Ερώτηση
Τι είναι η κριτική σύνταξης και η ανώτερη κριτική;
Απάντηση
Η κριτική σύνταξης και η ανώτερη κριτική είναι μόνο κάποιες από τις μορφές κριτικής κατά της Βίβλου. Ο στόχος αυτών των κριτικών είναι αφού μελετήσουν τις Γραφές να κρίνουν την αυθεντικότητά τους, την ιστορική τους αλήθεια και τον χρόνο που γράφτηκαν. Εν τέλη αποδείχτηκε πως οι περισσότερες από αυτές τις μεθόδους σκοπό έχουν να καταστρέψουν το κείμενο της Βίβλου.
Η κριτική κατά της Βίβλου μπορεί να χωριστεί σε δυο βασικές μορφές: ανώτερη και κατώτερη κριτική. Η κατώτερη κριτική προσπαθεί να βρει την αυθεντική διατύπωση των κειμένων γιατί πλέον διαθέτουμε μόνο αντίγραφα. Η ανώτερη κριτική ασχολείται με την αλήθεια των κειμένων και θέτει ερωτήματα που αφορούν το πότε ακριβώς γράφτηκαν τα κείμενα και ποιός είναι ο αληθινός τους συγγραφέας.
Πολλοί από τυς κριτικούς σ’ αυτά τα στρατόπεδα δεν πιστεύν πως τα κείμενα αυτά είναι Θεόπνευστα και χρησιμοποιούν επιχειρήματα για να απορρίψουν την δράση του Άγιου Πνεύματος στη ζωή των συγγραφέων της Βίβλου. Πιστεύουν επίσης πως η Παλαιά Διαθήκη αποτελεί συνοθίλευμα ρητών παραδόσεων και στην πραγματικότητα γράφτηκε μετά την ομηρία του Ισραήλ στην Βαβυλώνα το 586 π.Χ.
Φυσικά στη Βίβλο μπορούμε να δούμε πως ο Μωυσής έγραψε το Νόμο και τα πρώτα 5 βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, την επονομαζόμενη Πεντάτευχο. Αν αυτά τα βιβλία δεν γράφτηκαν στ’ αλήθεια από τον Μωυσή και εμφανίζονται πολλά χρόνια μετά την δημιουργία του Ισραηλινού έθνους αυτοί οι κριτικοί μπορούν ισχυρίζονται πως το κείμενο δεν είναι σωστό και να βάλλουν το κύρος του Λόγου του Θεού. Αυτό όμως δεν είναι αλήθεια (μπορείτε να δείτε τα άρθρα μας που αφορούν την θεωρία ΓΕΙΔ). Η κριτική της σύνταξης βασίζεται στην ιδέα πως οι συγγραφείς των ευαγγελίων δεν ήταν τίποτε άλλο παρά οι τελευταίοι που συνέραψαν κάποιες ρητές παραδόσεις και δεν είναι στην ουσία συγγραφείς ούτε καν των ευαγγελίων. Ένας κριτικός που ενστερνίζεται αυτήν την θεωρία λέει πως στόχος αυτής της σχολής είναι να βρει το «θεολογικό κίνητρο» των συγγραφέων για την επιλογή των παραδόσεων ή άλλων γραπτών υλικών στον χριστιανικό κόσμο.
Κατ’ αρχάς αυτό πυ βλέπουμε σε όλες αυτές τις μορφές κριτικής της Βίβλου είναι μια προσπάθεια κάποιων κριτικών να αφαιρέσουν την δράση του Αγίου Πνεύματος κατά την συγγραφή ενός φερέγγυου και ακριβούς κειμένου που να βασίζεται στο Λόγο του Θεού. Οι συγγραφείς των Γραφών εξηγούν πως εμφανίστηκε το βιβλικό κείμενο. «Πασα γραφη θεοπνευστος» (2 προς Τιμόθεο 3:16). Ο Θεός είναι αυτός που έδωσε στους ανθρώπους τα λόγα τα οποία Εκείνος ήθελε να γραφτούν. Ο απόστολος Πέτρος γράφει: «τουτο πρωτον γινωσκοντες οτι πασα προφητεια γραφης ιδιας επιλυσεως ου γινεται ου γαρ θεληματι ανθρωπου ηνεχθη ποτε προφητεια αλλ υπο πνευματος αγιου φερομενοι ελαλησαν αγιοι θεου ανθρωποι» (2 επιστολή του αποστόλου Πέτρου 1:20, 21). Ο απόστολος μας λέει πως αυτά τα κείμενα δεν συντέθηκαν στο μυαλό κάποιων ανθρώπων που ήθελαν απλά να γράψουν κάτι αλλά πως το Άγιο Πνεύμα τους υπαγόρευσε τα Λόγια του Θεού. Δεν υπάρχει λόγος να κρίνουμε την αυθεντικότητα των Γραφών όταν μπορούμε να ξέρουμε πως ο Θεός ήταν πίσω από την σκηνή καθοδηγώντας τους συγγραφείς τι να γράψουν.
Άλλος ένας στίχος μπορεί να αποδειχτεί ενδιαφέρων σε σχέση με την ακρίβεια των Γραφών. «Ο δε παρακλητος το πνευμα το αγιον ο πεμψει ο πατηρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν» (κατά Ιωάννη 14:26). Εδώ ο Χριστός λέει στους μαθητές Του πως σύντομα θα φύγει αλλά το Άγιο Πνεύμα θα τους βοηθήσει να θυμηθούν όσα τους έμαθε για να το γράψουν. Ο Θεός στέκεται πίσω από την συγγραφή και την διαφύλαξη της Αγίας Γραφής.
English
Τι είναι η κριτική σύνταξης και η ανώτερη κριτική;
