το βιβλίο προς Ρωμαίους επιστολή
Συγγραφέας: Στο Ρωμαίους 1:1 πληροφορούμαστε πως συγγραφέας της επιστολής προς Ρωμαίους είναι ο απόστολος Παύλος. Στο Ρωμαίους 16:22 δίνεται το στοιχείο πως κάποιος Τέρτιος έγραψε με το χέρι του την επιστολή που του υπαγόρευσε ο Παύλος.Χρονολογία συγγραφής: Η επιστολή προς Ρωμαίους γράφτηκε, πιθανόν, μεταξύ 56 και 58 μ.Χ.
Σκοπός της συγγραφής: Όπως συμβαίνει με όλες τις επιστολές του Παύλου προς τις εκκλησίες, ο σκοπός του ήταν να διακηρύξει τη δόξα του Κυρίου Ιησού Χριστού διδάσκοντας τη χριστιανική διδασκαλία, οικοδομώντας και ενθαρρύνοντας τους πιστούς που θα τις λάμβαναν. Ο Παύλος έδειξε ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον γι' αυτούς που θα λάμβαναν την επιστολή του, «προς όλους όσους είναι στη Ρώμη, αγαπητούς τού Θεού, προσκαλεσμένους αγίους» (Ρωμαίους 1:7). Καθώς ο ίδιος ήταν Ρωμαίος πολίτης, είχε μοναδικό πάθος για τη συνάθροιση των πιστών στη Ρώμη. Μιας και δεν είχε ακόμη επισκεφθεί την εκκλησία της Ρώμης, η επιστολή αυτή λειτούργησε και ως εισαγωγή του προς αυτούς.
Εδάφια-κλειδιά: Ρωμαίους 1:16, «Επειδή, δεν ντρέπομαι, βέβαια, το ευαγγέλιο του Χριστού· για τον λόγο ότι είναι δύναμη Θεού προς σωτηρία σε κάθε έναν που πιστεύει, και στον Ιουδαίο, πρώτα, και στον Έλληνα.»
Ρωμαίους 3:9-11, «Τότε λοιπόν; Υπερέχουμε εμείς οι Ιουδαίοι; Καθόλου! Γιατί αποδείξαμε με επιχειρήματα πιο πάνω πως τόσο οι Ιουδαίοι όσο και οι Έλληνες βρίσκονται όλοι κάτω από τη δύναμη της αμαρτίας, όπως ακριβώς το λέει η Γραφή: «Δεν υπάρχει δίκαιος! Δεν υπάρχει ούτε ένας! Δεν υπάρχει κανένας συνετός! Δεν υπάρχει κανένας που να εκζητεί τον Θεό!» (ΛΟΓΟΥ)
Ρωμαίους 3:21, «Τώρα, όμως, χωρίς τον νόμο, φανερώθηκε η δικαιοσύνη του Θεού, έχοντας τη μαρτυρία του νόμου και των προφητών.»
Ρωμαίους 3:23: «δεδομένου ότι όλοι αμάρτησαν και στερούνται τη δόξα του Θεού.»
Ρωμαίους 5:8, «Ο Θεός, όμως, δείχνει τη δική του αγάπη σε μας, επειδή, ενώ εμείς ήμασταν ακόμα αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για χάρη μας.»
Ρωμαίους 6:23, «Επειδή, ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος· το χάρισμα, όμως, του Θεού αιώνια ζωή διαμέσου του Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας.»
Ρωμαίους 8:9, «Εσείς όμως δεν κυριαρχείστε από τη σάρκα αλλά από το Πνεύμα, αν βέβαια κατοικεί πραγματικά μέσα σας το Πνεύμα του Θεού. Κι αν κάποιος δεν έχει το Πνεύμα του Χριστού, αυτός δεν είναι δικός Του.»
Ρωμαίους 8:28: «Και ξέρουμε ότι όλα συνεργούν προς το αγαθό σ' αυτούς που αγαπούν τον Θεό, τους προσκαλεσμένους σύμφωνα με τον προορισμό του.»
Ρωμαίους 8:37-39, Σε όλα αυτά, όμως, υπερνικούμε, διαμέσου εκείνου που μας αγάπησε. Επειδή, είμαι πεπεισμένος ότι, ούτε θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε αρχές ούτε δυνάμεις ούτε παρόντα ούτε μέλλοντα ούτε ύψωμα ούτε βάθος ούτε κάποια άλλη κτίση, θα μπορέσει να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού, η οποία υπάρχει στον Ιησού Χριστό τον Κύριό μας.»
Ρωμαίους 10:9-10, «αν με το στόμα σου ομολογήσεις Κύριο, τον Ιησού, και μέσα στην καρδιά σου πιστέψεις ότι ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς, θα σωθείς· επειδή, με την καρδιά πιστεύει κάποιος προς δικαιοσύνη, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρία.»
Ρωμαίους 12:1, «Σας παρακαλώ, λοιπόν, αδελφοί, χάριν των οικτιρμών του Θεού, να παραστήσετε τα σώματά σας ως θυσία ζωντανή, άγια, ευάρεστη στον Θεό, η οποία είναι η λογική σας λατρεία.»
Ρωμαίους 12:19, «Αγαπητοί, μην εκδικείστε τον εαυτό σας αλλά δώστε τόπο στην οργή· επειδή, είναι γραμμένο: «Σε μένα ανήκει η εκδίκηση· εγώ θα κάνω ανταπόδοση, λέει ο Κύριος.»
Ρωμαίους 16:17, «Σας παρακαλώ, μάλιστα, αδελφοί, προσέχετε αυτούς που κάνουν τις διχοστασίες και τα σκάνδαλα ενάντια στη διδασκαλία που μάθατε, και απομακρύνεστε απ' αυτούς.»
Σύντομη σύνοψη: Ο Παύλος ήταν συνεπαρμένος στο γεγονός πως μπορούσε, επιτέλους, να διακονήσει αυτήν την εκκλησία, και το γνώριζαν όλοι αυτό (Ρωμαίους 1:8-15). Η επιστολή προς Ρωμαίους γράφτηκε από την Κόρινθο, λίγο πριν το ταξίδι του Παύλου στην Ιερουσαλήμ για να παραδώσει τη βοήθεια που είχε συγκεντρωθεί για τους εκεί φτωχούς. Είχε πρόθεση να επισκεφθεί τη Ρώμη και από εκεί να μεταβεί στην Ισπανία (Ρωμαίους 15:24), αλλά τα σχέδια του διακόπηκαν όταν συνελήφθη στην Ιερουσαλήμ. Θα πήγαινε τελικά στη Ρώμη ως φυλακισμένος. Η Φοίβη, μέλος της εκκλησίας των Κεγχρεών, κοντά στην Κόρινθο, ήταν αυτή (το πιθανότερο) που μετέφερε την επιστολή στη Ρώμη.
Η επιστολή προς Ρωμαίους είναι πρωταρχικά έργο διδασκαλίας και μπορεί να χωριστεί σε τέσσερα τμήματα: απαιτείται δικαιοσύνη, 1:18–3:20· παρέχεται δικαιοσύνη, 3:21–8:39· η δικαιοσύνη δικαιώνεται, 9:1–11:36· εφαρμόζεται δικαιοσύνη, 12:1–15:13. Το κύριο θέμα της επιστολής είναι, προφανώς, η δικαιοσύνη. Εμπνευσμένος από το Άγιο Πνεύμα, ο Παύλος στην αρχή δείχνει την αμαρτωλότητα όλων των ανθρώπων. Εκφράζει την επιθυμία του να κηρύξει την αλήθεια του λόγου του Θεού σ' αυτούς που βρίσκονται στη Ρώμη. Έλπιζε πως έχουν τη βεβαιότητα ότι βρίσκονται στον σωστό δρόμο. Δηλώνει εμφατικά πως δεν ντρέπεται το ευαγγέλιο (Ρωμαίους 1:16), διότι αποτελεί τη δύναμη του Θεού να σώζει τον καθένα που πιστεύει σ' αυτό.
Η επιστολή προς Ρωμαίους μας μιλάει για τον Θεό, ποιος είναι και τι έχει κάνει. Μας μιλάει για τον Χριστό, τι ο θάνατός Του έχει πραγματοποιήσει. Μας μιλάει για τον εαυτό μας, ποιοι ήμασταν χωρίς τον Χριστό και ποιοι είμαστε από τη στιγμή που πιστέψαμε σ' Αυτόν. Ο Παύλος κάνει φανερό πως ο Θεός δεν απαιτούσε από τους ανθρώπους να βελτιώσουν τη ζωή τους πριν έρθουν στον Χριστό. Ενώ ήμασταν ακόμη αμαρτωλοί ο Χριστός πέθανε στο σταυρό ένεκα των αμαρτιών μας.
Συνδέσεις: Ο Παύλος στην επιστολή του προς τους Ρωμαίους, χρησιμοποιεί αρκετά πρόσωπα και συμβάντα της Παλαιάς Διαθήκης ως απεικονίσεις των ενδόξων αληθειών. Ο Αβραάμ πίστεψε και του λογαριάστηκε ως δικαιοσύνη η πίστη αυτή, όχι τα έργα του (Ρωμαίους 4:1-5). Στη Ρωμαίους 4:6-9, ο Παύλος αναφέρεται στον Δαβίδ που επανέλαβε την ίδια αλήθεια: «Όπως λέει και ο Δαβίδ τον μακαρισμό τού ανθρώπου, στον οποίο ο Θεός λογαριάζει δικαιοσύνη χωρίς έργα: «Μακάριοι είναι εκείνοι, των οποίων συγχωρήθηκαν οι ανομίες, και των οποίων σκεπάστηκαν οι αμαρτίες. Μακάριος ο άνθρωπος στον οποίο ο Κύριος δεν θα του λογαριάσει αμαρτία». Ο Παύλος χρησιμοποιεί τον Αδάμ για να εξηγήσει στους Ρωμαίους το δόγμα της κληρονομημένης αμαρτίας και χρησιμοποιεί την ιστορία της Σάρρας και του Ισαάκ, το παιδί της υπόσχεσης, για να δείξει την αρχή, ότι οι χριστιανοί είναι τα παιδιά της υπόσχεσης της θείας χάρης του Θεού δια του Χριστού. Στα κεφάλαια 9–11, ο Παύλος αφηγείται την ιστορία του έθνους του Ισραήλ και δηλώνει πως ο Θεός δεν έχει πλήρως και αμετάκλητα απορρίψει τον Ισραήλ (Ρωμαίους 11:11-12), αλλά τους έχει επιτρέψει να «σκοντάψουν» μέχρις ότου το πλήρωμα των εθνών έρθει στη σωτηρία του Χριστού.
Πρακτική εφαρμογή: Η επιστολή προς Ρωμαίους κάνει σαφές πως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να σωθούμε. Κάθε «καλό» έργο που έχουμε κάνει μοιάζει μ' ένα βρώμικο ρούχο ενώπιον του Θεού. Τόσο νεκροί είμαστε μέσα στις παραβάσεις και αμαρτίες μας, που μόνο το έλεος και η χάρη του Θεού μπορούν να μας σώσουν. Ο Θεός εκδήλωσε αυτό το έλεος και τη χάρη στέλνοντας τον Γιο Του, Ιησού Χριστό, να πεθάνει στο σταυρό στη δική μας θέση. Όταν στρέφουμε τη ζωή μας στον Χριστό, δεν εξουσιαζόμαστε πλέον από την αμαρτωλή μας φύση αλλά από το Άγιο Πνεύμα. Αν ομολογούμε πως ο Ιησούς είναι Κύριος και πιστεύουμε ότι αναστήθηκε από τους νεκρούς, σωζόμαστε, αναγεννιόμαστε. Πρέπει να ζούμε προσφέροντας τον εαυτό μας ως ζωντανή θυσία σ' Αυτόν. Η μεγαλύτερη επιθυμία μας πρέπει να είναι να λατρεύουμε τον Θεό που μας έσωσε. Η καλύτερη, ίσως, εφαρμογή της επιστολής προς Ρωμαίους είναι να εφαρμόσουμε το Ρωμαίους 1:16, να μην ντρεπόμαστε το ευαγγέλιο. Αντιθέτως, ας είμαστε όλοι πιστοί στη διακήρυξή του!
English
Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα
Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα
το βιβλίο προς Ρωμαίους επιστολή
