Ερώτηση
Ποια ήταν η Ασερά;
Απάντηση
Ασερά ή Αστορέθ, ήταν το όνομα της κύριας θηλυκής θεότητας που λατρεύονταν στη Συρία, στη Φοινίκη και στη Χαναάν. Οι Φοίνικες την αποκαλούσαν Αστάρτη, οι Ασσύριοι την λάτρευαν ως Ιστάρ και οι Φιλισταίοι είχαν τον ναό της Ασερά (Α΄ Σαμουήλ 31:10). Καθώς ο Ισραήλ δεν κατέλαβε πλήρως τη γη Χαναάν, η λατρεία της Ασερά επέζησε και ταλαιπωρούσε τον Ισραήλ από τον θάνατο, κιόλας, του Ιησού του Ναυή (Κριτές 2:13).
Η Ασερά αναπαρίστατο με έναν κορμό δέντρου που δεν είχε κλαδιά φυτεμένο στο έδαφος. Ο κορμός ήταν συνήθως επεξεργασμένος για ν' αντιπροσωπεύει συμβολικά τη θεά. Ένεκα της συσχέτισης με λαξευμένα δέντρα, οι τόποι λατρείας της Ασερά αποκαλούντο κοινώς «άλση», και η εβραϊκή λέξη «ασερά» (στον πληθυντικό «ασερείμ») αναφερόταν είτε στη θεά είτε στα άλση των δέντρων. Ένα από τα κακά έργα του βασιλιά Μανασσή ήταν ότι πήρε «το γλυπτό τού άλσους, που είχε κάνει, το έστησε μέσα στον οίκο, για τον οποίο ο Κύριος είχε πει στον Δαβίδ, και στον Σολομώντα τον γιο του: «Μέσα σ' αυτόν τον οίκο, και στην Ιερουσαλήμ, που διάλεξα από όλες τις φυλές του Ισραήλ, θα βάλω το όνομά μου στον αιώνα» (Β΄ Βασιλέων 21:7). Κάποιες μεταφράσεις κάνουν λόγο για «λαξευμένο είδωλο της Ασερά».
Η Ασερά θεωρείτο η θεά της σελήνης και συχνά παρουσιαζόταν ως σύζυγος του Βάαλ, θεού του ήλιου (Κριτές 3:7, 6:28, 10:6, Α΄ Σαμουήλ 7:4, 12:10). Η Ασερά, επίσης, λατρευόταν ως θεά της αγάπης και του πολέμου, και συνδεόταν μερικές φορές με την Ανάτ, μια άλλη χαναανίτικη θεότητα. Η λατρεία της Ασερά χαρακτηριζόταν για τον αισθησιασμό της και την άσκηση ιερής πορνείας. Οι ιερείς και οι ιέρειες της Ασερά ασκούσαν, επίσης, τη μαντεία.
Ο Κύριος ο Θεός απαγόρευσε δια του Μωυσή τη λατρεία της Ασερά. Ο Νόμος έλεγε συγκεκριμένα πως δεν έπρεπε να φυτέψουν για τον εαυτό σου άλσος, από οποιαδήποτε δέντρα, κοντά στο θυσιαστήριο του Κυρίου τού Θεού τους (Δευτερονόμιο 16:21). Παρά τις σαφείς οδηγίες του Θεού, η λατρεία της Ασερά ήταν ένα μακροχρόνιο πρόβλημα για τον Ισραήλ. Όπως ο Σολομών γλίστρησε στην ειδωλολατρία, μια από τις ειδωλολατρικές θεότητες που εισήγαγε στο βασίλειο ήταν η Ασερά, που αποκαλείτο «η θεά των Σιδωνίων» (Α΄ Βασιλέων 11:5, 33). Αργότερα, η Ιεζάβελ κατέστησε κοινή τη λατρεία της Ασερά, με 400 προφήτες της Ασερά να επιβαρύνουν το βασιλικό τραπέζι (Α΄ Βασιλέων 18:19). Κατά περιόδους ο Ισραήλ βίωνε κάποια αναζωπύρωση και αξιοσημείωτες προσπάθειες ενάντια στη λατρεία της Ασερά έλαβαν χώρα από τον Γεδεών (Κριτές 6:25-30), τον βασιλιά Ασά (Α΄ Βασιλέων 15:13), και τον βασιλιά Ιωσία (Β΄ Βασιλέων 23:1-7).
English
Ποια ήταν η Ασερά;
