Ερώτηση
Τι σημαίνει να λατρεύω τον Κύριο πνευματικά και αληθινά;
Απάντηση
Η ιδέα τής λατρείας τού Κυρίου «εν πνεύματι και αληθεία» προέρχεται από την συνομιλία τού Ιησού με την γυναίκα στο πηγάδι, στον Ιωάννη 4:6-30. Η γυναίκα μίλησε στην συζήτηση για τόπους λατρείας και ο Ιησούς είπε πως οι Ιουδαίοι λάτρευαν στην Ιερουσαλήμ, ενώ οι Σαμαρείτες λάτρευαν στο όρος Γαριζίν. Ο Ιησούς μόλις είχε αποκαλύψει ότι γνώριζε για τους πολλούς άνδρες τής γυναίκας, όπως και το γεγονός ότι ο άνδρας με τον οποίο τώρα συζούσε δεν ήταν σύζυγός της. Αυτό την έκανε να νιώσει άβολα κι επιχείρησε να εκτρέψει την προσοχή Του από την προσωπική της ζωή σε θρησκευτικά ζητήματα. Ο Ιησούς αρνήθηκε να δεχθεί την εκτροπή από το μάθημα που έδινε για την αληθινή λατρεία και προχώρησε στην καρδιά τού ζητήματος: «Όμως, έρχεται ώρα, και ήδη είναι, όταν οι αληθινοί προσκυνητές θα προσκυνήσουν τον Πατέρα με πνεύμα και με αλήθεια· επειδή, ο Πατέρας τέτοιου είδους ζητάει να είναι εκείνοι που τον προσκυνούν.» (Ιωάννης 4:23).
Το γενικό μάθημα αναφορικά με την λατρεία τού Κυρίου πνευματικά και αληθινά είναι πως η λατρεία τού Θεού δεν περιορίζεται σε κάποια γεωγραφική τοποθεσία και δεν διέπεται απαραιτήτως από τις προσωρινές διατάξεις τού Νόμου τής Παλαιάς Διαθήκης. Με την έλευση τού Χριστού, ο διαχωρισμός μεταξύ Ιουδαίων και εθνικών δεν είχε πλέον νόημα και ο Ναός δεν ήταν πλέον το κέντρο τής λατρείας. Με την έλευση τού Χριστού, όλα τα παιδιά τού Θεού απέκτησαν ισότιμη πρόσβαση στον Θεό δι’ Αυτού. Η λατρεία έγινε ζήτημα καρδιάς, όχι εξωτερικών πράξεων, που κατευθύνεται από την αλήθεια μάλλον παρά από το τελετουργικό.
Στο Δευτερονόμιο 6:5 ο Μωυσής καταγράφει για τον λαό Ισραήλ πώς πρέπει ν’ αγαπούν τον Θεό: «Θα αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου με ολόκληρη την καρδιά σου, και με ολόκληρη την ψυχή σου, και με ολόκληρη τη δύναμή σου.». Η λατρεία μας προς τον Θεό κατευθύνεται από την αγάπη μας προς Αυτόν· όπως αγαπάμε, έτσι λατρεύουμε. Επειδή η ιδέα τής «δύναμης» στην εβραϊκή γλώσσα φανερώνει ολότητα, ο Ιησούς επέκτεινε την έκφραση αυτήν στην «διάνοια» και την «ισχύ» (Μάρκος 12:30, Λουκάς 10:27). Η λατρεία προς τον Θεό πνευματικά και αληθινά περιλαμβάνει απαραιτήτως αγάπη προς τον Θεό με την καρδιά, την ψυχή, την διάνοια και την ισχύ.
Η αληθής λατρεία πρέπει να είναι «εν πνεύματι», που σημαίνει, συμμετοχή ολόκληρης της καρδιάς. Αν δεν υπάρχει γνήσιο πάθος για τον Θεό, δεν υπάρχει λατρεία εν πνεύματι. Ταυτόχρονα, η λατρεία πρέπει να είναι «εν αληθεία», δηλαδή, σωστά πληροφορημένη. Αν δεν γνωρίζουμε τον Θεό που λατρεύουμε, δεν υπάρχει λατρεία εν αληθεία. Και τα δύο είναι αναγκαία για μια λατρεία που ικανοποιεί και δοξάζει τον Θεό. Πνεύμα χωρίς αλήθεια οδηγεί σε μια ρηχή, υπερβολικά συναισθηματική εμπειρία που θα μπορούσε να συγκριθεί με κάτι υψηλό. Όταν το συναίσθημα σβήσει, όταν ο ζήλος κρυώσει, το ίδιο συμβαίνει με την λατρεία. Αλήθεια χωρίς πνεύμα μπορεί να οδηγήσει σε μια στεγνή, χωρίς πάθος σχέση που συχνά καταλήγει σε μια μορφή άχαρου νομικισμού. Ο καλύτερος συνδυασμός και των δύο πτυχών τής λατρείας φέρνει το αποτέλεσμα μιας χαρούμενης εκτίμησης τού Θεού πληροφορημένης από τις Γραφές. Οσο περισσότερο γνωρίζουμε τον Θεό, τόσο περισσότερο Τον εκτιμάμε. Οσο περισσότερο Τον εκτιμάμε, τόσο βαθύτερα Τον λατρεύουμε. Οσο βαθύτερη η λατρεία μας, τόσο περισσότερο δοξάζεται ο Θεός.
Αυτός ο συνδυασμός πνεύματος και αλήθειας στην λατρεία εκφράζεται με τον καλύτερο τρόπο από τον Ιωνάθαν Εντουαρτς, τον Αμερικανό ποιμένα και θεολόγο του 18ου αιώνα. Είπε, «Πρέπει να θεωρώ τον εαυτό μου στον δρόμο τού καθήκοντος ν’ ανεβάζω την συγκίνηση τών ακροατών μου όσο περισσότερο μπορώ, με το δεδομένο ότι επηρεάζονται από την αλήθεια και μόνο.». Ο Εντουαρτς αναγνώριζε ότι η αλήθεια, και μόνον αυτή, μπορεί να επηρεάζει σωστά τα συναισθήματα με τρόπο που τιμάει τον Θεό. Η αλήθεια τού Θεού, έχοντας απεριόριστη αξία, αξίζει απεριόριστο πάθος.
English
Τι σημαίνει να λατρεύω τον Κύριο πνευματικά και αληθινά;
