Vraag
Hoe moet een Christen tegen politiek aankijken?
Antwoord
Als er één ding is waar een spontaan debat over kan ontstaan – of zelfs een woordenwisseling! – dan is dat wel een gesprek over politiek, zelfs onder gelovigen. Welke houding en betrokkenheid bij politiek zouden volgelingen van Christus moeten kiezen? Er is wel gezegd dat “religie en politiek niet samengaan”. Maar is dat echt waar? Kunnen we politieke denkbeelden hebben die los staan van de overwegingen van ons Christelijk geloof? Het antwoord is: nee, dat kunnen we niet.
De Bijbel geeft ons twee waarheden over onze stellingname ten aanzien van politiek en overheid.
De eerste waarheid is dat Gods wil elk aspect van het leven doordrenkt en overstijgt. Gods wil heeft voorrang op alles en iedereen (Matteüs 6:33). Gods plannen en doelen staan vast, en aan Zijn wil valt niet te tornen. Wat Hij voorbestemd heeft, zal Hij laten gebeuren, en geen enkele overheid kan Zijn wil dwarsbomen (Daniël 4:31-32). Feitelijk is God Degene Die “koningen afzet en koningen aanstelt” (Daniël 2:21) omdat “de hoogste God boven het koningschap van de mensen staat: Hij bepaalt wie het ambt krijgt toebedeeld” (Daniël 4:17). Een goed begrip van deze waarheid zal ons helpen zien dat de politiek slechts een middel is dat God gebruikt om Zijn wil te volbrengen. Zelfs als slechte mensen hun politieke macht misbruiken en voor slechte dingen willen aanwenden, beoogt God ze voor goede dingen want “voor wie God liefhebben, voor wie volgens Zijn voornemen geroepen zijn, draagt alles bij aan het goede” (Romeinen 8:28).
Ten tweede moeten we bevatten dat onze overheid ons niet kan redden! Alleen God kan dat. We lezen nooit in het Nieuwe Testament dat Jezus of één van de apostelen er tijd of energie aan spendeert om gelovigen te onderwijzen hoe ze de heidense wereld moeten hervormen uit haar afgoderij, immorele en corrupte handelwijze via de overheid. De apostelen hebben gelovigen er nooit toe opgeroepen om burgerlijke ongehoorzaamheid in te zetten als protest tegen de onrechtvaardige wetten of wrede heerschappij van het Romeinse rijk. In plaats daarvan droegen de apostelen de Christenen uit de eerste eeuw (maar ook ons!) op om het evangelie te verkondigen, en te leven op een wijze die duidelijk getuigt van de vernieuwende kracht van het evangelie.
Er bestaat geen twijfel over dat onze verantwoordelijkheid aan de overheid inhoudt dat wij het gezag moeten gehoorzamen en goede burgers moeten zijn (Romeinen 13:1-2). God heeft alle gezag ingesteld, en Hij doet dat voor onze bestwil, “om te belonen wie het goede doen” (1 Petrus 2:13-15). Paulus zegt ons in Romeinen 13:1-8 dat het de verantwoordelijkheid van de overheid is om met gezag over ons te heersen – hopelijk op een manier die goed voor ons is – om belastingen te innen en de vrede te bewaren. Als we onze stem kunnen laten gelden en onze leiders kunnen kiezen, moeten we gebruik maken van dat recht door te stemmen op degenen die het meest blijk geven van Christelijke principes.
Een van de grootste bedriegerijen van Satan is dat we zouden kunnen vertrouwen op de culturele moraliteit en godsvrucht van politici en overheidsfunctionarissen. Een volk dat hoopt op verandering gaat de vervulling daarvan niet vinden bij de heersende machten van welk land dan ook. De kerk vergist zich wanneer ze denkt dat het ‘t werk van politici is om Bijbelse waarheden en Christelijke waarden te verdedigen, bevorderen en bewaken.
Het unieke, door God gegeven doel van de kerk ligt niet op het terrein van politiek activisme. Nergens in de Schrift wordt ons opgedragen om onze energie, tijd of geld te stoppen in overheidszaken. Onze missie ligt niet in het veranderen van het land door politieke ommekeer, maar in het veranderen van harten door het Woord van God. Wanneer gelovigen denken dat de groei en invloed van Christus op de een of andere manier gekoppeld kan worden aan overheidsbeleid, tasten ze de missie van de kerk aan. Ons Christelijke mandaat is om het evangelie van Christus te verspreiden en te prediken tegen de zonden van onze tijd. Pas als de harten van individuen binnen een cultuur veranderd worden door Christus zal de cultuur die verandering gaan weerspiegelen.
Door de eeuwen heen hebben gelovigen geleefd, en zelfs gedijd, onder antagonistische, onderdrukkende, heidense overheden. Dat gold in het bijzonder voor de gelovigen in de eerste eeuw die, onder genadeloze politieke regimes, vasthielden aan hun geloof ondanks ongelooflijke culturele druk. Zij begrepen dat zij degenen waren, niet hun regeringen, die het licht van de wereld waren en het zout van de aarde. Zij hielden vast aan de leer van Paulus om hun overheden te gehoorzamen en zelfs te eren en respecteren, en voor hen te bidden (Romeinen 13:1-8). Bovendien begrepen zij, als gelovigen, dat hun hoop gevestigd was in de bescherming die alleen God kan verschaffen. Datzelfde geldt voor ons vandaag de dag. Wanneer wij de leer van de Schrift volgen, worden wij het licht van de wereld zoals God voor ons voorzien heeft (Matteüs 5:16).
Politieke kopstukken of partijen zijn niet de redder van de wereld. De redding voor de gehele mensheid is ons getoond in Jezus Christus. God wist al lang voordat er ooit een overheid in het leven geroepen werd, dat onze wereld gered moest worden. Hij liet de wereld zien dat verlossing niet verkregen kon worden door mensenkracht, de economische macht van de mens, zijn militaire kunnen of zijn politiek. Gemoedsrust, tevredenheid, hoop en vreugde – en de verlossing van de mensheid – kunnen alleen gerealiseerd worden door Zijn werk van geloof, liefde en genade.
English
Hoe moet een Christen tegen politiek aankijken?
