Ερώτηση
Ποιος ήταν ο Βεελζεβούλ;
Απάντηση
Βεελζεβούλ είναι η ελληνική μορφή του ονόματος Βάαλ-Ζεβούλ, ενός ειδωλολατρικού θεού των Φιλισταίων που λατρευόταν στην αρχαία πόλη Εκρών των Φιλισταίων κατά τους χρόνους της Παλαιάς Διαθήκης. Πρόκειται για έναν όρο που σημαίνει "ο άρχοντας των μυγών" (Β΄ Βασιλέων 1:2). Οι αρχαιολογικές ανασκαφές σε αρχαίες τοποθεσίες Φιλισταίων έχουν αποκαλύψει χρυσές εικόνες μυγών. Μετά την εποχή των Φιλισταίων, οι Εβραίοι άλλαξαν το όνομα σε "Βεελζεβούλ", όπως χρησιμοποιείται στην ελληνική Καινή Διαθήκη, που σημαίνει "άρχοντας της κοπριάς". Το όνομα αυτό παρέπεμπε στον θεό της μύγας που λατρευόταν για να επιτευχθεί η απαλλαγή από τα τραύματα του εντόμου αυτού. Ορισμένοι βιβλικοί μελετητές πιστεύουν ότι ο Βεελζεβούλ ήταν επίσης γνωστός ως "θεός της βρωμιάς", που αργότερα έγινε όνομα πικρής περιφρόνησης στο στόμα των Φαρισαίων. Ως αποτέλεσμα, ο Βεελζεβούλ ήταν μια ιδιαίτερα περιφρονητική θεότητα και το όνομά του χρησιμοποιήθηκε από τους Εβραίους ως επίθετο για τον Σατανά.
Η λέξη έχει δύο μέρη: Βάαλ, που ήταν το όνομα των θεών γονιμότητας των Χαναναίων στην Παλαιά Διαθήκη, και Ζεβούλ, που σημαίνει "υπερυψωμένη κατοικία". Ενώνοντας τα δύο μέρη μαζί, σχημάτισαν ένα όνομα για τον ίδιο τον Σατανά, τον άρχοντα των δαιμονίων. Αυτός ο όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τους Φαρισαίους για να περιγράψουν τον Ιησού στο Ματθαίος 10:24-25. Νωρίτερα, είχαν κατηγορήσει τον Ιησού ότι "διαμέσου τού άρχοντα των δαιμονίων βγάζει τα δαιμόνια" (Ματθαίος 9:34), αναφερόμενοι στον Βεελζεβούλ (Μάρκος 3:22, Ματθαίος 12:24).
Στο Ματθαίος 12:22 ο Ιησούς θεράπευσε έναν δαιμονισμένο άνθρωπο που ήταν τυφλός και μουγκός. Ως αποτέλεσμα, "εκπλήττονταν όλα τα πλήθη, και έλεγαν: Μήπως αυτός είναι ο γιος τού Δαβίδ; Οι Φαρισαίοι, όμως, όταν το άκουσαν, είπαν: Αυτός δεν βγάζει τα δαιμόνια, παρά μονάχα διαμέσου τού Βεελζεβούλ, του άρχοντα των δαιμονίων" (Ματθαίος 12:23-24).
Είναι αξιοσημείωτο ότι οι Φαρισαίοι αντέδρασαν σε αυτό το απίστευτο θαύμα του Ιησού με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο από αυτόν του πλήθους, το οποίο συνειδητοποίησε ότι ο Ιησούς ήταν από τον Θεό. Στην πραγματικότητα, επρόκειτο για μια παραδοχή των Φαρισαίων ότι ο Ιησούς έκανε θαύματα ή επιτέλεσε πράξεις πέρα από την εμβέλεια οποιασδήποτε ανθρώπινης δύναμης χωρίς βοήθεια, αλλά απέδωσαν αυτή τη δύναμη στον Βεελζεβούλ αντί στον Θεό. Στην πραγματικότητα, θα έπρεπε να γνωρίζουν καλύτερα: ο Διάβολος δεν μπορεί να κάνει έργα καθαρής καλοσύνης. Ωστόσο, μέσα στην εγωκεντρική υπερηφάνειά τους, αυτοί οι Φαρισαίοι γνώριζαν ότι, αν οι διδασκαλίες του Ιησού επικρατούσαν στον λαό, η επιρροή τους πάνω του είχε τελειώσει. Έτσι, το θαύμα δεν το αρνήθηκαν, αλλά αντίθετα το απέδωσαν σε μια διαβολική δύναμη, στον "Βεελζεβούλ, τον άρχοντα των δαιμονίων".
Το μεγαλύτερο ερώτημα είναι το εξής: τι σχέση έχει αυτό με εμάς τους χριστιανούς σήμερα; Στο Κατά Ματθαίον 10, ο Ιησούς μας παρέχει την ουσία του τι σημαίνει να είσαι μαθητής Του. Εδώ μαθαίνουμε ότι πρόκειται να στείλει τους αποστόλους Του στον κόσμο για να κηρύξουν το ευαγγέλιο (Ματθαίος 10:7). Τους δίνει συγκεκριμένες οδηγίες για το τι πρέπει να κάνουν και τι όχι. Τους προειδοποιεί: "Και προσέχετε από τους ανθρώπους· επειδή, θα σας παραδώσουν σε συνέδρια, και θα σας μαστιγώσουν στις συναγωγές τους . . . Και θα είστε μισούμενοι από όλους, εξαιτίας τού ονόματός μου" (Ματθαίος 10:17, 22). Στη συνέχεια προσθέτει: "Δεν υπάρχει μαθητής ανώτερος από τον δάσκαλο ούτε δούλος ανώτερος από τον κύριό του. Είναι αρκετό στον μαθητή να γίνει όπως ο δάσκαλός του, και ο δούλος όπως ο κύριός του. Αν τον οικοδεσπότη ονόμασαν Βεελζεβούλ, πόσο μάλλον τους οικιακούς του;" (Ματθαίος 10:24-25).
Το σημείο που μας λέει ο Ιησούς σήμερα είναι ότι, αν οι άνθρωποι τον αποκαλούν Σατανά, όπως έκαναν οι Φαρισαίοι της εποχής Του, σίγουρα θα αποκαλούσαν το ίδιο και τους μαθητές Του. Στο κεφάλαιο 15 του Ιωάννη ο Ιησούς δηλώνει: "Αν ο κόσμος σάς μισεί, να ξέρετε ότι πρωτύτερα από σας μίσησε εμένα. Αν ήσασταν από τον κόσμο, ο κόσμος θα αγαπούσε το δικό του· επειδή, όμως, δεν είστε από τον κόσμο, αλλά εγώ σας διάλεξα από τον κόσμο, γι' αυτό ο κόσμος σάς μισεί. Να θυμάστε τον λόγο, που εγώ σας είπα: Δεν υπάρχει δούλος μεγαλύτερος από τον κύριό του. Αν εμένα έθεσαν υπό διωγμό, θα θέσουν υπό διωγμό και σας· αν φύλαξαν τον λόγο μου, θα φυλάξουν και τον δικό σας. Αλλά, όλα αυτά θα τα κάνουν σε σας εξαιτίας τού ονόματός μου, επειδή δεν ξέρουν αυτόν που με απέστειλε" (Ιωάννης 15:18-21).
English
Ποιος ήταν ο Βεελζεβούλ;
