Ερώτηση
Πώς μπορώ να γνωρίζω πώς να λατρεύω σωστά τον Θεό;
Απάντηση
Η λατρεία μπορεί να οριστεί ως η πράξη της τιμής και αγάπης προς μια θεότητα, είδωλο ή πρόσωπο με μη «εγωκεντρικό» τρόπο. Στην πράξη της λατρείας συμμετέχει ολόκληρο το είναι του ανθρώπου δοξολογώντας, ευχαριστώντας και αποδίδοντας σεβασμό στη θεότητα, το πρόσωπο ή το υλικό αντικείμενο. Δεν είναι υπόθεση μισής καρδιάς· και μόνον αφού έχουμε κάνει διάκριση μεταξύ του τι είναι και τι δεν είναι λατρεία, αναφορικά με το θείο αντικείμενο, μπορούμε ν' απαντήσουμε πληρέστερα στο παραπάνω ερώτημα. Η αληθινή, βιβλική λατρεία, ορίζεται από τον βιβλικό δάσκαλο A. W. Pink (1886 – 1952) στην ερμηνεία του ευαγγελίου του Ιωάννη ως εξής: «Είναι μια λυτρωμένη καρδιά που είναι απασχολημένη με τον Θεό και εκφράζεται με θαυμασμό και ευχαριστία». Παρομοίως, ο A. W. Tozer είπε, «Αληθινή λατρεία είναι το ν' αγαπάς προσωπικά τον Θεό τόσο, χωρίς να ελπίζεις αλλού, που η ιδέα να μεταφέρεις αυτή σου την αγάπη αλλού να μην περνάει καν από το μυαλό σου».
Έτσι, η αληθινή λατρεία του Θεού διακρίνεται με τα ακόλουθα κριτήρια: Πρώτον, πηγάζει από τη λυτρωμένη καρδιά του άνδρα ή της γυναίκας που έχει δικαιωθεί ενώπιον του Θεού δια της πίστης και που εμπιστεύεται τον Κύριο Ιησού Χριστό μόνο για την άφεση των αμαρτιών του. Πώς μπορεί κάποιος να λατρεύει τον Θεό του Ουρανού αν η αμαρτία του δεν έχει τακτοποιηθεί; Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η λατρεία που προέρχεται από καρδιά μη αναγεννημένη, στην οποία ο Διάβολος, ο εαυτός και ο κόσμος κυριαρχούν (Β΄ Τιμόθεον 2:26, Α΄ Ιωάννου 2:15). Οποιαδήποτε λατρεία είναι μάταιη αν δεν πηγάζει από μια «λυτρωμένη» καρδιά.
Δεύτερον, η αληθινή λατρεία του Θεού πηγάζει από μια καρδιά που επιθυμεί μόνο τον Θεό. Είναι εδώ ακριβώς που οι κάτοικοι της Σαμάρειας έσφαλλαν· προσπάθησαν να λατρεύσουν και τον Κύριο και τα είδωλα (Β΄ Βασιλέων 17:28-41), και αυτό επιβεβαιώνεται από τον Κύριο Ιησού Χριστό ενώ συζητά πάνω στο θέμα της αληθινής λατρείας με τη γυναίκα στη Σαμάρεια, που ήρθε ν' αντλήσει νερό από το πηγάδι, «εσείς προσκυνάτε εκείνο που δεν ξέρετε» (Ιωάννης 4:22). Οι άνθρωποι αυτοί λάτρευαν τον Θεό με «μισή καρδιά» διότι δεν Τον αγαπούσαν πλήρως. Είναι δυνατό αληθινοί πιστοί να κάνουν το ίδιο λάθος. Μπορεί να μην λατρεύουμε φυσικά είδωλα, όπως έκαναν οι Σαμαρείτες, αλλά τι απορροφά τη θέλησή μας, τον χρόνο μας, τις ικανότητές μας πάνω από όλα; Είναι το επάγγελμα, τα υλικά αποκτήματα, τα χρήματα, η υγεία, ακόμη και οι οικογένειές μας; Ας κράξουμε σαν τον βασιλιά Δαβίδ στον Ψαλμό 63:5, «Θα χορτάσει η ψυχή μου σαν από εκλεκτό συμπόσιο· και με χείλη χαρούμενα
το στόμα μου θα υμνολογεί.» Τίποτα λιγότερο από τον Θεό θα πρέπει να ικανοποιεί την καρδιά του αναγεννημένου ανθρώπου, και η ανταπόκρισή του σ' αυτήν τη θεία ικανοποίηση, συγκρινόμενη με το καλύτερο φαγητό, είναι ο καρπός του στόματος που υμνεί τους επαίνους του Θεού (Εβραίους 13:15).
Τρίτον, αληθινή λατρεία του Θεού είναι η επιθυμία να συνεχίσουμε να οικοδομούμε τη γνώση του Θεού. Πώς χάσαμε αυτήν την επιθυμία αυτόν τον καιρό! Εκτός από την Αγία Γραφή, την οποία πρέπει να διαβάζουμε καθημερινά, χρειάζεται να συμπληρώσουμε τη γνώση μας διαβάζοντας άλλα καλά βιβλία, επίσης. Χρειάζεται να γεμίζουμε συνεχώς το νου μας με τα πράγματα του Θεού· ο Θεός πρέπει να βρίσκεται στο νου μας και ό,τι κάνουμε θα πρέπει να το κάνουμε σε σχέση μ' Αυτόν (Κολοσσαείς 3:17, Α΄ Κορινθίους 10:31). Είναι ενδιαφέρον ότι η λέξη «λατρεία» στην Ρωμαίους 12:1 μπορεί επίσης να σημαίνει «υπηρεσία». Έτσι, η καθημερινή μας ζωή θα πρέπει, επίσης, να θεωρηθεί ως λατρεία. Κάθε μέρα καλούμαστε να προσφέρουμε τον εαυτό μας ως ζωντανή θυσία, άγια και ευάρεστη στον Θεό. Η Εκκλησία καλείται να επιδράσει στον κόσμο καθώς λατρεύει τον Θεό. Πολύ συχνά συμβαίνει το αντίθετο.
Ας αγνίσουμε τις καρδιές μας αν πραγματικά θέλουμε να λατρεύουμε τον τριαδικό Θεό εν πνεύματι και αληθεία. Ο Θεός μας είναι άγιος· είναι πραγματικά «διαφορετικός», ένας Θεός που δεν Του αρέσει να μοιράζεται την αγάπη μας με άλλα αντικείμενα. Είναι πραγματικά ένας Θεός που δεν Του αρέσει το μοίρασμα της καρδιάς μας ένεκα της αγιότητάς Του. Είμαστε δημιουργημένοι να λατρεύουμε αλλά η Πτώση μας έχει σακατέψει και γκρεμίσει. Η λατρεία είναι το πλέον φυσικό πράγμα για τον άνθρωπο, αλλά μέχρις ότου αποκατασταθούμε απέναντι στον Θεό μέσω της θυσίας του αγαπητού Του Υιού, όλη η λατρεία μας είναι ένα μάταιο πράγμα. Είναι σαν το «ξένο πυρ» μπροστά στο θυσιαστήριο (Λευϊτικό 10:1).
English
Πώς μπορώ να γνωρίζω πώς να λατρεύω σωστά τον Θεό;
