Ερώτηση
Είναι βιβλικό το "θερίζεις ό,τι σπέρνεις";
Απάντηση
Σύμφωνα με τη Βίβλο, θερίζεις ό,τι σπέρνεις; Η αρχή της σποράς και του θερισμού είναι κοινή σε όλη τη Βίβλο, επειδή είναι κάτι με το οποίο η ανθρωπότητα μπορεί να σχετιστεί. Η πρακτική του να εργάζεσαι το έδαφος για να αποκομίσεις μια σοδειά είναι σχεδόν τόσο παλιά όσο και η ίδια η ανθρωπότητα. Μέρος της κατάρας του Αδάμ ήταν ότι η γη θα έβγαζε αγκάθια και τριβόλια ως ανταπόκριση στην εργασία του και ότι "με τον ιδρώτα του προσώπου σου θα τρως το ψωμί σου" (Γένεση 3:19). Ο Αδάμ κατανόησε την έννοια "θερίζω ό,τι σπέρνω" τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά.
Ο ιδιωματισμός "θερίζεις ό,τι σπέρνεις" αναφέρεται πιθανότατα σε ένα από τα δύο εδάφια της Καινής Διαθήκης. Το ένα είναι το Β΄ Κορινθίους 9:6, "αυτός που σπέρνει φειδωλά, φειδωλά και θα θερίσει· κι αυτός που σπέρνει με αφθονία, με αφθονία και θα θερίσει". Το άλλο είναι το Γαλάτας 6:7, "Μη πλανιέστε· ο Θεός δεν εμπαίζεται· επειδή, ό,τι αν σπείρει ο άνθρωπος, αυτό και θα θερίσει". Ως γενική αρχή, είναι αλήθεια ότι η σπορά οδηγεί σε θερισμό. Είναι αλήθεια στη γεωργία και είναι αλήθεια στις επιλογές της ζωής. Έτσι, το "θερίζεις ό,τι σπέρνεις" είναι βιβλικό.
Υπάρχουν εδάφια της Παλαιάς Διαθήκης που αναφέρονται επίσης στην αρχή ότι θερίζουμε ό,τι σπέρνουμε. "Αυτός που σπέρνει ανομία, θα θερίσει συμφορές", λέει ο βασιλιάς Σολομών (Παροιμίες 22:8). "Έχετε αροτριάσει ασέβεια, θερίσατε ανομία", λέει ο προφήτης (Ωσηέ 10:13). "θα φάνε από τον καρπό τού δρόμου τους, και θα χορτάσουν από τις ασύνετες πράξεις τους", λέει η Σοφία στις Παροιμίες 1:31. Σε κάθε περίπτωση, ο νόμος της σποράς και του θερισμού ανάγεται στη δικαιοσύνη του Θεού.
Ενώ υπάρχει η πραγματική πνευματική αρχή ότι, αν σπείρουμε κακά πράγματα, θα θερίσουμε κακά πράγματα, υπάρχει επίσης το έλεος. Με την χάρη που κάνει ο Θεός, δεν θερίζουμε πάντοτε αυτό που σπέρνουμε. Ο Θεός διατηρεί το δικαίωμα να δείξει έλεος σε όποιον θέλει, όπως είπε στον Μωυσή: "Θα ελεήσω όποιον ελεώ, και θα σπλαχνιστώ όποιον σπλαχνίζομαι" (Ρωμαίους 9:15). Χάρη στο έλεος και τη συμπόνια του Θεού μπορούμε να έχουμε σπίτι στον Ουρανό, παρά την αμαρτία μας. Σπείραμε την ανομία και τη διαφθορά, και ο Ιησούς θερίζει την τιμωρία μας στο σταυρό. Ας είναι δοξασμένος για πάντα.
Μερικές φορές, αυτό που μοιάζει με συγκομιδή δεν είναι συγκομιδή. Όταν ο Ιώβ υπέφερε, οι φίλοι του θεώρησαν το πρόβλημα ως δίκαιη τιμωρία του Θεού για κάποια κρυφή αμαρτία. Ο φίλος του Ιώβ, ο Ελιφάς, είπε: "Όπως έχω δει εγώ, όσοι αροτρίασαν ανομία και έσπειραν ασέβεια, τις θερίζουν" (Ιώβ 4:8). Αλλά ο Ελιφάς έκανε λάθος. Ο Ιώβ δεν θέριζε αυτό που είχε σπείρει. Η συγκομιδή δεν είχε έρθει ακόμα - και δεν θα ερχόταν μέχρι το τέλος του βιβλίου (Ιώβ 42:10-17). Το να βιώνουμε άσχημες καταστάσεις δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχουμε σπείρει κακά πράγματα. Η αρχή του θερισμού και της σποράς είναι γενικά αληθινή, αλλά δεν λειτουργεί πάντοτε σε κάθε κατάσταση με τον τρόπο που θα περιμέναμε.
Το "θερίζεις ό,τι σπέρνεις" ισχύει τόσο θετικά όσο και αρνητικά. "αυτός που σπέρνει στη σάρκα του, θα θερίσει από τη σάρκα φθορά· αλλά, εκείνος που σπέρνει στο Πνεύμα, θα θερίσει από το Πνεύμα αιώνια ζωή" (Γαλάτας 6:8). Αυτό το εδάφιο συνοψίζει καλά την αρχή. Όταν είμαστε εγωιστές, υπερήφανοι, άδικοι, αμαρτωλοί και εμπιστευόμαστε τη δική μας ικανότητα ή αξία για να σωθούμε, "σπέρνουμε για τη σάρκα" και μας περιμένει η καταστροφή. Όταν όμως είμαστε ανιδιοτελείς, γενναιόδωροι, αγαθοί και εξαρτώμενοι από την παροχή και τη σωτηρία του Θεού, "σπέρνουμε στο Πνεύμα" και θα θερίσουμε την αιώνια ζωή.
Η πίστη στον Ιησού και η επιδίωξη της ευσέβειας είναι "σπορά στο Πνεύμα". Η σπορά στη σάρκα, η εξάρτηση από τον εαυτό μας και την ικανότητά μας να βρίσκουμε τον δικό μας δρόμο χωρίς τη βοήθεια του Θεού, δεν θα θερίσει τίποτα άλλο παρά αδιέξοδο. Όταν όμως εμπιστευόμαστε τον Χριστό, θερίζουμε αιώνια ζωή. Η αγάπη Του είναι γόνιμο έδαφος.
English
Είναι βιβλικό το "θερίζεις ό,τι σπέρνεις";
