Soru
Bir Hristiyan ne zaman başka bir Hristiyanı düzeltmeye çalışmalıdır?
Yanıt
Bu hassas bir konu olabilir. Öncelikle dua ederek zaman geçirmek, motivasyonumuzu kontrol etmek ve rehberlik istemek akıllıca olacaktır. Hristiyanların bir Hristiyan kardeşleriyle "konuşmaya" ya da onları düzeltmeye çağrıldıkları zamanlar vardır. Bir inanlının yaşamındaki günahla ilgili bir konudan söz ettiğimizi varsayarsak, amacımız ve niyetimiz her zaman tövbe ettirmek ve hata yapan Mesih'teki kardeşimizi onarmak olmalıdır.
İlk olarak, tutumumuz çok önemlidir. "Birbirinize karşı iyi yürekli, şefkatli olun. Tanrı sizi Mesih'te bağışladığı gibi, siz de birbirinizi bağışlayın" (Efesliler 4:32). İşte o zaman "gerçeği sevgiyle söyleyebiliriz" (Efesliler 4:15). Galatyalılara yazdığı mektupta Pavlus da tutum konusunda benzer bir uyarıda bulunmuştur: "Kardeşler, eğer biri suç işlerken yakalanırsa, ruhsal olan sizler, böyle birini yumuşak ruhla yola getirin. Siz de ayartılmamak için kendinizi kollayın" (Galatyalılar 6:1). Burada "ruhsal" olanların, yani iman ve itaatle Ruh'ta yürüyenlerin, herkesi tuzağına düşürmek isteyen Şeytan tarafından ne kadar kolay ayartılabileceğimizin her zaman farkında olarak, günah içinde olan birini nazikçe iyileştirmeleri gerektiğini görüyoruz.
Kutsal Kitap, kilise disipliniyle ilgili kapsamlı bir bölümde günah işleyen bir kardeşle yüzleşme prosedürünü belirtir: "Eğer kardeşin sana karşı günah işlerse, ona git, suçunu kendisine göster. Her şey yalnız ikinizin arasında kalsın. Kardeşin seni dinlerse, onu kazanmış olursun. Ama dinlemezse, yanına bir ya da iki kişi daha al ki, söylenen her şey iki ya da üç tanığın sözüyle doğrulansın. Onları da dinlemezse, durumu inanlılar topluluğuna bildir. Topluluğu da dinlemezse, onu putperest ya da vergi görevlisi say" (Matta 18:15-17). Tekrar ediyorum, günah işleyen bir kardeşle yüzleşme prosedürü budur; davranışlarının bir şekilde değiştirilmesi gerektiğini düşündüğünüz ya da sizi sadece rahatsız eden ya da sinirlendiren biriyle değil.
Farklı bir açıdan bakıldığında, en sık alıntılanan ayetlerden biri "Başkasını yargılamayın ki, siz de yargılanmayasınız" (Matta 7:1) ayetidir. Bağlamından koparılan bu ayet, yargıda bulunulmasını gerektirecek herhangi bir konuda asla tavır alınmamasını yanlış bir şekilde meşrulaştırmak için kullanılmaktadır. Ayet daha ziyade ikiyüzlü, kendini beğenmiş, adil olmayan yargılama türlerine, özellikle de yüzleşenin yüzleşilenle aynı günahtan suçlu olduğu durumlara atıfta bulunmaktadır.
Peki, Hristiyanlar ne zaman bir Hristiyan kardeşleriyle konuşmalı ya da onları düzeltmeye çalışmalıdır? Önce Rab ile konuştuğumuzda, diğer kişi için teslimiyet ve endişe tutumuna sahip olduğumuzda ve böyle bir durum için O'nun Sözünde belirtilen prosedürleri izlemeye kararlı olduğumuzda.
English
Bir Hristiyan ne zaman başka bir Hristiyanı düzeltmeye çalışmalıdır?
