Ποιοι ήταν οι Σαμαρείτες;

Οι Σαμαρείτες κατείχαν τη γη που άλλοτε ανήκε στη φυλή Εφραΐμ και στη φυλή Μανασσή. Η πρωτεύουσα της χώρας ήταν η Σαμάρεια, μια κάποτε μεγάλη και υπέροχη πόλη. Όταν οι δέκα φυλές μεταφέρθηκαν αιχμάλωτες στην Ασσυρία, ο βασιλιάς της Ασσυρίας έστειλε ανθρώπους από τη Χουθά, την Αυά, την Αιμάθ και την Σεφαρουίμ να κατοικήσουν στη Σαμάρεια (Β΄ Βασιλέων 17:24, Έσδρας 4:2-11). Οι ξένοι αυτοί σύναψαν γάμους με τον πληθυσμό των Ισραηλιτών που κατοικούσαν στη Σαμάρεια και πέριξ αυτής. Οι «Σαμαρείτες» αυτοί λάτρεψαν, κατ' αρχήν, τα είδωλα των δικών τους εθνών, αλλά καθώς τα λιοντάρια τους θανάτωναν, υπέθεσαν πως αυτό συνέβη διότι δεν τίμησαν τον Θεό εκείνης της περιοχής. Ο βασιλιάς της Ασσυρίας έστειλε έναν Ισραηλίτη ιερέας να τους διδάξει την πίστη του Ισραήλ. Τους δίδαξε τα βιβλία του Μωυσή αλλά διατήρησαν πολλές από τις ειδωλολατρικές τους συνήθειες. Οι Σαμαρείτες αποδέχθηκαν μια θρησκεία που ήταν μίγμα Ιουδαϊσμού και ειδωλολατρίας (Β΄ Βασιλέων 17:26-28). Καθώς οι Ισραηλίτες κάτοικοι της Σαμάρειας συμπεθέρεψαν με τους ξένους και υιοθέτησαν την ειδωλολατρική τους θρησκεία, οι Σαμαρείτες θεωρούντο γενικώς ως «μπάσταρδοι» και όλοι οι Ιουδαίοι τους περιφρονούσαν.

Πρόσθετοι λόγοι εχθρότητας μεταξύ Ισραηλιτών και Σαμαρειτών ήταν οι ακόλουθοι:

1. Οι Ιουδαίοι, μετά την επιστροφή τους από τη Βαβυλώνα, άρχισαν να οικοδομούν και πάλι τον Ναό τους. Ενώ ο Νεεμίας ήταν απασχολημένος στην ανοικοδόμηση των τειχών της Ιερουσαλήμ, οι Σαμαρείτες επιχείρησαν σθεναρά να σταματήσουν το εγχείρημα (Νεεμίας 6:1-14).

2. Οι Σαμαρείτες οικοδόμησαν έναν ναό για τους εαυτούς των στο «Όρος Γαριζίν», το οποίο ισχυρίζονταν πως ορίστηκε από τον Μωυσή ως ο τόπος που το έθνος έπρεπε να λατρεύει τον Θεό. Ο Σαναβαλλάτ, ο ηγέτης των Σαμαρειτών, καθιέρωσε τον γαμπρό του, Μανασσή, ως αρχιερέα. Έτσι, η ειδωλολατρική θρησκεία των Σαμαρειτών διαιωνίστηκε.

3. Η Σαμάρεια κατέστη τόπος καταφυγής για όλους εκείνους που διέπραξαν φόνο από άγνοια ή ακούσια και κατοικούσαν στην Ιουδαία (Ιησ. Ν. 20:7, 21:21). Οι Σαμαρείτες δέχονταν πρόθυμα Ιουδαίους φονιάδες και τους πρόσφυγες ένεκα δικαιοσύνης. Οι παραβάτες των ιουδαϊκών νόμων και οι αφορισμένοι έβρισκαν ασφάλεια στη Σαμάρεια, κι έτσι αύξανε πολύ το μίσος που υπήρχε μεταξύ των δύο εθνών.

4. Οι Σαμαρείτες δέχονταν μόνο τα πέντε βιβλία του Μωυσή και απέρριπταν τα κείμενα των προφητών και όλες τις ιουδαϊκές παραδόσεις.

Αυτές οι αιτίες προκάλεσαν μια ασυμβίβαστη διαφορά μεταξύ τους, έτσι που οι Ιουδαίοι θεωρούσαν τους Σαμαρείτες ως τη χειρότερη φυλή του ανθρωπίνου γένους (Ιωάννης 8:48) και δεν συναναστρέφονταν μαζί τους (Ιωάννης 4:9). Παρά το μίσος αυτό των Ιουδαίων και των Σαμαρειτών, ο Χριστός διέρρηξε αυτό το φράγμα, κηρύττοντας το ευαγγέλιο της ειρήνης στους Σαμαρείτες (Ιωάννης 4:6-26), και αργότερα οι απόστολοι ακολούθησαν το παράδειγμά Του (Πράξεις 8:25).

English

Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα

---

Ποιοι ήταν οι Σαμαρείτες;