Ερώτηση
Ποιοι ήταν οι γραμματείς που συχνά διαφωνούσαν με τον Ιησού;
Απάντηση
Οι γραμματείς στον αρχαίο Ισραήλ ήταν μορφωμένοι άνθρωποι, των οποίων η εργασία ήταν να μελετούν τον Νόμο, να τον μεταγράφουν και να γράφουν σχόλια γι’ αυτόν. Προσλαμβάνονταν επίσης σε περιπτώσεις που προέκυπτε η ανάγκη για ένα έγγραφο ή όταν χρειαζόταν η ερμηνεία ενός νομικού σημείου. Ο Έσδρας, "έμπειρος στον νόμο τού Μωυσή", ήταν ένας γραμματέας (Έσδρας 7:6).
Οι γραμματείς έπαιρναν πολύ σοβαρά την εργασία τους να διατηρούν τις Γραφές - αντέγραφαν και ξανά αντέγραφαν τη Βίβλο σχολαστικά, μετρώντας ακόμη και τα γράμματα και τα κενά για να διασφαλίσουν ότι κάθε αντίγραφο ήταν σωστό. Μπορούμε να ευχαριστούμε τους Εβραίους γραμματείς για τη διατήρηση του τμήματος της Παλαιάς Διαθήκης της Βίβλου μας.
Οι Εβραίοι έγιναν όλο και περισσότερο γνωστοί ως "ο λαός του βιβλίου", λόγω της πιστής μελέτης των Γραφών, ιδιαιτέρως του Νόμου και του τρόπου με τον οποίο έπρεπε να ακολουθείται. Στην εποχή της Καινής Διαθήκης, οι γραμματείς συνδέονταν συχνά με την αίρεση των Φαρισαίων, αν και δεν ήταν όλοι οι Φαρισαίοι γραμματείς (βλ. Ματθαίος 5:20, 12:38). Ήταν δάσκαλοι του λαού (Μάρκος 1:22) και ερμηνευτές του νόμου. Ήταν ευρέως σεβαστοί από την κοινότητα εξαιτίας των γνώσεων, της αφοσίωσής τους και της εξωτερικής εντύπωσης της τήρησης του Νόμου.
Οι γραμματείς, ωστόσο, προχώρησαν πέρα από την ερμηνεία των Γραφών και πρόσθεσαν πολλές ανθρώπινες παραδόσεις σε αυτά που είχε πει ο Θεός. Έγιναν επαγγελματίες στο να διατυπώνουν το γράμμα του νόμου, αγνοώντας το πνεύμα πίσω από αυτόν. Τα πράγματα έγιναν τόσο άσχημα που οι κανονισμοί και οι παραδόσεις που οι γραμματείς πρόσθεσαν στον Νόμο θεωρήθηκαν πιο σημαντικές από τον ίδιο τον Νόμο. Αυτό οδήγησε σε πολλές αντιπαραθέσεις μεταξύ του Ιησού και των Φαρισαίων και των γραμματέων. Στην αρχή της επί του Όρους Ομιλίας, ο Ιησούς ταρακούνησε το ακροατήριό Του δηλώνοντας ότι η δικαιοσύνη των γραμματέων δεν ήταν αρκετή για να μπει κανείς στον Ουρανό (Ματθαίος 5:20). Στη συνέχεια, ένα μεγάλο μέρος του κηρύγματος του Ιησού ασχολήθηκε με το τι είχαν διδαχθεί οι άνθρωποι (από τους γραμματείς) και τι πραγματικά ήθελε ο Θεός (Ματθαίος 5:21-48). Προς το τέλος της διακονίας του Ιησού, καταδίκασε σχολαστικά τους γραμματείς για την υποκρισία τους (Ματθαίος 23). Γνώριζαν τον Νόμο και τον δίδασκαν στους άλλους, αλλά δεν τον υπάκουαν.
Ο αρχικός στόχος των γραμματέων ήταν σοβαρός - να γνωρίζουν και να διατηρούν τον Νόμο και να ενθαρρύνουν τους άλλους να τον τηρούν. Αλλά τα πράγματα στράβωσαν τρομερά όταν οι ανθρώπινες παραδόσεις επισκίασαν τον λόγο του Θεού και η προσποίηση της αγιότητας αντικατέστησε τη ζωή της αληθινής ευσέβειας. Οι γραμματείς, των οποίων δηλωμένος στόχος ήταν να διατηρήσουν τον λόγο του Θεού, στην πραγματικότητα τον ακύρωσαν με τις παραδόσεις που παρέδωσαν (Μάρκος 7:13).
Πώς τα πράγματα ξέφυγαν τόσο πολύ από την πορεία τους; Πιθανώς επειδή οι Εβραίοι, αφού επέζησαν από αιώνες διωγμών και υποδούλωσης, προσκολλήθηκαν με υπερηφάνεια στην τήρηση του Νόμου και στο πώς τους χαρακτήριζε ως τον εκλεκτό λαό του Θεού. Οι Εβραίοι της εποχής του Ιησού είχαν σίγουρα μια στάση ανωτερότητας (Ιωάννης 7:49), στην οποία ο Ιησούς αντιτάχθηκε (Ματθαίος 9:12). Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν ότι οι γραμματείς ήταν κατά βάθος υποκριτές. Ενδιαφέρονταν περισσότερο να φαίνονται καλοί στους ανθρώπους παρά να ευχαριστούν τον Θεό. Τελικά, ήταν αυτοί οι ίδιοι οι γραμματείς που έπαιξαν ρόλο στο να συλληφθεί και να σταυρωθεί ο Ιησούς (Ματθαίος 26:57, Μάρκος 15:1, Λουκάς 22:1-2). Το μάθημα που μπορεί να πάρει κάθε χριστιανός από την υποκρισία των γραμματέων είναι ότι ο Θεός θέλει περισσότερα από εξωτερικές πράξεις δικαιοσύνης. Θέλει μια εσωτερική αλλαγή της καρδιάς που συνεχώς παραδίδεται με αγάπη και υπακοή στον Χριστό.
English
Ποιοι ήταν οι γραμματείς που συχνά διαφωνούσαν με τον Ιησού;
