settings icon
share icon
Soru

Tanrı'nın kibirlilere karşı olması ne anlama gelir (1. Petrus 5:5)?

Yanıt


1. Petrus 5:5 şöyle der: "Ey gençler, siz de ihtiyarlara bağımlı olun. Hepiniz birbirinize karşı alçakgönüllülüğü kuşanın. Çünkü,

“Tanrı kibirlilere karşıdır,

Ama alçakgönüllülere lütfeder."

Burada Petrus, Hristiyanları alçakgönüllü bir tutum benimsemeye teşvik etmek için Süleyman'ın Özdeyişleri 3:34'ten yararlanır. Kutsal Yazılar alçakgönüllülüğü bir erdem olarak yüceltir ve kibri bir ahlaksızlık olarak tanımlar. Aslında Tanrı kibirlilere karşı direnir ya da onlara karşı çıkar (çapraz başvuru Yakup 4:6).

Sunulan imgeler, teröristlerin ilerleyişini engelleyen bir hükümet ya da akıntıya karşı hareket eden bir tekneye direnen bir gelgit gibi, Tanrı'nın kibirlilere aktif olarak karşı çıktığını göstermektedir. Tanrı kibirli insanlara karşı direnç gösterir. Kutsal Yazılar'da büyük bir günah olan kibir, diğer günahkâr eylemlerin temelini oluşturur. İblis Tanrı'ya karşı öfkelendiğinde kibri örneklemiş (Yeşaya 14:12-15) ve ilk insanlar Tanrı'nın açık buyruğunu göz ardı ederek kibir göstermişlerdir (Yaratılış 3:1-7). İsrailliler'in Tanrı'yla sürekli mücadele etmeleri genellikle kibirlerinden ve inançsızlıklarından kaynaklanıyordu (bkz. Mısır'dan Çıkış 32:1-6; Hoşea 13:6; Amos 4:1-5). İnsanlar ne zaman günah işlese, eylemleri Tanrı'yı ve O'nun emirlerini reddetmeye dayanır ki bu da kibrin bir tezahürüdür.

Vaiz 7:29 şöyle der: "Bulduğum tek şey: Tanrı insanları doğru yarattı, Oysa onlar hâlâ karmaşık çözümler arıyorlar." Bu durum ilk ebeveynlerimiz olan Adem ve Havva ve onları izleyen tüm insanlık için geçerlidir. Kibrimizle kendi kendimizi yönetmeye meylederiz ve Tanrı'dan ve O'nun standartlarından uzaklaşırız. Pavlus'un ifade ettiği gibi, "Akıllı olduklarını ileri sürerken akılsız olup çıktılar" (Romalılar 1:22).

Kibrin panzehiri alçakgönüllülüktür; bu da günahkâr olduğumuzu kabul etmemizi ve Baba'yla barışmamız için canını feda eden Kurtarıcı'ya yönelmemizi gerektirir. Gerçek alçakgönüllülük silahlarımızı bırakmayı, Rab'be karşı savaşmayı bırakmayı ve Baba'ya sadakat sözü vermeyi içerir. Alçakgönüllülük, teknemizi Tanrı'nın akıntısına karşı değil, onunla birlikte akacak şekilde yönlendirmemizi gerektirir. Tanrı alçakgönüllülere lütuf verir.

Kutsal Yazılar Tanrı'nın kibirlilere etkin bir şekilde direndiğine dair sayısız örnek sunar. Örneğin Kral Nebukadnessar, Babil'in başarılarının görkemini gururla sahiplenmeye çalıştıktan sonra bir delilik dönemi geçirmiştir (Daniel 4:28-33). Kral Hirodes bir tanrı gibi yüceltilmeye çalıştığında trajik bir kaderle karşılaştı (Elçilerin İşleri 12:20-23). Moav (Sefanya 2:9-10), Yahuda (Yeremya 13:9), İsrail (Yeşaya 9:9), Filistiya (Zekeriya 9:6), Asur (Zekeriya 3:11) ve Edom (Ovadya 1:2-4) gibi çeşitli uluslar gururları nedeniyle yargılanmıştır.

Yeşaya 2:11-12,17 ayetlerinde, kendilerini olması gerekenden daha üstün gören herkes için bir uyarı vardır:

İnsanın küstah bakışları alçaltılacak,

Gururu kırılacak.

O gün yalnız RAB yüceltilecek.

Çünkü Her Şeye Egemen RAB o gün

Kibirlileri, gururluları, kendini beğenmişleri alçaltacak;

İnsanların gururu, kibiri kırılacak,

O gün yalnız RAB yüceltilecek.

Kibir, Tanrı'ya karşı direnişle dolu çıkmaz bir sokaktır: "Gururun ardından yıkım, Kibirli ruhun ardından da düşüş gelir" (Süleyman'ın Özdeyişleri 16:18). Gururdan kaçınmalı ve alçakgönüllülüğü benimsemeliyiz. Bu yolculuk bir Kurtarıcı'ya olan ihtiyacımızı kabul etmekle başlar.

English



Türkçe anasayfaya dön

Tanrı'nın kibirlilere karşı olması ne anlama gelir (1. Petrus 5:5)?
Bu sayfayı paylaş: Facebook icon Twitter icon Pinterest icon Email icon
© Copyright Got Questions Ministries