabette hem beceri hem de şansı bir araya getirir. Yu-Gi-Oh! ve Pokémon'un büyü, Doğu maneviyatı ve kumarla olan bağlantıları söz konusudur.
Elbette satranç ya da tavla da dahil olmak üzere her oyun yanlış koşullar altında ruhsal bir engel haline gelebilir. Dikkatimizi, ilgimizi ya da zamanımızı Tanrı'nın isteğinden uzaklaştıran her şey bir sorundur. Bir Hristiyan Yu-Gi-Oh! ya da Pokémon'u araştırsa ve hiçbir sorun bulamasa bile, bu yine de bir oyundur. Hristiyanlar sevgi ya da bağımlılığın iyi bir şeyi mahvetmesine izin vermemek için dikkatli olmalıdır (1. Korintliler 6:12). Oyun oynamak için İncil'de bir emir yoktur ve oyunların doğası gereği faydalı bir yanı da yoktur.
Doğrudan, ruhani olmayan terimlerle, herhangi bir Hristiyan'ın Pokémon ve Yu-Gi-Oh! hakkında sahip olması gereken ilk endişe aslında maliyettir. Bilgisayar tabanlı oyunlar başlangıçta pahalı olabilir. Oyunların kart tabanlı versiyonları bir para çukuruna dönüşebilir: Paketler rastgele belirlenir, bu nedenle diğer oyuncuları yenmek ve kartlarını ele geçirmek dışında, daha iyi canavarlar kazanmanın tek yolu daha fazla ürün satın almaktır!
Her iki dizinin de çeşitli faktörlere bağlı olarak zaman içinde değişmiş olması da ince bir karmaşıklık yaratmaktadır. Her ikisi de hem manevi açıdan hem de şiddet açısından içeriklerini "hafifletmiştir". Bilgili bir Hristiyan oyuncunun sözleriyle, hem Pokémon hem de Yu-Gi-Oh! zaman içinde "kesinlikle yumuşamıştır". Her ikisinin de ilk etapta açıkça kötü niyetli olmadığı göz önüne alındığında, bu, oluşturdukları tehditlerin göreceli gücü hakkında bir şeyler söylüyor.
Pokémon terimi "cep canavarı"nın kısaltmasıdır ve bu oyunu oynamak için kullanılan yaratıkları tanımlar. Pokémon dünyasında bu canavarlar aslında çeşitli hayvan türleridir. Oyuncular yaratıkları bulup yakalamalı, onları eğitmeli ve ardından diğer oyuncularınkine karşı yarıştırmalıdır. Bu durum, her Pokémon türünün diğer belirli Pokémon türleriyle karşılaştığında belirli avantaj ve dezavantajlara sahip olmasıyla daha karmaşık hale gelir. Bu, güç ve zayıflığın karşılaşılan belirli rakiple ilgili olduğu taş-kağıt-makas oyununa benzer.
Çoğu Pokémon'un büyülü bir özel yeteneği de vardır. Oyuncular birbirlerine karşı yarışırken, hangi hayvanları ne zaman kullanacaklarına karar vermek için strateji kullanırlar. Bu yeteneklerin çoğu orijinaldir (örneğin, ağırlığı artırma veya hava durumunu değiştirme yeteneği), ancak diğerleri manevi kavramlara, özellikle de Doğu inançlarına dayanmaktadır. Bunlardan bazıları Budist veya Şinto geleneklerinden alınmıştır. Psişik yetenek, ele geçirme, ilahi söyleme ve ruhlarla iletişim kurma gibi kavramlar serinin belirli yönlerine dahil edilmiştir. Orijinal versiyonlarında bile, bu kavramların çoğu oyunun temel öncülüne göre ikincil konumdaydı. Pokémon'un şu anki versiyonunda, bu fikirlerin çoğu muhtemelen çoğu çocuğun -ve bu konuda yetişkinlerin- kafasının üzerinden geçecektir.
Oyunun daha karmaşık versiyonlarında, oyuncular Pokémon'larını daha büyük, daha güçlü bir versiyonuna "evrimleştirebilirler".
Oldukça genç bir kitleyi hedefleyen Pokémon'un aksine, Yu-Gi-Oh! daha çok gençlere hitap ediyor. Pokémon ile arasında oyuncuya karşı oyuncu rekabeti ve strateji, canavarlar ve büyüye olan benzer güven açısından bazı belirsiz bağlantılar vardır. Ancak Yu-Gi-Oh! çok daha fazla manga olarak bilinen Japon çizgi romanlarında bulunan hikayeye odaklanmıştır. Yu-Gi-Oh!'daki bazı temalar, görüntüler ve karakterler Pokémon'da bulunanlardan daha olgundur. Serinin şu anki versiyonu daha çok "iyiye karşı kötü" tadında.
Yu-Gi-Oh! aynı zamanda Hristiyanlar için kaşları kaldırma olasılığı çok daha yüksek kavramlar içerir. Serinin ana karakteri, tehdit edildiğinde onu kontrol altına alan bir ruh tarafından tam anlamıyla ele geçirilmiştir. Bu ruh aynı zamanda onu şans oyunlarına katılmaya itmektedir. Kumar ve ele geçirilmenin bu yönleri -iyi niyetli ele geçirilme de olsa- bazı Hristiyanlar için büyük endişe kaynağıdır. Kart oyunu aynı zamanda ruhlarla pazarlık yapma, "çağırma" gibi karanlık kavramlardan da yoğun bir şekilde yararlanır. Sadece büyü daha okült değil, aynı zamanda Yu-Gi-Oh! canavarları Pokémon'dakilerden daha belirgin bir şekilde "korkunç".
Sağduyu açısından Pokémon serisi Walt Disney'in çizgi filmlerinden farklı değildir; "büyüsü" vardır, ancak açıkça okült değildir. Şiddet, olduğu gibi, karikatürize edilmiştir, grafik değildir. Hayvanların kendileri son derece tuhaftır ve korkutucu değildir. Animasyon televizyon dizisinin ve oyunların tarzı Bugs Bunny'ye her şeyden çok daha yakındır. Kısacası, oyun fantastik hayvanları eğitmek ve diğer eğitmenlere karşı yarışmakla ilgilidir. Hayvan dövüşü, hayvan evrimi ve büyülü güçler gibi kavramların kullanılmasının ne ölçüde sorun teşkil edeceği Hristiyan bireylere bağlıdır.
Bazı Hristiyanlar Pokémon'a daha fazla karşı çıkmaktadır. Bu oyunu çocukları büyü, evrim, Doğu spiritüalizmi ve okültizmle tanıştırmanın "yumuşak" bir yolu olarak görüyorlar. Yine, her kişinin, özellikle de ebeveynlerin, herhangi bir faaliyetin kendi yaşamları veya çocuklarının yaşamları üzerinde nasıl bir etkisi olacağını anlamaları önemlidir.
Yu-Gi-Oh! hem görsel stil hem de anlatı açısından daha "ciddi" bir havaya sahiptir. Sadece yetişkinlere yönelik bir seviyede olmasa da, Yu-Gi-Oh! Pokémon kadar eğlenceli veya karikatürize değildir. Yine, bu seri Pokémon'dan daha olay odaklı ve ciddidir ve özellikle daha yaşlı bir kitleye hitap etmeyi amaçlamaktadır.
Bazı Hristiyanlar, Doğu dini fikirlerinin kullanılması nedeniyle Pokémon'a itiraz edebilir. Yine de Hristiyanların, Budistlerin ve Müslümanların, canavar tasarımının bir parçası olarak "diğer inançların" sembollerini kullandıkları için seriyi şu ya da bu noktada eleştirdiklerini belirtmek gerekir. Aynı şey hayvanların yeteneklerinin "büyüsü", kendi isimlerini söyleme şekilleri ve benzeri şeyler için de geçerlidir. Pokémon örneğinde, tüm bu bağlantılar ince, hafif ve ne oyunun ne de hikayenin merkezinde yer almıyor. Yine de, Hristiyanların dikkat etmesi gereken ana husus muhtemelen budur. Özellikle etkilenmeye açık çocuklara, ebeveynleri tarafından Pokémon'da gördüklerinin tamamen fantezi olduğu ve Hristiyan hakikatine rakip olmadığı konusunda açık bir rehberlik verilmelidir.
Oyunlara yönelik bir diğer yaygın itiraz da Pokémon ve kumar arasında bir bağlantı olduğu algısıdır. Oyuncular diğer oyuncuların hayvanlarından bazılarını kazanabilir. Daha fazla beceri ve/veya şansa sahip olanlar daha büyük bir canavar ahırı toplayabilir. Bazıları bu özelliği, beceri ve şansın bir kombinasyonunun kazananın kaybedenden almasına izin verdiği poker gibi oyunlara benzetmektedir. Bu nokta Yu-Gi-Oh!da da bir sorundur çünkü ana karakter hevesli ve kompulsif bir kumarbazdır.
Oyunların kendileri tek bir makalenin açıklayabileceğinden daha karmaşık olduğundan, Hristiyanların Pokémon veya Yu-Gi-Oh! gibi oyunlar hakkında nihai bir karar vermeden önce daha fazla araştırma yapmaları önemlidir. Her iki oyun da olası endişelerin olmadığını söyleyecek kadar "sağlıklı" değildir. Ve oyunların kesinlikle rahatsız edici bazı yönleri vardır (örneğin Yu-Gi-Oh!'daki "ele geçirilmiş" karakter, gerçek ve şeytani bir şeyi olumlu terimlerle tasvir eder).
Her şey göz önünde bulundurulduğunda, her iki franchise'ın da herhangi birinin maneviyatı için önemli bir tehdit oluşturması muhtemel değildir. Ancak, oynamak ya da oynamamak kararını her aile kendisi vermelidir. Dikkat ve bilgi çok önemlidir.
English
Bir Hristiyan Pokemon oynamalı mı? Bir Hristiyan Yu-Gi-Oh oynamalı mı?
