Ερώτηση
Πρέπει ο χριστιανός ν' ακούει κοσμική μουσική;
Απάντηση
Πολλοί χριστιανοί κάνουν αγώνα μ' αυτό το ερώτημα. Πολλοί κοσμικοί χριστιανοί είναι υπέρμετρα ταλαντούχοι. Η κοσμική μουσική μπορεί να είναι πολύ ευχάριστη. Υπάρχουν πολλά κοσμικά τραγούδια με μελωδίες που εντυπώνονται πολύ εύκολα, βαθυστόχαστες ιδέες και θετικά μηνύματα. Προκειμένου ν' αποφασίσει κάποιος αν θ' ακούει ή όχι κοσμική μουσική, υπάρχουν τρεις πρωτεύοντες παράγοντες να λάβει υπόψη του: 1) ο σκοπός της μουσικής, 2) το είδος της μουσικής και 3) το περιεχόμενο των στίχων.
1) Ο σκοπός της μουσικής. Έχει η μουσική ως προορισμό της μόνο τη λατρεία ή επιπρόσθετα ο Θεός σκόπευε μέσω αυτής να κατευνάζει και/ή να ψυχαγωγεί; Ο πλέον φημισμένος μουσικός της Αγίας Γραφής, ο βασιλιάς Δαυίδ, χρησιμοποιούσε κυρίως τη μουσική για να λατρεύει τον Θεό (δες Ψαλμός 4:1, 6:1, 54, 55, 61:1, 67:1, 76:1). Όταν όμως ο βασιλιάς Σαούλ ταραζόταν από πονηρό πνεύμα, καλούσε τον Δαυίδ να παίξει άρπα ώστε να τον καταπραΰνει (Α΄ Σαμουήλ 16:14-23). Οι Ισραηλίτες επίσης χρησιμοποιούσαν μουσικά όργανα για να προειδοποιούν έναντι κάποιου κινδύνου (Νεεμίας 4:20) και για να ξαφνιάσουν τους εχθρούς τους (Κριτές 7:16-22). Στην Καινή Διαθήκη, ο απόστολος Παύλος προτρέπει τους χριστιανούς να ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλον με τη μουσική: «μιλώντας μεταξύ σας με ψαλμούς και ύμνους και πνευματικές ωδές» (Εφεσίους 5:19). Έτσι, ενώ ο κύριος σκοπός της μουσικής φαίνεται να είναι η λατρεία, η Γραφή αναμφίβολα επιτρέπει και άλλες χρήσεις της.
2) Το είδος της μουσικής. Δυστυχώς, το ζήτημα του είδους της μουσικής μπορεί να προκαλεί μεγάλο διχασμό μεταξύ των χριστιανών. Υπάρχουν χριστιανοί που σθεναρά αρνούνται τη χρήση μουσικών οργάνων. Υπάρχουν χριστιανοί που επιθυμούν να ψάλλουν μόνο «παλιούς πιστούς» ύμνους. Υπάρχουν χριστιανοί που θέλουν μια πιο ευχάριστη και σύγχρονη μουσική. Υπάρχουν χριστιανοί που ισχυρίζονται πως λατρεύουν καλύτερα τον Θεό σε περιβάλλον «ροκ συναυλίας». Κάποιοι χριστιανοί, αντί ν' αναγνωρίσουν αυτές τις διαφορές ως προσωπικές προτιμήσεις ή πολιτισμικές διαφοροποιήσεις, χαρακτηρίζουν το προτιμώμενο είδος μουσικής ως το μόνο «βιβλικό» και όλα τα άλλα πως είναι βλαβερά, ασεβή ή ακόμη και σατανικά.
Η Γραφή δεν κατακρίνει πουθενά κάποιο συγκεκριμένο είδος μουσικής. Η Γραφή δεν χαρακτηρίζει πουθενά κάποιο είδος μουσικής ως ακατάλληλο. Η Γραφή αναφέρει αρκετά είδη εγχόρδων και πνευστών οργάνων. Ενώ η Γραφή δεν αναφέρει συγκεκριμένα τα ντραμς, αναφέρει άλλα κρουστά όργανα (Ψαλμός 68:25, Έσδρας 3:10). Όλες σχεδόν οι μορφές της σύγχρονης μουσικής είναι ποικιλίες και/ή συνδυασμοί των ίδιων τύπων μουσικών οργάνων, που παίζονται σε διαφορετικούς ρυθμούς ή με οξυμένη έμφαση. Δεν υπάρχει βιβλική βάση για να χαρακτηρίσει κάποιος ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής ως ακατάλληλο ή έξω από το θέλημα του Θεού.
3) Το περιεχόμενο των στίχων. Από τη στιγμή που ούτε ο σκοπός της μουσικής ούτε το είδος της αποτελούν αποφασιστικούς παράγοντες για το αν ένας χριστιανός πρέπει ή όχι ν' ακούει κοσμική μουσική, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας το περιεχόμενο των στίχων. Το Φιλιππησίους 4:8, αν και δεν αναφέρεται συγκεκριμένα στη μουσική, αποτελεί έναν εξαιρετικό οδηγό για στίχους μουσικής: «Τέλος, αδελφοί μου, όσα είναι αληθινά, όσα είναι σεμνά, όσα είναι δίκαια, όσα είναι καθαρά, όσα είναι προσφιλή, όσα έχουν καλή φήμη, αν υπάρχει κάποια αρετή, και αν υπάρχει κάποιος έπαινος, αυτά να συλλογίζεστε.» Αν τέτοια πρέπει να συλλογιζόμαστε, σίγουρα τέτοια πρέπει να φιλοξενούμε στο μυαλό μας μέσω της μουσικής και των στίχων. Γίνεται τα λόγια ενός κοσμικού τραγουδιού να είναι αληθινά, σεμνά, δίκαια, καθαρά, προσφιλή, να έχουν καλή φήμη, κάποια αρετή και κάποιον έπαινο; Αν ναι, δεν υπάρχει κάτι κακό με το ν' ακούει ο χριστιανός ένα κοσμικό τραγούδι αυτού του είδους.
Είναι αλήθεια όμως πως αρκετή κοσμική μουσική δεν φτάνει το πρότυπο του Φιλιππησίους 4:8. Η κοσμική μουσική συχνά προωθεί την ανηθικότητα και τη βία ενώ υποτιμά την αγνότητα και την ακεραιότητα. Ο χριστιανός δεν πρέπει ν' ακούει ένα τραγούδι που δοξάζει ό,τι εναντιώνεται στον Θεό. Υπάρχουν όμως πολλά κοσμικά τραγούδια που δεν αναφέρονται στον Θεό αλλά στηρίζουν θεοσεβείς αξίες όπως η τιμιότητα, η αγνότητα και η ακεραιότητα. Ο χριστιανός μπορεί ν' ακούει και ν' απολαμβάνει ένα ερωτικό τραγούδι που προωθεί την ιερότητα του γάμου ή/και την αγνότητα της γνήσιας αγάπης-ακόμη κι αν δεν αναφέρει τον Θεό ή τη Γραφή.
Οτιδήποτε κάποιος επιτρέπει να γεμίζει το νου του, αργά ή γρήγορα θα καταστεί αποφασιστικός παράγοντας για τα λόγια που λέει και τις πράξεις που κάνει. Αυτή είναι η λογική βάση πίσω από το Φιλιππησίους 4:8 και το Κολοσσαείς 3:2, 5: η εδραίωση ηθικών τρόπων σκέψης. Το Β΄ Κορινθίους 10:5 λέει πως πρέπει να «αιχμαλωτίζουμε κάθε νόημα στην υπακοή του Χριστού». Αυτές οι Γραφές μας δίνουν καθαρή εικόνα του είδους της μουσικής που δεν πρέπει ν' ακούμε.
Προφανώς, το καλύτερο είδος μουσικής είναι αυτό που υμνεί και δοξάζει τον Θεό. Ταλαντούχοι χριστιανοί μουσικοί εργάζονται σε όλα σχεδόν τα μουσικά είδη, από την κλασική ως τη ροκ, τη ραπ και τη ρέγκε. Δεν υπάρχει κάτι εγγενώς κακό με κάποιο συγκεκριμένο είδος μουσικής. Είναι οι στίχοι που καθιστούν ένα τραγούδι «αποδεκτό» για να τ' ακούσει ο χριστιανός. Αν κάτι σε οδηγεί να σκέφτεσαι ή ασχολείσαι με κάτι που δεν δοξάζει τον Θεό, πρέπει να το αποφύγεις.
English
Πρέπει ο χριστιανός ν' ακούει κοσμική μουσική;
