το βιβλίο του Αββακούμ
Συγγραφέας: Το εδάφιο Αββακούμ 1:1 θεωρεί πως το βιβλίο περιέχει την όραση που είδε ο προφήτης Αββακούμ.Χρονολογία συγγραφής: Το βιβλίο του Αββακούμ γράφτηκε, το πιθανότερο, μεταξύ 610 και 605 π.Χ.
Σκοπός της συγγραφής: Ο Αββακούμ διερωτάτο γιατί ο Θεός επέτρεπε την παρούσα κακουχία του εκλεκτού λαού Του στα χέρια των εχθρών του. Ο Θεός απαντά στον Αββακούμ και η πίστη του στηρίζεται.
Εδάφια-κλειδιά: Αββακούμ 1:2, «Ως πότε, Κύριε, θα σου φωνάζω για βοήθεια, κι εσύ δεν θα με ακούς; Σου κράζω για την αδικία που επικρατεί, μα εσύ δεν επεμβαίνεις!» (ΝΜΒ)
Αββακούμ 1:5, «Ο Κύριος απαντάει: «Στρέψτε το βλέμμα σας στα έθνη και κοιτάξτε! Θα τα χάσετε, γιατί κάτι στις μέρες σας θα συμβεί, που δεν θα το πιστεύατε αν κάποιος σας το διηγόταν.» (ΝΜΒ)
Αββακούμ 1:12, «Κύριε, εσύ δεν είσαι ανέκαθεν ο Άγιος Θεός μας; Δεν θα πεθάνουμε! Κύριε, εσύ κάλεσες τους Βαβυλώνιους να εκτελέσουν την απόφασή σου· εσύ, προστάτη μας, τους όρισες να μας τιμωρήσουν.» (ΝΜΒ)
Αββακούμ 2:2-4, «Και μου αποκρίθηκε ο Κύριος: «Αυτό που τώρα σου αποκαλύπτω, γράψ' το σε πλάκες με καθαρή γραφή, έτσι που όλοι να το διαβάζουν εύκολα. Αυτό που σου αποκαλύπτω δεν θα εκπληρωθεί αμέσως, σίγουρα όμως κάποτε θα πραγματοποιηθεί. Περίμενε με υπομονή ωσότου να συμβεί. Γράψε, λοιπόν, τώρα:
"Αυτός που είναι άπιστος θα καταστραφεί. Αυτός όμως που μου είναι πιστός και πράττει το δίκαιο, θα ζήσει."» (ΝΜΒ)
Αββακούμ 2:20, «Ο Κύριος όμως είν' εκεί, στον άγιο του ναό. Όλη η γη ας μείνει σιωπηλή μπροστά του!» (ΝΜΒ)
Αββακούμ 3:2, «Κύριε, άκουσα την αγγελία σου. Κύριε, φοβήθηκα αυτό που σχεδιάζεις.
Πραγματοποίησέ το σύντομα, κάνε να το δω όσο ζω. Στους ταραγμένους χρόνους μας
δείξε μας έλεος.» (ΝΜΒ)
Αββακούμ 3:19, «Ο Κύριος είν' ο Θεός μου, είναι η δύναμή μου! Με κάνει σαν το ελάφι γοργοπόδαρο, φέρνει τα βήματά μου στις κορφές.» (ΝΜΒ)
Σύντομη σύνοψη: Το βιβλίο του Αββακούμ αρχίζει με τον προφήτη να φωνάζει στον Θεό για μια απάντηση στο γιατί επιτρέπει να πάσχει αιχμάλωτος ο εκλεκτός λαός Του (Αββακούμ 1:1-4). Ο Κύριος δίνει απάντηση στον Αββακούμ λέγοντάς του ουσιαστικά, «κάτι στις μέρες σας θα συμβεί, που δεν θα το πιστεύατε αν κάποιος σας το διηγόταν» (Αββακούμ 1:5-11). Ο Αββακούμ επανέρχεται λέγοντας, «ναι, εσύ είσαι ο Θεός αλλά πες μου περισσότερα γιατί συμβαίνει αυτό» (Αββακούμ 1: 17-2:1). Ο Θεός και πάλι του απαντά και του εξηγεί, κι o προφήτης απευθύνεται στη γη να σταθεί σιωπηλή μπροστά Του (Αββακούμ 2:2-20). Ακολουθεί η προσευχή του Αββακούμ που εκφράζει τη δυνατή πίστη του στον Θεό ακόμη και μέσα στις δοκιμασίες (Αββακούμ 3:1-19).
Προμηνύματα: Ο απόστολος Παύλος αναφέρεται στο εδάφιο Αββακούμ 2:4 σε δύο διαφορετικές περιστάσεις (Ρωμαίους 1:17, Γαλάτας 3:11) για να διακηρύξει το δόγμα της δικαίωσης μέσω της πίστης. Η πίστη που είναι δώρο του Θεού, διαθέσιμο μέσω του Χριστού, είναι η άμεση πίστη που σώζει (Εφεσίους 2:8-9) αλλά και στηρίζει σε όλη τη χριστιανική ζωή. Αποκτούμε αιώνια ζωή μέσω της πίστης και ζούμε τη χριστιανική ζωή μέσω της ίδιας πίστης. Των «υπερηφάνων» (στην αρχή του εδαφίου), όμως, η καρδιά δεν είναι ευθεία μέσα τους. Εμείς, όμως, που δικαιωνόμαστε δια της πίστης στον Χριστό, γινόμαστε πλήρως δίκαιοι διότι ο Χριστός έχει ανταλλάξει την τέλεια δικαιοσύνη Του με την αμαρτία μας (Β' Κορινθίους 5:21) και μας έχει καταστήσει ικανούς να ζήσουμε μέσω της πίστης.
Πρακτική εφαρμογή: Η εφαρμογή για τον αναγνώστη του Αββακούμ είναι πως μας επιτρέπεται να ρωτάμε τον Θεό τι κάνει αλλά με σεβασμό κι ευλάβεια. Μερικές φορές δεν είναι φανερό το τι συμβαίνει, ιδιαίτερα όταν πάσχουμε για κάποια χρονική περίοδο ή όταν φαίνεται πως οι εχθροί μας ευημερούν τη στιγμή που εμείς μόλις τα βγάζουμε πέρα. Το βιβλίο του Αββακούμ, όμως, μας βεβαιώνει πως ο Θεός είναι κυρίαρχος, παντοδύναμος Θεός που ελέγχει τα πάντα. Χρειάζεται, απλώς, να σταθούμε ήσυχοι και να γνωρίσουμε ότι εργάζεται. Είναι Αυτός που λέει πως είναι και κάνει ό,τι υπόσχεται. Θα τιμωρήσει τους ασεβείς. Κάθεται στο θρόνο του σύμπαντος ακόμη κι όταν δεν το κατανοούμε. Χρειάζεται να εστιάσουμε την προσοχή μας στην αλήθεια: «Ο Κύριος είν' ο Θεός μου, είναι η δύναμή μου! Με κάνει σαν το ελάφι γοργοπόδαρο, φέρνει τα βήματά μου στις κορφές.» (Αββακούμ 3:19). Η ανύψωσή μας στις κορφές ισοδυναμεί με μια πορεία στους υψηλούς τόπους της δικής Του παρουσίας, όπου αγιαζόμαστε αποχωριζόμενοι το πνεύμα του κόσμου. Κάποιες φορές, ο δρόμος που μας οδηγεί εκεί συναντάει θλίψη και λύπη αλλ' αν αναπαυόμαστε σ' Αυτόν και Τον εμπιστευόμαστε, καταλήγουμε εκεί που θέλει να βρεθούμε.
English
Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα
Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα
το βιβλίο του Αββακούμ
