Ερώτηση
Ποια είναι η σημασία του σχισίματος του καταπετάσματος του Ναού στα δύο όταν πέθανε ο Ιησούς;
Απάντηση
Κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής του Ιησού, ο άγιος Ναός στην Ιερουσαλήμ ήταν το κέντρο της ιουδαϊκής θρησκευτικής ζωής. Ο Ναός ήταν ο τόπος όπου γίνονταν οι θυσίες των ζώων κι επιτελούντο οι λατρείες με πιστότητα, σύμφωνα με τον Νόμο του Μωυσή. Η προς Εβραίους επιστολή (9:1-9) μας λέει πως υπήρχε στον Ναό ένα καταπέτασμα που χώριζε τα Άγια των Αγίων-η επίγεια κατοικία του Θεού-από το υπόλοιπο τμήμα του Ναού όπου εισέρχονταν οι άνθρωποι. Αυτό σήμαινε πως ο άνθρωπος ήταν χωρισμένος από τον Θεό εξαιτίας της αμαρτίας (Ησαΐας 59:1-2). Ο αρχιερέας, μόνο, επιτρεπόταν να περάσει αυτό το καταπέτασμα μία φορά τον χρόνο (Έξοδος 30:10, Εβραίους 9:7) για να εισέλθει στην παρουσία του Θεού και να κάνει εξιλασμό για τις αμαρτίες όλου του λαού Ισραήλ (Λευιτικό 16).
Το ύψος του Ναού του Σολομώντα ήταν 30 πήχεις (Α Βασιλέων 6:2) αλλά ο Ηρώδης το είχε αυξήσει σε 40, σύμφωνα με τα κείμενα του Ιωσήπου, ιουδαίου ιστορικού του πρώτου αιώνα. Υπάρχει αβεβαιότητα σχετικά με το ακριβές μέγεθος της μονάδας του πήχη αλλά είναι ασφαλές να θεωρήσουμε πως το καταπέτασμα είχε ύψος κοντά στα 18 μέτρα. Ο Ιώσηπος επίσης μας αναφέρει πως είχε πάχος 10 εκατοστά κι ότι άλογα δεμένα σε κάθε του πλευρά δεν μπορούσαν να το σκίσουν. Το βιβλίο της Εξόδου μας αφηγείται πως αυτό το παχύ καταπέτασμα ήταν υφασμένο με γαλάζιο, πορφυρό και κόκκινο μαλλί και ανθεκτικό λινό.
Το μέγεθος και το πάχος του καταπετάσματος καθιστούν τα γεγονότα που συνέβησαν τη στιγμή του θανάτου του Ιησού επάνω στο σταυρό κοσμοϊστορικά. «Και ο Ιησούς, αφού έκραξε ξανά με δυνατή φωνή, άφησε το πνεύμα. Και ξάφνου, το καταπέτασμα του ναού σχίστηκε στα δύο, από επάνω μέχρι κάτω.» (Ματθαίος 27:50-51α)
Πώς λοιπόν το καταλαβαίνουμε αυτό; Ποια η σημασία του σχισίματος του καταπετάσματος για μας σήμερα; Πρώτ' απ' όλα, το σχίσιμο του καταπετάσματος τη στιγμή του θανάτου του Ιησού συμβόλιζε με δραματικό τρόπο πως η θυσία Του, το χυμένο αίμα Του ήταν ο επαρκής εξιλασμός για τις αμαρτίες μας. Σήμαινε πως τώρα η είσοδος προς τα Άγια των Αγίων είναι ανοικτή για όλους τους ανθρώπους, για όλες τις εποχές, για Ιουδαίους και εθνικούς.
Όταν ο Ιησούς πέθανε, το καταπέτασμα σχίστηκε και ο Θεός απομακρύνθηκε από αυτόν τον χώρο για να μην κατοικίσει πλέον σε χειροποίητο ναό (Πράξεις 17:24). Ο Θεός είχε τελειώσει με αυτόν τον Ναό και το λατρευτικό του σύστημα, και ο Ναός και η Ιερουσαλήμ αφηνόταν έρημος (καταστράφηκε από τους Ρωμαίους) το 70 μ.Χ., όπως είχε προφητέψει ο Ιησούς (Λουκάς 13:35). Η διατήρηση του Ναού σήμαινε την ισχύ της Παλαιάς Διαθήκης. Η προς Εβραίους 9:8-9 αναφέρεται στην Διαθήκη που παρερχόταν ενώ καθιερωνόταν μια Καινούρια (Εβραίους 8:13).
Κατά μία έννοια, το καταπέτασμα συμβόλιζε τον ίδιο τον Χριστό ως τον μόνο δρόμο προς τον Πατέρα (Ιωάννης 14:6). Αυτό γίνεται φανερό από το γεγονός ότι ο αρχιερέας έπρεπε να εισέρχεται στα Άγια των Αγίων μέσω του καταπετάσματος. Τώρα ο Χριστός είναι ο ανώτερος Αρχιερέας μας και ως πιστοί στο τέλειο έργο Του συμμετέχουμε στην καλύτερη ιεροσύνη Του. Μπορούμε να εισερχόμαστε στα Άγια των Αγίων μέσω Αυτού. Διαβάζουμε στην Εβραίους 10:19-20 ότι ως πιστοί, το αίμα του Ιησού «μας δίνει θάρρος να μπαίνουμε στα άγια των αγίων από το νέο δρόμο που οδηγεί στη ζωή. Αυτόν μας τον εγκαινίασε πρόσφατα ο Ιησούς με το καταπέτασμα, δηλαδή με το σώμα του.» Εδώ βλέπουμε την εικόνα του σώματος του Ιησού που κόπηκε για μας όπως ακριβώς το καταπέτασμα σχίστηκε για μας.
Το σχίσιμο του καταπετάσματος από πάνω έως κάτω είναι ένα ιστορικό γεγονός. Η βαθιά σημασία του γεγονότος εξηγείται με σημαντικές λεπτομέρειες στην προς Εβραίους επιστολή. Τα στοιχεία του Ναού αποτελούσαν σκιά των μελλοντικών πραγμάτων και μας οδηγούν απολύτως στον Ιησού Χριστό. Αυτός ήταν το καταπέτασμα που βρισκόταν στα Άγια των Αγίων και δια του θανάτου του οι πιστοί τώρα έχουν ελεύθερη είσοδο προς τον Θεό.
Το καταπέτασμα στον Ναό αποτελούσε μια συνεχή υπενθύμιση πως η αμαρτία καθιστά την ανθρωπότητα ακατάλληλη για την παρουσία του Θεού. Το γεγονός πως η προσφορά για την αμαρτία γινόταν μια φορά κάθε χρόνο και διάφορες άλλες θυσίες επαναλαμβάνονταν καθημερινά, έδειχνε παραστατικά πως η αμαρτία δεν μπορούσε να εξιλεωθεί αληθινά ή ν' απαλειφθεί μόνο με τη θυσία ζώων. Ο Ιησούς Χριστός δια του θανάτου Του έχει μετακινήσει τα εμπόδια που παρεμβάλλονταν μεταξύ του Θεού και του ανθρώπου και τώρα μπορούμε να Τον πλησιάζουμε με θάρρος και πεποίθηση (Εβραίους 4:14-16).
English
Ποια είναι η σημασία του σχισίματος του καταπετάσματος του Ναού στα δύο όταν πέθανε ο Ιησούς;
