Ερώτηση
«Πώς ορίζει η Αγία Γραφή την επιτυχία;»
Απάντηση
Όταν ο βασιλιάς Δαβίδ πλησίαζε την ώρα τού θανάτου του, έδωσε στον γιο του Σολομώντα την ακόλουθη συμβουλή: «Φύλαττε τις εντολές τού Κυρίου τού Θεού σου, να περπατάς στους δρόμους του, φυλάττοντας τα διατάγματά του, και τις κρίσεις του, και τα μαρτύριά του, καθώς είναι γραμμένο στον νόμο τού Μωυσή, για να ευημερείς σε όλα όσα κάνεις, και παντού όπου αν στραφείς» (Α΄ Βασιλέων 2:3). Σημείωσε ότι ο Δαβίδ δεν είπε στον γιο του να οικοδομήσει την βασιλεία του με μεγάλους στρατούς, ή να συγκεντρώσει πλούτο από άλλες χώρες, ή να νικήσει τους εχθρούς του στην μάχη. Το πρότυπο του, αντιθέτως, ήταν να ακολουθήσει τον Θεό και να Τον υπακούει. Όταν ο Σολομών έγινε βασιλιάς, δεν ζήτησε από τον Κύριο πλούτο και δύναμη αλλά σοφία και διάκριση για να μπορεί να οδηγεί τον λαό τού Θεού. Ο Θεός ευχαριστήθηκε από το αίτημα αυτό και το ικανοποίησε, δίνοντας στον Σολομώντα μια σοφή και με αντίληψη καρδιά, περισσότερο από κάθε άνθρωπο που είχε ζήσει στο παρελθόν. Έδωσε, ακόμη, στον Σολομώντα τα πράγματα που δεν ζήτησε — πλούτη και τιμή μεταξύ τών ανθρώπων (Α΄ Βασιλέων 3:1-14). Ο Σολομών δέχθηκε στην καρδιά του την συμβουλή τού πατέρα του, τουλάχιστον στο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα τής βασιλείας του, και την εξέφρασε στα γραπτά του στις Παροιμίες: «Γιε μου, μη λησμονείς τους νόμους μου, και η καρδιά σου ας τηρεί τις εντολές μου·
επειδή θα σου προσθέσουν μακρότητα ημερών, και χρόνια ζωής, και ειρήνη. Έλεος και αλήθεια ας μη σε εγκαταλείπουν· να δέσε τες γύρω απ’ τον λαιμό σου· χάραξέ τες στην πλάκα τής καρδιάς σου· έτσι θα βρεις χάρη και εύνοια μπροστά στον Θεό και στους ανθρώπους» (Παροιμίες 3:1-4).
Ο Ιησούς επανέλαβε την διδασκαλία αυτήν στην Καινή Διαθήκη όταν διεκήρυξε ποια είναι η μεγαλύτερη εντολή: «“Και θα αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου με όλη την καρδιά σου, και με όλη την ψυχή σου, και με όλη τη διάνοιά σου, και με όλη τη δύναμή σου”, αυτή είναι η πρώτη εντολή. Και δεύτερη όμοια με αυτήν είναι: “Θα αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου”. Άλλη εντολή, μεγαλύτερη από αυτές, δεν υπάρχει» (Μάρκος 12:30-31). Αγαπώ τον Θεό σημαίνει Τον υπακούω και τηρώ τις εντολές Του (Ιωάννης 14:15, 23-24). Το πρώτο βήμα αυτής της διαδικασίας είναι η αποδοχή τού δώρου τής αιώνιας ζωής που προσφέρει ο Ιησούς Χριστός (Ιωάννης 3:16). Αυτή είναι η αρχή τής αληθινής βιβλικής επιτυχίας. Όταν λαμβάνουμε το δώρο, ξεκινάει η μεταμόρφωση. Η διαδικασία πραγματοποιείται όχι με την ανθρώπινη θέληση αλλά από το Άγιο Πνεύμα τού Θεού (Ιωάννης 1:12-13). Πώς συμβαίνει αυτό και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Πραγματοποιείται, αρχικά, δια της εμπιστοσύνης μας στον Κύριο και της υπακοής μας σ’ Αυτόν. Καθώς Τον υπακούμε, μας μεταμορφώνει και μας δίνει μια τελείως νέα φύση (Α΄ Κορινθίους 5:17). Καθώς διερχόμαστε μέσα σε ταλαιπωρίες και δύσκολες ώρες, που η Γραφή αποκαλεί «δοκιμασίες», μπορούμε να αντέξουμε με πολλή ειρήνη και οδηγία, και αρχίζουμε ν’ αντιλαμβανόμαστε ότι ο Θεός χρησιμοποιεί αυτές τις ίδιες δοκιμασίες για να ενδυναμώσει τον εσωτερικό μας άνθρωπο (Ιωάννης 16:33, Ιακώβου 1:2). Με άλλα λόγια, η ταλαιπωρία στην ζωή δεν μας αναγκάζει ν’ αποτύχουμε αλλά να περάσουμε μέσα από τα προβλήματα με την χάρη και την σοφία τού Θεού. Υπακούοντας στον Θεό, κερδίζουμε ελευθερία από τις κατάρες αυτού του κόσμου — μίσος, ζήλεια, εξαρτήσεις, σύγχυση, σύνδρομα κατωτερότητας, οργή, πικρία, έλλειψη συγχωρητικότητας, εγωκεντρισμός και άλλα.
Επιπρόσθετα, οι ακόλουθοι του Χριστού (οι χριστιανοί) κατέχουν και εκδηλώνουν τον καρπό τού Πνεύματος τού Θεού, ο οποίος κατοικεί στις καρδιές τους —αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότητα, αγαθοσύνη, πίστη και εγκράτεια (Γαλάτας 5:22-23). Έχουμε στην διάθεσή μας γνώση ώστε να γνωρίζουμε τι να κάνουμε και που να στραφούμε (Παροιμίες 3:5-6), όση σοφία χρειαζόμαστε (Ιακώβου 1:5), και την ειρήνη που υπερέχει κάθε νου (Φιλιππησίους 4:7). Καθώς αυξάνουμε και ωριμάζουμε εν Χριστώ, αρχίζουμε να σκεπτόμαστε όχι μόνο τον εαυτό μας αλλά και τους άλλους. Η μεγαλύτερη χαρά μας γίνεται το τι μπορούμε να κάνουμε και να δώσουμε στους άλλους, και πώς μπορούμε να τους βοηθήσουμε να αυξηθούν και να ευημερήσουν πνευματικά. Αυτή είναι η αληθής επιτυχία, διότι ένας άνθρωπος μπορεί να έχει όλη την δύναμη, τα χρήματα, την δημοτικότητα και την αίγλη που ο κόσμος έχει να προσφέρει, αλλά αν η ψυχή του είναι άδεια και πικρή, η κοσμική επιτυχία είναι πραγματικά αποτυχία. «Τι ωφελείται ο άνθρωπος, αν κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο, ζημιωθεί όμως την ψυχή του; Ή, τι θα δώσει ο άνθρωπος σε ανταλλαγή τής ψυχής του;» (Ματθαίος 16:26).
Ένας τελευταίος λόγος για την βιβλική επιτυχία. Ενώ η μεταμόρφωση τής εσωτερική ζωής μας αποτελεί σκοπό τού Θεού για μας, προμηθεύει τα παιδιά Του, ακόμη, με καλά φυσικά δώρα (τροφή, ένδυση, σπίτι, κ.λπ.), και Του αρέσει να το κάνει αυτό (Ματθαίος 6:25-33). Ωστόσο, οι περισσότεροι από εμάς, καρφώνουμε, κάποτε, την ματιά μας στα δώρα παρά στον Δωρητή. Αυτό συμβαίνει όταν μειώνεται η ικανοποίηση και η χαρά μας και σβήνουμε το μεταμορφωτικό έργο τού Πνεύματος μέσα μας, επειδή στρέφουμε την προσοχή μας σε λάθος πράγματα. Αυτός μπορεί να είναι ο λόγος που ο Κύριος περιορίζει μερικές φορές τα δώρα Του προς εμάς — ώστε να μην σκοντάφτουμε πάνω σ’ αυτά και απομακρυνθούμε από Αυτόν.
Φαντάσου δύο χέρια. Στο δεξί χέρι υπάρχουν η προσφορά γνήσιας ικανοποίησης, η ικανότητα να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα της ζωής χωρίς αυτά να μας υπερνικούν, υπέροχη ειρήνη που μας παρακολουθεί σε όλες τις περιστάσεις, σοφία να γνωρίζουμε τι να κάνουμε, γνώση και συνεχή οδηγία για ζωή, αγάπη προς τους άλλους, αποδοχή τού εαυτού μας, χαρά ασχέτως περιστάσεων, και στο τέλος της ζωής μια αιωνιότητα με τον Θεό που μας χαρίζει όλα αυτά τα δώρα. Το άλλο χέρι κρατά όλα τα χρήματα, την δύναμη και την «επιτυχία» που έχει να προσφέρει ο κόσμος, χωρίς κάτι από αυτά που κρατάει το δεξί χέρι. Ποιο διαλέγεις; Η Αγία Γραφή λέει, «όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θα είναι και η καρδιά σας» (Ματθαίος 6:21). Αυτά που κρατάει το δεξί χέρι συνιστούν τον βιβλικό ορισμό τής επιτυχίας.
English
«Πώς ορίζει η Αγία Γραφή την επιτυχία;»
