Ερώτηση
Ποια είναι η βασίλισσα του ουρανού;
Απάντηση
Η φράση «η βασίλισσα του ουρανού» εμφανίζεται στην Αγία Γραφή δύο φορές, και τις δύο στο βιβλίο του Ιερεμία. Το πρώτο γεγονός σχετίζεται μ' εκείνα που έκαναν οι Ισραηλίτες και προκαλούσαν την οργή του Κυρίου. Ολόκληρες οικογένειες ανακατεύονταν με την ειδωλολατρία. Τα παιδιά μάζευαν ξύλα και οι άνδρες τα χρησιμοποιούσαν για να κατασκευάσουν θυσιαστήρια στα οποία λάτρευαν ψεύτικους θεούς. Οι γυναίκες ζύμωναν το ζυμάρι και έψηναν πίττες στη «βασίλισσα του ουρανού» (Ιερεμίας 7:18). Αυτός ο τίτλος αναφερόταν στην Ιστάρ, μια ασσυριακή και βαβυλωνιακή θεά, που επίσης αποκαλείτο Ασταρώθ ή Αστάρτη από ποικίλες άλλες ομάδες. Θεωρείτο πως ήταν η σύζυγος του ψεύτικου θεού Βάαλ, επίσης γνωστού ως Μολώχ. Το κίνητρο των γυναικών για τη λατρεία της Ασταρώθ πήγαζε από τη φήμη της ως θεά της γονιμότητας, και καθώς η τεκνογονία ήταν πολύ επιθυμητή μεταξύ των γυναικών εκείνης της εποχής, η λατρεία αυτής της «βασίλισσας του ουρανού» ήταν αχαλίνωτη μεταξύ των ειδωλολατρικών πολιτισμών. Είναι λυπηρό πως έγινε δημοφιλής και μεταξύ των Ισραηλιτών.
Η δεύτερη αναφορά στη βασίλισσα του ουρανού βρίσκεται στον Ιερεμία 44:17-25, όπου ο Ιερεμίας δίνει στον λαό τον λόγο του Κυρίου που ο Θεός του έχει μιλήσει. Υπενθυμίζει στον λαό ότι η ανυπακοή τους και η ειδωλολατρία τους έχει πολύ προκαλέσει την οργή του Θεού και την τιμωρία τους με συμφορά. Ο Ιερεμίας τους προειδοποιεί πως μεγαλύτερη τιμωρία τους περιμένει εάν δεν μετανοήσουν. Εκείνοι απαντούν πως δεν έχουν πρόθεση να σταματήσουν να λατρεύουν τα είδωλα, υποσχόμενοι να συνεχίσουν να χύνουν τις σπονδές τους στη βασίλισσα του ουρανού, Ασταρώθ, κι ακόμη να φτάσουν στο σημείο ν' αποδώσουν σ' αυτήν την ειρήνη και την ευημερία που άλλοτε απολάμβαναν ένεκα της χάρης και του ελέους του Θεού.
Είναι ασαφές από πού προήλθε η ιδέα ότι η Ασταρώθ ήταν η «σύζυγος» του Γιαχβέ, αλλά είναι εύκολο να δεις πως η μίξη του παγανισμού που εξυψώνει μια θεά με τη λατρεία του αληθινού Βασιλιά του Ουρανού, του Γιαχβέ, μπορεί να οδηγήσει στον συνδυασμό του Θεού και της Ασταρώθ. Και από τη στιγμή που η λατρεία της Ασταρώθ σχετιζόταν με τη σεξουαλικότητα (γονιμότητα, τεκνοποίηση, ιερή πορνεία), η προκύπτουσα σχέση, για τον διεφθαρμένο νου, θα ήταν σεξουαλικής φύσης. Είναι σαφές ότι η ιδέα της «βασίλισσας του ουρανού» ως σύζυγος ή ερωμένη του βασιλιά του Ουρανού είναι ειδωλολατρική και αντιβιβλική.
Δεν υπάρχει βασίλισσα του ουρανού. Δεν έχει υπάρξει ποτέ βασίλισσα του ουρανού. Το απολύτως βέβαιο είναι ότι υπάρχει ο Βασιλιάς του Ουρανού, ο Κύριος των δυνάμεων, ο Γιαχβέ. Αυτός μόνος βασιλεύει στον Ουρανό. Δεν μοιράζεται τον θρόνο Του ή τη βασιλεία Του με κανένα. Η ιδέα ότι η Μαριάμ, η μητέρα του Χριστού, είναι η βασίλισσα του Ουρανού δεν έχει καθόλου βιβλική βάση αλλά προέρχεται από τις διακηρύξεις των ιερέων και παπών της ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Ενώ η Μαριάμ ήταν σίγουρα μια ευσεβής γυναίκα, πολύ ευλογημένη καθότι επιλέχθηκε να φέρει τον Σωτήρα στον κόσμο, δεν ήταν κατά καμία έννοια θεϊκή, ούτε ήταν αναμάρτητη, ούτε πρέπει να λατρεύεται, να γίνεται αντικείμενο πίστης και προσευχής. Όλοι οι ακόλουθοι του Κυρίου του Θεού αρνούνται τη λατρεία. Ο Πέτρος και οι απόστολοι αρνήθηκαν να λατρευτούν (Πράξεις 10:25-26, 14:13-14). Οι άγιοι άγγελοι αρνούνται να λατρευτούν (Αποκάλυψη 19:10, 22:9). Η απάντηση είναι πάντοτε η ίδια: «Τον Θεό προσκύνησε»! Η απόδοση λατρείας και ευλάβειας σε οποιονδήποτε εκτός από τον Θεό δεν είναι κάτι λιγότερο από ειδωλολατρία. Τα λόγια της Μαριάμ που «μεγάλυνε» τον Κύριο (Λουκάς 1:46-55) αποκαλύπτουν ότι ποτέ δεν σκέφτηκε τον εαυτό της ως «πεντακάθαρη» και άξια ευλάβειας αλλά αντιθέτως βασίστηκε στη χάρη του Θεού για σωτηρία: «και το πνεύμα μου αγαλλίασε στον Θεό τον σωτήρα μου». Μόνο αμαρτωλοί χρειάζονται σωτήρα, και η Μαριάμ αναγνώρισε αυτήν της την ανάγκη.
Πέραν αυτού, ο ίδιος ο Χριστός απηύθυνε μια ήπια επιτίμηση στη γυναίκα που φώναξε σ' Αυτόν, «μακάρια η κοιλιά που σε βάσταξε, και οι μαστοί που θήλασες» (Λουκάς 11:27), απαντώντας της «Μακάριοι είναι μάλλον αυτοί που ακούν τον λόγο του Θεού και τον φυλάττουν». Λέγοντας αυτά περιόρισε την τάση να εξυψώνουν την Μαριάμ ως αντικείμενο λατρείας. Θα μπορούσε βεβαίως να πει, «μακάρια η βασίλισσα του Ουρανού»! Αλλά δεν το έκανε. Επιβεβαίωνε την ίδια αλήθεια που η Γραφή επιβεβαιώνει –πως δεν υπάρχει βασίλισσα του ουρανού και οι μόνες βιβλικές αναφορές στη «βασίλισσα του ουρανού» σχετίζονται με τη θεά μιας ειδωλολατρικής, ψευδούς θρησκείας.
English
Ποια είναι η βασίλισσα του ουρανού;
