Ερώτηση
Υπάρχει δύναμη στην θετική ομολογία;
Απάντηση
Θετική ομολογία είναι η πρακτική του να λες δυνατά αυτό που θέλεις να γίνει με την προσδοκία ότι ο Θεός θα το πραγματοποιήσει. Είναι δημοφιλής μεταξύ τών υποστηρικτών τού ευαγγελίου τής ευημερίας που ισχυρίζονται ότι τα λόγια έχουν πνευματική δύναμη και ότι, αν μιλήσουμε δυνατά τα σωστά λόγια με την σωστή πίστη, μπορούμε ν’ αποκτήσουμε πλούτη και υγεία, να δέσουμε τον Σατανά, και να πραγματοποιήσουμε οτιδήποτε θέλουμε. Θετική ομολογία είναι να μιλάμε λόγια που πιστεύουμε ή θέλουμε να πιστέψουμε, καθιστώντας τα με αυτόν τον τρόπο πραγματικότητα. Η θετική ομολογία αντιτίθεται στην αρνητική ομολογία, η οποία είναι αναγνώριση τών δυσκολιών, της φτώχιας και της αρρώστιας και έτσι (καθ’ υπόθεση) τα δεχόμαστε και αρνούμαστε την ευκολία, τον πλούτο και την υγεία που ο Θεός έχει σχεδιάσει για μας.
Υπάρχουν πολλά πράγματα που είναι λάθος με αυτήν την φιλοσοφία. Το πλέον επικίνδυνο είναι η πίστη ότι τα λόγια έχουν ένα είδος πνευματικής, μαγικής δύναμης, έτσι που μπορούμε να τα χρησιμοποιούμε για να πάρουμε αυτό που θέλουμε. Η πρακτική δεν βασίζεται σε βιβλικές αλήθειες αλλά στην ιδέα τής Νέας Εποχής που αποκαλείται «νόμος τής έλξης». Διδάσκει ότι «τα όμοια έλκονται» — μια θετική δήλωση ή σκέψη θα ελκύσει μια θετική αντίδραση. Κάθε τι διανθίζεται με την παρουσία και την δύναμη τού Θεού — όχι με τον «Θεό» ως τον πανταχού παρόντα Δημιουργό, αλλά τον «θεό» με τον ινδουιστικό/πανθεϊστικό τρόπο. Το καθαρό αποτέλεσμα είναι η ιδέα πως τα λόγια μας έχουν την δύναμη να εξαναγκάσουν τον Θεό να μας δώσει αυτό που θέλουμε — πρόκειται για μια αιρετική πεποίθηση. Επιπρόσθετα, τα αποτελέσματα που αποδίδονται στην θετική ομολογία τροφοδοτούνται από την πίστη τού ανθρώπου. Αυτό οδηγεί στην παλιά πεποίθηση πως η αρρώστια και η φτώχεια αποτελούν είδος τιμωρίας για την αμαρτία (σ’ αυτήν την περίπτωση, η έλλειψη τής πίστης). Η περικοπή Ιωάννης 9:1-3 και ολόκληρο το βιβλίο τού Ιώβ το διαψεύδουν.
Το δεύτερο πρόβλημα είναι πως το ευαγγέλιο τής ευημερίας παρερμηνεύει τις υποσχέσεις τού Θεού. Η «ομολογία» συμφωνεί με αυτό που έχει πει ο Θεός· η «θετική ομολογία» απαιτεί την ικανοποίηση ανθρώπινων επιθυμιών. Οι άνθρωποι που ωθούν στην θετική ομολογία ισχυρίζονται ότι η πρακτική αυτή απλώς επανεκκινεί τις υποσχέσεις τού Θεού όπως αυτές δίνονται στην Αγία Γραφή, αλλά δεν κάνουν διάκριση μεταξύ υποσχέσεων τού Θεού που ισχύουν για όλους τους πιστούς (π.χ. Φιλιππησίους 4:19) και προσωπικών υποσχέσεων που δόθηκαν σε πρόσωπα κάποια συγκεκριμένη στιγμή, για έναν συγκεκριμένο σκοπό (π.χ. Ιερεμίας 29:11). Παρερμηνεύουν, ακόμη, τις υποσχέσεις που πραγματικά ο Θεός μάς δίνει, αρνούμενοι να δεχθούν ότι το σχέδιο τού Θεού για την ζωή μας ενδέχεται να μην ταιριάζει με το δικό μας (Ησαΐας 55:9). Μια ανέμελη, τέλεια ζωή είναι το αντίθετο αυτού που ο Ιησούς είπε πως θα είναι η χριστιανική ζωή — και οι ζωές που οι ακόλουθοί Του έζησαν. Ο Ιησούς δεν υποσχέθηκε ευημερία· υποσχέθηκε κακουχίες (Ματθαίος 8:20). Δεν υποσχέθηκε ότι κάθε πόθος μας θα εκπληρωθεί· υποσχέθηκε πως θα έχουμε ό,τι έχουμε ανάγκη (Φιλιππησίους 4:19). Δεν υποσχέθηκε ειρήνη στην οικογένεια· υποσχέθηκε ότι οι οικογένειες θα έχουν προβλήματα καθώς κάποιοι επιλέγουν να Τον ακολουθήσουν και κάποιοι όχι (Ματθαίος 10:34-36). Και δεν υποσχέθηκε υγεία· υποσχέθηκε να εκπληρώσει το σχέδιό Του για μας και να μας δίνει χάρη στις δοκιμασίες μας (Β΄ Κορινθίους 12:7-10).
Ένα άλλο ζήτημα με την θετική ομολογία είναι πως, αν και γίνεται αντιληπτό ότι οι «ομολογίες» αναφέρονται σε μελλοντικά πράγματα, πολλές από τις δηλώσεις είναι απλώς ψευδείς. Είναι βεβαίως καλό να βεβαιώνει κάποιος λεκτικά την πίστη του στον Θεό και την απελευθέρωσή του δια της θυσίας τού Ιησού. Το να διακηρύττει όμως πως «εγώ υπακούω πάντοτε τον Θεό», ή «είμαι πλούσιος», είναι απατηλό και πιθανόν ενάντιο σ’ αυτό το θέλημα τού Θεού στο οποίο καλούμαστε να μένουμε προσκολλημένοι. Είναι ιδιαιτέρως ενοχλητικές οι «ομολογίες» που αφορούν άλλους ανθρώπους. Ο Θεός έχει δώσει στον καθένα μας την ελευθερία να Τον υπηρετούμε ή να επαναστατήσουμε εναντίον Του στους προσωπικούς μας δρόμους· είναι ανόητο να υποστηρίζουμε κάτι διαφορετικό.
Τελικώς, η Αγία Γραφή είναι ξεκάθαρη πως η «αρνητική ομολογία» δεν αρνείται τις ευλογίες τού Θεού. Οι Ψαλμοί είναι γεμάτοι με κραυγές προς τον Θεό για απελευθέρωση, και ο Ψαλμός 55:22 και η Α΄ Πέτρου 5:7 μας παρακινούν ν’ ακολουθήσουμε αυτό το παράδειγμα. Ακόμη και ο Ιησούς στάθηκε ενώπιον του Ουράνιου Πατέρα με καθαρό μάτι στην περίσταση εκείνη και ζήτησε βοήθεια (Ματθαίος 26:39). Ο Θεός τής Γραφής δεν είναι ένας κοσμικός άι Βασίλης (Ιακώβου 4:1-3). Είναι ένας Πατέρας γεμάτος αγάπη που θέλει ν’ ανακατεύεται στην ζωή τών παιδιών Του — των καλών και των κακών. Όταν ταπεινώνουμε τον εαυτό μας και ζητάμε βοήθεια, μας δίνει είτε ανακούφιση από τις καταστάσεις είτε δύναμη ν’ ανταπεξέλθουμε σ’ αυτές.
Έχει κάποια αξία η θετική ομολογία; Ναι, κατά κάποιον τρόπο. Εκείνοι που έχουν πεποίθηση ότι μπορούν να λύσουν ένα πρόβλημα, είναι γενικώς πιο χαλαροί και δημιουργικοί. Εχει φανεί ότι η αισιόδοξη διάθεση βελτιώνει την υγεία. Και οι ευτυχισμένοι άνθρωποι έχουν συχνά αρκετή συναισθηματική απόσταση μεταξύ εαυτών και άλλων ώστε ν’ αντιληφθούν αμυδρές ενδείξεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε επιτυχημένες προσωπικές και επαγγελματικές δοσοληψίες. Ακόμη, η επίμονη έκφραση τών στόχων κάποιου κρατάει αυτούς τους στόχους στο προσκήνιο· εκείνοι που συνεχώς σκέπτονται την απόκτηση περισσότερων χρημάτων ενεργούν αναλόγως.
Οι κίνδυνοι τής θετικής ομολογίας ξεπερνούν τα οφέλη. Όλα τα πλεονεκτήματα που έχουμε καταγράψει είναι ψυχολογικά και κάπως φυσιολογικά — αλλά όχι πνευματικά. Το μόνο πνευματικό όφελος είναι το γεγονός ότι οι άνθρωποι που προσδοκούν ότι ο Θεός θα ενεργήσει, είναι περισσότερο πιθανό να δουν το χέρι του Θεού να ενεργεί σε καταστάσεις. Αλλά τα λόγια δεν είναι μαγικά. Ο ρόλος μας με τον Ουράνιο Πατέρα δεν είναι ν’ απαιτούμε αλλά να ζητάμε βοήθεια και να εμπιστευόμαστε, και ν’ αντιλαμβανόμαστε ότι οι ευλογίες μας δεν εξαρτώνται από την δύναμη τής πίστης μας αλλά από το σχέδιό Του και την δύναμή Του.
English
Υπάρχει δύναμη στην θετική ομολογία;
