Soru
Elçi Pavlus’un yazıları esinlendirilmiş midir (bkz. 1. Korintliler 7:12)?
Muhafazakâr müjdeci Hristiyanlar’ın büyük çoğunluğu, Kutsal Kitap’ın her sözünün Tanrı tarafından esinlendirildiğine yani Kutsal Kitap’taki her bir sözcüğün “Tanrı’nın nefesi tarafından verildiğine” inanır (2. Timoteos 3:16). Kutsal Kitap’ı eleştirenler 1. Korintliler 7:12‘nin Tanrı tarafından esinlendirilmediğini, bunun yerine Pavlus’un kendi düşüncesi olduğunu iddia edebiliyorlarsa, başka hangi ayetlerin ilahi Yazar’ın buyruğu değil de insan yazarın kendi düşüncesi olduğunu iddia edebilirler? Bu konu, Kutsal Kitap’ın yetkisinin özüne bir darbe indirir.
Pavlus bu mektubu, çok yozlaşmış bir kent olan Korint’te oturan bir grup Hristiyan’a yazdı. Buradaki yozluğun kısmi nedeni de orada 1000’den fazla tapınak fahişesinin bulunduğu Afrodit tapınağının yer almasıydı. Pavlus, Korint’teki kiliseyi böyle bir ortamda kurmuştu. Hatta, cemaatteki insanların çoğu bu ahlaksız Korint yaşam biçiminden çıkmışlardı. Korint’teki kilise, eskiden fuhuş yapanlar, putperest olanlar, zina yapanlar, homoseksüel olanlar, hırsız olanlar ve sarhoş olanlardan oluşuyordu (1. Korintliler 6:9-11).
Pavlus mektubunun 7’ci bölümüne geldiğinde, kilisenin erkeklerle kadınlar arasındaki cinsel ilişkilerle ilgili bir sorusunu yanıtlamaktaydı. Korint’in sosyal ortamı göz önünde bulundurulduğunda, Korintliler herkesin bekâr kalmasının iyi bir şey olacağını düşünmüşlerdi. Pavlus, bekâr kalmanın iyi bir şey olduğunu kabul eder ve hatta daha da fazla kişinin kendisi gibi bekâr olmasını arzuladığını söyler. Pavlus evliliği kötülemiyor. Sadece bekârlığın hizmet için açık yararlarını dile getiriyor. Ancak, Pavlus, bekârlığın Tanrı’dan bir armağan olduğunu ve herkesin bu armağana sahip olmadığını bildirir (ayet 7). Pavlus, o sırada evli olanlar için evli kalmalarını söylüyor ve 10’cu ayette “Evlilereyse şunu buyuruyorum, daha doğrusu Rab buyuruyor” diyor. Bu da Pavlus’un Korintliler’e doğrudan İsa’dan bir buyruk aktardığı anlamına geliyor. Bu buyruk, İsa’nın Müjdeler’deki öğretisinden, özellikle de Matta 5:32’den gelir.
Pavlus son olarak 12’ci ayette, Hristiyan olan kişilerle, Hristiyan olmayan kişiler arasındaki “karışık evlilikler”den söz eder. Hakim olan ortama bakılırsa, Hristiyanlar, eşlerini boşayarak kendilerini paklayacaklarını düşünerek iman etmeyen eşlerinden ayrılmaya ayartılabilirlerdi. Pavlus, iman eden eşin, iman etmeyenle kalmasını, bu buyruğun İsa’dan değil, kendisinden geldiğini bildirerek söyler. Ancak Pavlus burada kendi düşüncesini sunmamaktadır. İsa’nın yeryüzündeki hizmeti sırasında bu konuyu hiç direkt olarak ele almadığını söylemektedir. Müjdeler’de, İsa’nın iman eden birisinin iman etmeyen birisiyle evli olduğu durumu ele aldığı doğrudan bir öğreti bulunmamaktadır. İsa boşanmak için sadece bir tek meşru neden vermiştir (Matta 5:32; 19:19) ve iman etmeyen biriyle evli olmak bu neden değildir.
Bu yüzden en iyi yanıt, Pavlus’un İsa’nın kesin olarak sözünü etmediği bir alana yeni bir vahiy sağladığıdır. Pavlus’un, “Rab değil, ben söylüyorum” demesinin nedeni budur. Yani, bu buyruğu size İsa değil, ben veriyorum ancak söylediklerim İsa’nın öğrettiği ilkeleri temel alıyor, diyordu. İsa, hizmeti çok geniş çaplı olduğu halde, Hristiyan yaşamı hakkındaki her konuyu ele almamıştı. Kendisi göğe alındıktan sonra hizmetini devam ettirmeleri için elçileri görevlendirmesinin nedeni buydu ve Tanrı tarafından esinlendirilmiş bir Kutsal Kitapımız olmasının da nedeni budur: “Bunlar sayesinde Tanrı adamı her iyi iş için donatılmış olarak yetkin olur.” Yeni vahiylerin çoğunun sorumlusu Pavlus’tu, ancak bu vahiyler nihai olarak Kutsal Ruh’tan gelmişlerdi. Pavlus, mektuplarının çoğunda “sırları” açar. “Sır” sözcüğü teknik bir terimdir, daha önce açığa çıkmamış bir gerçeğin şimdi açığa çıktığını belirtir. Buna örnek olarak kilisenin hem Yahudiler hem de Yahudi olmayanlardan oluştuğunu (Romalılar 11:25) ya da inanlıların göğe alınmasını gösterebiliriz (1. Korintliler 15:51-52). Pavlus sadece bize evlilik hakkında İsa’nın üzerinde konuşmadığı bazı noktalar üzerinde ek vahiy vermektedir.
English
Elçi Pavlus’un yazıları esinlendirilmiş midir (bkz. 1. Korintliler 7:12)?
