Ερώτηση
Τι είναι η διαδικαστική θεολογία;
Απάντηση
Η διαδικαστική θεολογία βασίζεται στην φιλοσοφία ότι η μόνη απολυτότητα που υπάρχει στον κόσμο είναι η αλλαγή. Συνεπώς, και αυτός ο Θεός συνεχώς αλλάζει. Η Αγία Γραφή δείχνει ξεκάθαρα ότι η διαδικαστική θεολογία είναι ψευδής. Το Ησαΐας 46:10 διακηρύττει αδιαμφισβήτητα την κυριαρχία τού Θεού και την αναλλοίωτη φύση Του: «Ο οποίος εξαρχής αναγγέλλω το τέλος, και από πρωτύτερα αυτά που ακόμη δεν συνέβησαν, λέγοντας, ‘Η βουλή μου θα σταθεί, και θα εκτελέσω ολόκληρο το θέλημά μου’». Ο Ιησούς Χριστός, το δεύτερο Πρόσωπο τής Τριάδας, είναι εξίσου αναλλοίωτο: «Ο Ιησούς Χριστός είναι ο ίδιος χθες και σήμερα, και στους αιώνες» (Εβραίους 13:8). Η Αγία Γραφή είναι σαφής ότι τα σχέδια Του δεν αλλάζουν σύμφωνα με τα καπρίτσια τών απλών ανθρώπων (Ψαλμός 33:11). Στον Θεό «δεν υπάρχει αλλοίωση ή σκιά μεταβολής» (Ιακώβου 1:17). Η διαδικαστική θεολογία, όμως, δεν θεωρεί θεόπνευστη την Αγία Γραφή ούτε πως είναι η τελική εξουσία στην ζωή μας.
Η Αγία Γραφή καταδεικνύει πολλά γνωρίσματα, ιδιότητες και χαρακτηριστικά τού Θεού. Αυτά περιλαμβάνουν την αγιότητά Του (Ησαΐας 6:3, Αποκάλυψη 4:8), την κυριαρχία Του (Α΄ Χρονικών 29:11, Νεεμίας 9:6, Ψαλμός 83:18, Ησαΐας 37:20), την ενότητα (Δευτερονόμιο 6:4), την πανταχού παρουσία Του (Ψαλμός 139:7-10), την παντογνωσία Του (Ιώβ 28:24, Ψαλμός 147:4-5), την παντοδυναμία Του (Ιώβ 42:1-2), την αυθυπαρξία Του (Έξοδος 3:14, Ψαλμός 36:9), την αιωνιότητά Του (Ψαλμός 90:2, Αββακούμ 1:12), το αμετάβλητο Του (Ψαλμός 33:11, Ιακώβου 1:17), την τελειότητά Του (Δευτερονόμιο 32:3-4), το άπειρο Του (Ιώβ 5:9, 9:10), την αλήθεια Του (Δευτερονόμιο 32:4, Ψαλμός 86:15), την αγάπη Του (Α΄ Ιωάννου 4:8, 16), την δικαιοσύνη Του (Ψαλμός 11:7, 119:137), την πιστότητά Του (Δευτερονόμιο 7:9, Ψαλμός 89:33), το έλεός Του (Ψαλμός 102:17), την γενναιοδωρία Του (Έξοδος 22:27, Νεεμίας 9:17, 31, Ψαλμός 86:15, 145:17), την δικαιοκρισία Του (Ψαλμός 111:7, Ησαΐας 45:21), και την ελευθερία Του (Ιώβ 23:13, Παροιμίες 21:1). Ο Θεός τα εφαρμόζει στον κόσμο και ενεργητικά ασκεί όλα αυτά σήμερα. Ο Θεός υπερβαίνει όλη τη Δημιουργία Του και είναι προσωπικός και αναγνωρίσιμος.
Η διαδικαστική θεολογία αρνείται την θεότητα τού Ιησού Χριστού, λέγοντας ότι ο Ιησούς δεν έχει κάποια εγγενή διαφορά από κάθε άλλον άνθρωπο. Επιπροσθέτως, η ανθρωπιστική φιλοσοφία τής διαδικαστικής θεολογίας διδάσκει ότι το ανθρώπινο γένος δεν χρειάζεται σωτηρία, ενώ η Γραφή είναι σαφής ότι χωρίς τον Χριστό, ο άνθρωπος είναι απελπιστικά χαμένος και καταδικασμένος στην κόλαση αιωνίως. Οι Γραφές διδάσκουν ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Θεός (Ησαΐας 9:6-7, Ματθαίος 1:22-23, Ιωάννης 1:1, 2, 14, 20:28, Πράξεις 16:31, 34, Φιλιππησίους 2:5-6, Κολοσσαείς 2:9, Τίτον 2:13, Εβραίους 1:8, Β΄ Πέτρου 1:1) και ότι χωρίς τον θάνατό Του για χάρη τών αμαρτωλών (Ρωμαίους 3:23, 6:23, Β΄ Κορινθίους 5:21) κανένας δεν θα μπορούσε ποτέ να σωθεί (Ιωάννης 1:12, 3:18, 3:36, 14:6, Πράξεις 4:10-12, 16:30-31).
English
Τι είναι η διαδικαστική θεολογία;
