Soru
Bir Hristiyan için günlük ibadetler önemli midir?
Yanıt
Günlük adanmışlık, Hristiyanların güne başlarken ya da günü bitirirken Kutsal Kitap okuma ve dua etme disiplinini ifade etmek için kullanılan bir deyimdir. Günlük adanmışlıklarda Kutsal Kitap okuması, bir adanmışlık kitabı kullanılarak yapılandırılmış bir çalışma veya belirli bölümlerin basit bir şekilde okunması şeklinde olabilir. Bazı kişiler bir yıl içinde Kutsal Kitap'ı baştan sona okumayı severler. Günlük ibadetlerde dua, farklı dua türlerinden herhangi birini veya tümünü içerebilir: Övgü, itiraf, şükran, dilekçe ve şefaat. Bazı kişiler günlük ibadetleri için dua listeleri kullanırlar. Bazıları ise Söz'ü interaktif bir şekilde okurken dua etmeyi, Tanrı'nın Kutsal Kitap bölümleri aracılığıyla kendileriyle konuşmasını dinlemeyi ve duayla karşılık vermeyi tercih eder. Günlük ibadetlerin biçimi ne olursa olsun, önemli olan, adından da anlaşılacağı gibi, günlük ibadetlerimizin gerçekten Tanrı'ya adanmış olması ve her gün yapılmasıdır.
Günlük ibadetlerde Tanrı'yla vakit geçirmek önemlidir. Neden mi? Pavlus açıklıyor: "Çünkü, 'Işık karanlıktan parlayacak' diyen Tanrı, İsa Mesih'in yüzünde parlayan kendi yüceliğini tanımamızdan doğan ışığı bize vermek için yüreklerimizi aydınlattı" (2. Korintliler 4:6). Tanrı'nın ışığının yüreklerimizde parlaması deneyimi, Tanrı'nın huzurunda geçirdiğimiz zamanlarda ortaya çıkar. Elbette bu ışık sadece Tanrı'yı Mesih aracılığıyla tanımaktan gelir. Kutsal Ruh'un muhteşem hazinesi her Hristiyan'a verilmiştir ve bu gerçeğe inanmak ve ona göre hareket etmek için imana ihtiyacımız vardır. Gerçekte, Rabbimizin ışığını deneyimlemeyi gerçekten arzuluyorsak, her gün Tanrı'yla birlikte olmamız gerekecektir.
Birisi bir keresinde şöyle demişti: "Müjde insanı Tanrı'ya götürür; ibadetler ise onu Tanrı'ya yakın tutar." Elçi Yakup şöyle yazmıştır: "Tanrı'ya yaklaşın, O da size yaklaşacaktır. Ey günahkârlar, ellerinizi günahtan temizleyin. Ey kararsızlar, yüreklerinizi paklayın" (Yakup 4:8). Tanrı'nın çocukları Tanrı'yla daha yakın bir ilişki aradıkça, Tanrı'nın her zamankinden daha yakın olduğunu göreceklerdir. Hristiyanlar günlük ibadetlerinde Tanrı'nın yüreğine yaklaşmaya, O'nun hakkında daha çok şey anlamaya, buyruklarına itaat etmeye ve vaatlerine tutunmaya çalışırlar. Saf olmayan ve çift fikirli kişilerin yüreklerinde böyle bir özlem olmayacaktır. Aslında, kendilerini Tanrı'dan mümkün olduğunca ayırmaya çalışacaklardır.
Günlük ibadetlerimizde Tanrı'ya yaklaşmak isteriz. "Yaklaşmak" ifadesi başlangıçta İsrail'deki kâhinlik ile ilişkilendirilmiştir. Eski Antlaşma kurallarına göre, kâhinler Tanrı'nın önünde halkı temsil ediyorlardı. Ancak Tanrı'nın huzuruna yaklaşmadan önce kâhinin fiziksel olarak yıkanması ve törensel olarak temiz olması gerekiyordu. Bu, yıkanması, uygun giysileri giymesi ve uygun kurbanları sunması gerektiği anlamına geliyordu. Kendi yüreğinin Tanrı'yla doğru olması gerekiyordu. O zaman halk adına Tanrı'ya "yaklaşabilirdi". Zamanla "yaklaşma" kavramı, ibadet ve duada Tanrı'nın huzuruna yaklaşan herkese uygulanmıştır.
Samimi bir imanlı, Tanrı'nın, halkının gerçek ve saf yüreklerle O'na yaklaşmasını istediğini bilir ve günlük ibadetlerin amacı da budur. "Öyleyse yüreklerimiz serpmeyle kötü vicdandan arınmış, bedenlerimiz temiz suyla yıkanmış olarak, imanın verdiği tam güvenceyle, yürekten bir içtenlikle Tanrı'ya yaklaşalım" (İbraniler 10:22). Bu ayet Eski Antlaşma'daki tören sisteminin dilini bugün bize uygulamaktadır. Tıpkı o eski kâhinlerin kendilerini Tanrı'ya yakın olmak için hazırladıkları gibi, biz de ister resmi tapınmada ister kişisel adanmışlık zamanlarımızda O'na tapınmak için kendimizi ruhsal olarak hazırlamalıyız.
Kurtuluştan sonra ruhsal büyüme başlar. İmanlı, Hanok gibi, doğal olarak Tanrı'yla birlikte yürümek isteyecektir (Yaratılış 5:22). Asaf gibi Tanrı'ya yakın olmayı arzulayacaktır (Mezmur 73:28). Öğrenciler gibi o da etkili bir şekilde dua etmeyi arzulayacaktır (Luka 11:1). Kısacası, Tanrı'nın çocuğu günlük ibadetler için zaman bulmak isteyecektir.
English
Bir Hristiyan için günlük ibadetler önemli midir?
