το βιβλίο των Κριτών
Συγγραφέας: Το βιβλίο των Κριτών δεν αναφέρει το όνομα κάποιου συγγραφέα. Η Παράδοση λέει πως ο Προφήτης Σαμουήλ είναι ο συγγραφέας του. Εσωτερικές ενδείξεις δείχνουν ότι ο συγγραφέας των Κριτών έζησε λίγο μετά από την περίοδο των Κριτών. Ο Σαμουήλ ταιριάζει με αυτό το στοιχείο.Χρονολογία συγγραφής: Το βιβλίο των Κριτών πιθανότατα γράφτηκε μεταξύ του 1045 και 1000 π.Χ.
Σκοπός της συγγραφής: Το βιβλίο των Κριτών μπορεί να χωριστεί σε δύο ενότητες: 1) Κεφάλαια 1-16, όπου μας δίνεται μια περιγραφή των πολέμων της απελευθέρωσης, αρχίζοντας με την ήττα των Ισραηλιτών από τους Χαναναίους και τελειώνοντας με την ήττα από τους Φιλισταίους και τον θάνατο του Σαμψών. 2) Κεφάλαια 17-21, όπου αναφέρονται σαν ένα παράρτημα και δεν έχουν σχέση με τα προηγούμενα κεφάλαια. Αυτά τα κεφάλαια σημειώνονται ως η χρονική περίοδος «όταν δεν υπήρχε βασιλιάς στο Ισραήλ» (Κριτές 17:6, 18:1, 19:1, 21:25). Το βιβλίο της Ρουθ ήταν αρχικά μέρος του βιβλίου των Κριτών, αλλά το 450 π.Χ. αφαιρέθηκε και έγινε ανεξάρτητο βιβλίο.
Εδάφια-κλειδιά: Κριτές 2:16-19: «Τότε, ο Κύριος σήκωσε κριτές, που τους έσωσαν από το χέρι εκείνων που τους λεηλατούσαν. Εντούτοις, ούτε στους κριτές τους υπάκουσαν αλλά πόρνευσαν πίσω από άλλους θεούς και τους προσκύνησαν· γρήγορα ξεστράτισαν από τον δρόμο στον οποίο περπάτησαν οι πατέρες τους, υπακούοντας στις εντολές του Κυρίου· δεν έπραξαν έτσι. Και όταν ο Κύριος σήκωσε σ' αυτούς κριτές, τότε ο Κύριος ήταν μαζί με τον κριτή, και τους έσωζε από το χέρι των εχθρών τους σε όλες τις ημέρες του κριτή· επειδή, ο Κύριος σπλαχνίστηκε στους στεναγμούς τους, εξαιτίας εκείνων που τους κατέθλιβαν, και τους καταπίεζαν. Και όταν ο κριτής πέθαινε, γύριζαν και διαφθείρονταν, χειρότερα από τους πατέρες τους, πηγαίνοντας πίσω από άλλους θεούς, για να τους λατρεύουν, και να τους προσκυνούν· δεν σταματούσαν από τις πράξεις τους ούτε από τον διεστραμμένο δρόμο τους.»
Κριτές 10:15: « Και οι γιοι Ισραήλ είπαν στον Κύριο: Αμαρτήσαμε· εσύ να κάνεις σε μας όπως είναι αρεστό στα μάτια σου· όμως, λύτρωσέ μας, παρακαλούμε, αυτήν την ημέρα.»
Κριτές 21:25: «Κατά τις ημέρες εκείνες δεν υπήρχε βασιλιάς στον Ισραήλ· κάθε ένας έκανε το αρεστό στα μάτια του.»
Σύντομη σύνοψη: Το βιβλίο των Κριτών αποτελεί μια τραγική αφήγηση του πως ο Γιαχβέ (ο Θεός) θεωρήθηκε ως κάτι δεδομένο από τον λαό Του, χρόνο με το χρόνο, αιώνα με αιώνα. Το βιβλίο των Κριτών είναι μια θλιβερή αντίθεση με το βιβλίο του Ιησού του Ναυή που εξιστορεί τις ευλογίες του Θεού που δόθηκαν στους Ισραηλίτες για την υπακοή τους στον Θεό σχετικά με την κατάκτηση της γης. Στους Κριτές, είναι ανυπάκουοι και ειδωλολάτρες, που κατά συνέπεια τους οδηγούν σε πολλές ήττες. Κι όμως ο Θεός ποτέ δεν σταμάτησε ν' ανοίγει την αγκαλιά Του με αγάπη στο λαό Του, όποτε μετανοούσε από τον αμαρτωλό δρόμο του κι επικαλούνταν το όνομά Του. (Κριτές 2:18) Μέσω των 15 κριτών του Ισραήλ, ο Θεός τίμησε την υπόσχεσή Του στον Αβραάμ, για προστασία και ευλογία πάνω στο σπέρμα του (Γένεση 12:2-3).
Μετά τον θάνατο του Ιησού του Ναυή και των συγχρόνων του, οι Ισραηλίτες επέστρεψαν στη λατρεία του Βάαλ και της Ασταρώθ. Ο Θεός επέτρεψε στους Ισραηλίτες να υποστούν τις συνέπειες της λατρείας των ειδώλων. Ήταν τότε που ο λαός του Θεού έκραζε στον Γιαχβέ για βοήθεια. Ο Θεός έστελνε στα παιδιά Του τους κριτές να τους καθοδηγήσουν στον σωστό τρόπο ζωής. Αλλά ξανά και ξανά, έστρεφαν την πλάτη τους στον Θεό κι επέστρεφαν στην αμαρτωλή ζωή τους. Ωστόσο, o Θεός μένοντας πιστός στη διαθήκη Του με τον Αβραάμ, έσωζε τον λαό Του από τους τυράννους του κατά την διάρκεια των 480 χρόνων που εξιστορούνται στο βιβλίο των Κριτών.
Πιθανότατα ο πλέον αξιοσημείωτος κριτής ήταν ο 12ος, ο Σαμψών, που ηγήθηκε των Ισραηλιτών μετά από 40 χρόνια αιχμαλωσίας, κάτω από την εξουσία των αδίστακτων Φιλισταίων. Ο Σαμψών οδήγησε τον λαό του Θεού σε νίκη επί των Φιλισταίων, όπου έχασε τη ζωή του μετά από 20 χρόνια ως κριτής του Ισραήλ.
Προμηνύματα: Η ανακοίνωση στη μητέρα του Σαμψών ότι θα αποκτήσει έναν γιο που θα ηγείται στον Ισραήλ, είναι ένα προμήνυμα της αγγελίας στην Μαρία ότι θα γεννήσει τον Μεσσία. Ο Θεός έστειλε τον άγγελό Του και στις δύο γυναίκες και τους είπε ότι θα
«συλλάβουν και θα γεννήσουν έναν γιο» (Κριτές 13:7, Λουκάς 1:31) που θα ηγούντο του λαού του Θεού.
Η σπλαχνική απελευθέρωση του Θεού για τον λαό Του, παρά την αμαρτία τους και την επιλογή τους να Τον απορρίψουν, αποτελεί μια εικόνα του Χριστού πάνω στον σταυρό. Ο Ιησούς πέθανε για να ελευθερώσει τον λαό Του -όλους εκείνους που θα πίστευαν σ' Αυτόν- από τις αμαρτίες τους. Αν και οι περισσότεροι από αυτούς που Τον ακολούθησαν κατά την διάρκεια της διακονίας Του τελικά απομακρύνθηκαν και Τον απέρριψαν, Εκείνος παραμένει πιστός στις υποσχέσεις Του κι ανέβηκε στον σταυρό να πεθάνει για μας.
Πρακτική εφαρμογή: Η ανυπακοή πάντοτε οδηγεί σε κρίση. Οι Ισραηλίτες αποτελούν το τέλειο παράδειγμα προς αποφυγή. Αντί να μάθουν από την εμπειρία τους ότι ο Θεός πάντοτε τιμωρεί την ανταρσία εναντίον Του, εξακολουθούσαν να μην υπακούν και να υποφέρουν από την αποδοκιμασία του Θεού και την τιμωρία. Αν εξακολουθούμε να είμαστε ανυπάκουοι, προκαλούμε την τιμωρία του Θεού, όχι γιατί Του αρέσει να μας ταλαιπωρεί αλλά, «επειδή, όποιον ο Κύριος αγαπάει, τον περνάει από παιδεία· και μαστιγώνει κάθε γιο τον οποίο παραδέχεται» (Εβραίους 12:6).
Το βιβλίο των Κριτών είναι μία μαρτυρία της πιστότητας του Θεού. Ακόμα κι «αν απιστούμε, εκείνος μένει πιστός· ν' αρνηθεί τον εαυτό του δεν μπορεί.» (Β΄ Τιμόθεον 2:13). Μολονότι μπορεί ν' απιστούμε σ' Αυτόν, όπως έκαναν οι Ισραηλίτες, Αυτός παραμένει πιστός για να μας σώσει και διαφυλάξει (Α΄ Θεσσαλονικείς 5:24) και συγχωρέσει όταν ζητάμε συγχώρεση (Α΄ Ιωάννου 1:9). «Ο οποίος και θα σας στηρίξει μέχρι τέλους άμεμπτους, κατά την ημέρα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Πιστός είναι ο Θεός, διαμέσου του οποίου προσκληθήκατε στο να είστε κοινωνοί του Υιού του, του Ιησού Χριστού, του Κυρίου μας.» (Α΄ Κορινθίους 1:8-9).
English
Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα
Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα
το βιβλίο των Κριτών
