Ερώτηση
Τι σημαίνει η φράση «εκείνο που ο Θεός συνένωσε, άνθρωπος ας μην χωρίζει»;
Απάντηση
Η εντολή «εκείνο που ο Θεός συνένωσε, άνθρωπος ας μην χωρίζει» αναφέρεται στον γάμο και το διαζύγιο. Είναι λόγια που είπε ο Ιησούς ενώ δίδασκε για τον γάμο και το διαζύγιο, και αναφέρονται στον Μάρκο 10:1-12 και στον Ματθαίο 19:1-12. Οι Φαρισαίοι ρώτησαν τον Ιησού σε μια περίσταση αν είναι νόμιμο για έναν άνδρα να χωρίσει την γυναίκα του. Ο Ιησούς ουσιαστικά απάντησε «όχι»: «Δεν διαβάσατε ότι εκείνος που τους έπλασε απαρχής, αρσενικό και θηλυκό τούς έπλασε; Και είπε: «Εξαιτίας αυτού, ο άνθρωπος θα αφήσει τον πατέρα και τη μητέρα και θα προσκολληθεί στη γυναίκα του, και θα είναι οι δύο σε μία σάρκα»; Ώστε, δεν είναι πλέον δύο, αλλά μία σάρκα. Εκείνο, λοιπόν, που ο Θεός συνένωσε, άνθρωπος ας μη χωρίζει.» (Ματθαίος 19:4-6, σύγκρινε Γένεση 1:27, 2:24).
Το σημείο τού Ιησού είναι ότι ένα παντρεμένο ζευγάρι είναι κάτι που «ο Θεός έχει συνενώσει». Ο γάμος δεν έχει ανθρώπινη προέλευση — προέρχεται από τον Θεό και αποτελεί μέρος τού τρόπου που σχεδίασε να ζει το ανθρώπινο γένος. Λέγοντας «κανένας ας μην χωρίζει» έναν γάμο, ο Ιησούς δίδαξε ότι το διαζύγιο δεν είναι σχέδιο τού Θεού. Από την στιγμή που ένα ζευγάρι παντρεύεται, είναι ενωμένοι από τον ίδιο τον Θεό και η ένωση εννοείται να κρατήσει για όλη την ζωή τους. Η αρχή αυτή ισχύει παρά την πίστη ή την απιστία τού ζευγαριού. Όταν δύο αθεϊστές παντρεύονται, έχουν ενωθεί μαζί από τον Θεό, είτε το αναγνωρίζουν είτε όχι. Αν ο Θεός τους έχει ενώσει μαζί, τότε καμία ανθρώπινη ύπαρξη δεν έχει το δικαίωμα να διαλύσει αυτήν την ένωση.
Κατόπιν, αφού ο Ιησούς είπε, «αυτό που ο Θεός συνένωσε, άνθρωπος ας μην χωρίζει», οι Φαρισαίοι παρατήρησαν ότι ο Μωυσής επέτρεψε το διαζύγιο. Ο Ιησούς συμφώνησε αλλά επισήμανε ότι η παραχώρηση αυτή έγινε εξαιτίας της «σκληρότητας τής καρδιάς» (Ματθαίος 19:8), επαναλαμβάνοντας ότι το διαζύγιο δεν υπήρχε ποτέ στο αρχικό στάδιο τού Θεού.
Η εντολή τού Ιησού ενάντια στον χωρισμό αυτού που ο Θεός έχει συνενώσει, υπονοεί ότι μπορεί το διαζύγιο να διασπάσει την συζυγική ένωση και να χωρίσει την μία σάρκα. Γίνεται συζήτηση μεταξύ των χριστιανών κατά πόσον δικαιολογείται το διαζύγιο. Πολλοί (ίσως οι περισσότεροι) επιτρέπουν το διαζύγιο στην περίπτωση αμετανόητης απιστίας από την πλευρά τού ενός συζύγου (με βάση το Ματθαίος 19:9) ή της εγκατάλειψης ενός πιστού συζύγου από τον άπιστο σύζυγο που δεν θέλει πλέον να παραμένει παντρεμένος με τον πιστό (δες Α΄ Κορινθίους 7:15). Στις περιπτώσεις αυτές ο συζυγικός δεσμός έχει διασπαστεί από απιστία ή εγκατάλειψη — ο διαχωρισμός εκείνου που ο Θεός έχει συνενώσει μαζί — και αυτό αποτελεί ένα τραγικό συμβάν.
Ακόμη και αν επιτρέψουμε τις παραπάνω εξαιρέσεις, η κουλτούρα μας, και πολύ συχνά ακόμη και η εκκλησία, φαίνεται να θεωρεί το διαζύγιο ως κάτι πολύ λιγότερο σοβαρό απ’ ό,τι πραγματικά είναι. Αν ο γάμος ήταν απλώς μια ανθρώπινη σύμβαση, παρόμοια με μια επιχειρηματική συνεργασία ή συλλογική συμμετοχή, τότε οι άνθρωποι θα ήταν ελεύθεροι να εισέλθουν και να εξέλθουν κατά βούληση. Το διαζύγιο δεν είναι δύο άνθρωποι που απλώς αποφασίζουν να χωρίσουν την παρέα· είναι όταν ο ένας ή και οι δύο σύντροφοι συμφωνούν ότι θα ενεργήσουν αποφασιστικά να διακόψουν κάτι που ο Θεός σκόπευε να είναι μόνιμο. Αυτό είναι σοβαρό!
English
Τι σημαίνει η φράση «εκείνο που ο Θεός συνένωσε, άνθρωπος ας μην χωρίζει»;
