Ερώτηση
Τι μπορούμε να μάθουμε από τη φυλή του Λευί;
Απάντηση
Ο πατριάρχης Ιακώβ, λίγο πριν πεθάνει, έδωσε στον καθένα από τους δώδεκα γιους του μια ευλογία. Οι δώδεκα γιοι ήταν οι πατέρες των δώδεκα φυλών του Ισραήλ και οι ευλογίες περιείχαν προφητικές πληροφορίες για το μέλλον της κάθε φυλής. Στην περίπτωση της φυλής του Λευί, η οποία στην προφητεία ήταν συνδεδεμένη με τη φυλή του Συμεών, ο Ιακώβ προφήτευσε: "Ο Συμεών και ο Λευί, οι αδελφοί, όργανα αδικίας είναι τα μαχαίρια τους· μέσα στη βουλή τους, ψυχή μου, μη μπεις· στη συνέλευσή τους, μη ενωθείς, τιμή μου· επειδή, στον θυμό τους φόνευσαν ανθρώπους, και στο πείσμα τους καταγκρέμισαν τείχος· επικατάρατος ο θυμός τους, επειδή ήταν αυθάδης· και η οργή τους, επειδή ήταν σκληρή· θα τους διαμοιράσω στον Ιακώβ, και θα τους διασκορπίσω στον Ισραήλ" (Γένεση 49:5-7). Εκτός από την αναφορά στο μέλλον της φυλής του Λευί, η προφητεία περιέχει μέσα της αρκετά μαθήματα για όλους εμάς.
Ο Ιακώβ πρόφερε μια κατάρα στην οργή του Λευί (και του Συμεών), εν μέρει λόγω της προδοτικής και βίαιης καταστροφής των Συχεμιτών (Γένεση 34:24-30). Ο θυμός του Λευί ήταν κακός επειδή χαρακτηριζόταν από πράξεις αγριότητας και σκληρότητας. Ο δίκαιος θυμός και η αγανάκτηση, το είδος που επέδειξε ο Ιησούς κατά τον καθαρισμό του Ναού, για παράδειγμα, δεν χαρακτηριζόταν από σκληρότητα. Τα σπαθιά του Λευί, που θα έπρεπε να είναι μόνο όπλα άμυνας, ήταν όπλα βίας, για να κάνουν κακό στους άλλους, όχι για να σώσουν τον εαυτό τους από το κακό ή για να προστατεύσουν τους αθώους.
Η διακήρυξη του Ιακώβ, "θα τους διαμοιράσω στον Ιακώβ, και θα τους διασκορπίσω στον Ισραήλ", ασφαλώς επαληθεύτηκε. Η φυλή του Λευί διασκορπίστηκε στο Ισραήλ. Έγινε όμως, με τη χάρη του Θεού και με την πίστη τους στον Θεό (Έξοδος 32:26-29), η ιερατική φυλή και κάτοικοι των πόλεων καταφυγίων. Ποτέ δεν κατείχαν τη δική τους καθορισμένη περιοχή, όπως οι άλλες φυλές, αλλά το ιερατικό αξίωμα του Λευί ήταν σίγουρα προνομιακό.
Ως χριστιανοί, μαθαίνουμε από τη φυλή του Λευί ότι ο αχαλίνωτος θυμός είναι η αιτία πολλών αμαρτιών. Ο θυμός αφήνει στο πέρασμά του καταστροφές, συχνά με ανεπανόρθωτες συνέπειες. Η δήλωση του Ιακώβ "μέσα στη βουλή τους, ψυχή μου, μη μπεις· στη συνέλευσή τους, μη ενωθείς, τιμή μου" είναι ένα μάθημα και για εμάς. Δεν πρέπει να ακολουθούμε τη συμβουλή θυμωμένων ανθρώπων επειδή είναι ασταθείς και παρουσιάζουν αδυναμία να ελέγξουν τα πάθη τους. Όταν ο θυμός είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα, είναι ένδειξη της έλλειψης του πνευματικού χαρίσματος της εγκράτειας που χαρακτηρίζει όλους τους πιστούς (Γαλάτας 5:22-23). Ένα θυμωμένο άτομο αποτελεί κακό σύμβουλο και, στην πραγματικότητα, η παρέα του πρέπει να αποφεύγεται, ειδικά όταν η αμαρτία του θυμού είναι ανομολόγητη και δεν γίνεται προσπάθεια να αντιμετωπιστεί με θεϊκό τρόπο.
Τέλος, το τελικό μάθημα της φυλής του Λευί, για τους χριστιανούς, είναι αυτό της αποκατάστασης του αμαρτωλού στην προνομιακή θέση των παιδιών του Θεού. Μέσω της αρχιερατικής μεσιτείας του Χριστού, ο οποίος αντάλλαξε τη δικαιοσύνη Του για τις αμαρτίες μας στο σταυρό (Β΄ Κορινθίους 5:21), γινόμαστε ένα έθνος ιερέων από μόνοι μας. "Εσείς, όμως, είστε «γένος εκλεκτό, βασίλειο ιεράτευμα, έθνος άγιο», λαός τον οποίο ο Θεός απέκτησε, για να εξαγγείλετε τις αρετές εκείνου, ο οποίος σας κάλεσε από το σκοτάδι στο θαυμαστό του φως" (Α΄ Πέτρου 2:9).
English
Τι μπορούμε να μάθουμε από τη φυλή του Λευί;
