Ερώτηση
Τι λέει η Βίβλος για το ευαγγέλιο της ευηερίας;
Απάντηση
Στο ευαγγέλιο της ευημερίας που είναι γνωστό και σαν «Ο λόγος της πίστης» λέγεται πως οι πιστοί μπορούν να χρησιμοποιούν το Θεό ενώ η αλήθεια του βιβλικού χριστιανισμού είναι η ακριβώς αντίθετη – ο Θεός χρησιμοποιεί τους πιστούς. Ο λόγος της πίστης ή η θεολογία της ευημερίας αντιλαμβάνεται το Άγιο Πνεύμα σαν δύναμη που πρέπει να χρησιμοποιείται για την πραγματοποίηση των επιθυμιών των πιστών. Αλλά η Βίβλος μας διδάσκει πως το Άγιο Πνεύμα είναι Προσωπικότητα που επιτρέπει στον πιστό να εκτελεί το Θείο θέλημα. Το κίνημα του ευαγγελίου της ευημερίας μοιάζει πολύ με κάποιες αιρέσεις της καταστροφικής απληστίας που εμφανίστηκαν στην πρώιμη εκκλησία. Ο Παύλος και οι υπόλοιποι απόστολοι δεν ήταν ανεκτικοί προς τους ψευτοδασκάλους που διέδιδαν τέτοιες συκοφαντίες τις οποίες θεωρούσαν επικίνδυνες και συμβούλευαν τους χριστιανούς να τις αποφεύγουν.
Στην πρώτη επιστολή προς τον Τιμόθεο (6:5, 9-11) ο Παύλος τον προειδοποιεί σχετικά με αυτούς τους ανθρώπους που με το διευθαρμένο τους μυαλό σκέφτονταν πως η ευσέβεια είναι μέσον για κέρδος και η επιθυμία τους για πλούτο ήταν παγίδα που τους οδήγησε σε «όλεθρο και απώλεια» (στ. 9). Το να τρέχουμε πίσω από τα πλούτη είναι επικύνδινο μονοπάτι για τους χριστιανούς και ο Θεός μας προειδοποιεί: «ριζα γαρ παντων των κακων εστιν η φιλαργυρια ης τινες ορεγομενοι απεπλανηθησαν απο της πιστεως και εαυτους περιεπειραν οδυναις πολλαις» (στ. 10). Αν τα πλούτη ήταν λογικός σκοπός για τους ευσεβείς ο Ιησούς θα προσπαθούσε να γίνει πλούσιος αλλά αντ’ αυτού Εκείνος δεν είχε «που την κεφαλήν κλίνη» (κατά Ματθαίο 8:20) και είπε στους μαθητές Του να κάνουν το ίδιο. Πρέπει επίσης να θυμόμαστε πως ο μόνος μαθητής που ενδιαφερόταν για τα πλούτη ήταν ο Ιούδας.
Ο απόστολος Παύλος λέει στους Εφεσίους πως η φιλαργυρία είναι ειδωλολατρεία (5:5) και τους συμβουλεύει να αποφεύγουν κάθε έναν άνθρωπο που φέρνει μύνημα ανηθικότητας ή φιλαργυρίας. Η διδασκαλία της ευημερίας απαγορεύει στο Θεό να εργάζεται μόνος Του που σημαίνει να μην αναγνωρίζουμε το Θεό σαν Κύριό μας και να θεωρούμε πως Εκείνος δεν μπορεί να δρά αν εμείς δεν του το επιτρέψουμε. Κατ’ αυτήν την διδασκαλία η πίστη δεν είναι υποτακτική εμπιστοσύνη στο Θεό αλλά τύπος μέσω του οποίου μπορούμε να χειραγωγούμε τους πνευματικούς νόμους που διέπουν το Σύμπαν. Όπως φαίνεται και από την ονομασία του «Λόγου της πίστης» το κίνημα αυτό προσπαθεί να μας πείσει πως η πίστη είναι θέμα αυτών που λέμε και όχι τόσο σε Ποιόν πιστεύουμε ή ποιές αλήθειες θεωρούμε αποδεκτές και τις επιβαιβεώνουμε στην καρδιά μας.
Αγαπημένος όρος του κινήματος «Ο λόγος της πίστης» είναι η «θετική εξομολόγηση» που συμπεριλαμβάνει τον ισχυρισμό πως τα λόγια έχουν δημιουργική δύναμη και δομούν την πραγματικότητά μας. Γι’ αυτό - λένε όσοι ακολουθούν αυτό το κίνημα - οι εξομολογήσεις μας και ειδικά οι χάρες που ζητάμε από το Θεό, πρέπει να διατυπώνονται θετικά δίχως δισταγμό. Ο Θεός είναι υποχρεωμένος να απαντήσει (σαν ο άνθρωπος να είναι σε θέση να απαιτήσει κάτι από το Θεό!). Έτσι η Θεία δυνατότητα να μας ευλογεί εξαρτάται από την πίστη μας. Στην επιστολή του Ιακώβ (4:13-16) βρίσκουμε σαφή αντίθεση αυτού του δόγματος: «αγε νυν οι λεγοντες σημερον η αυριον πορευσωμεθα εις τηνδε την πολιν και ποιησομεν εκει ενιαυτον ενα και εμπορευσομεθα και κερδησομεν οιτινες ουκ επιστασθε το της αυριον ποια γαρ η ζωη υμων ατμις γαρ εστιν η προς ολιγον φαινομενη επειτα δε αφανιζομενη». Όχι μόνο δεν μπορούμε να προκαλέσουμε το μέλλον με τα λεγόμενά μας αλλά ακόμα περισσότερο δεν έχουμε ιδέα τι πρόκειται να συμβεί αύριο και ακόμα κι αν θα είμαστε ζωντανοί.
Αντί να τονίζει την σημασία του πλούτου η Βίβλος μας προειδοποιεί να μην τον κυνηγάμε. Οι πιστοί και ειδικά οι ηγέτες της εκκλησίας πρέπει να είναι απελευθερωμένοι από την αγάπη προς το χρήμα γιατί οδηγεί σε πλήθος κακά (1 προς Τιμόθεο 3:3, προς Εβραίους 13:5, 1 προς Τιμόθεο 6:10). Ο Χριστός μας προειδοποίησε: «ορατε και φυλασσεσθε απο της πλεονεξιας οτι ουκ εν τω περισσευειν τινι η ζωη αυτου εστιν εκ των υπαρχοντων αυτου» (κατά Λουκά 12:15). Και σε έντονη αντίθεση με τον τονισμό του «Λόγου της πίστης» στην καταδίωξη των χρημάτων και των περιουσιών σ’ αυτή τη ζωή Εκείνος μας συμβουλεύει: «μη θησαυριζετε υμιν θησαυρους επι της γης οπου σης και βρωσις αφανιζει και οπου κλεπται διορυσσουσιν και κλεπτουσιν θησαυριζετε δε υμιν θησαυρους εν ουρανω οπου ουτε σης ουτε βρωσις αφανιζει και οπου κλεπται ου διορυσσουσιν ουδε κλεπτουσιν» (κατά Ματθαίο 6:19). Οι ανυπέρβλητες αντιθέσεις μεταξύ της διδασκαλίας της ευημερίας και του ευαγγελίου του Θεού μας Ιησού Χριστού γενικεύονται με τον καλύτερο τρόπο από τα λόγια του Ιησού όπως παραθέτονται στο ευαγγέλιο του Ματθαίου 6:24: «ου δυνασθε θεω δουλευειν και μαμμωνα».
English
Τι λέει η Βίβλος για το ευαγγέλιο της ευηερίας;
