Ερώτηση
Ποιοι ήσαν οι Σαδδουκαίοι και οι Φαρισαίοι;
Απάντηση
Τα ευαγγέλια αναφέρονται συχνά στους Σαδδουκαίους και στους Φαρισαίους, καθώς ο Ιησούς βρισκόταν σε συνεχή σύγκρουση μαζί τους. Οι Σαδδουκαίοι και οι Φαρισαίοι αποτελούσαν την ηγετική τάξη του Ισραήλ. Υπάρχουν πολλές ομοιότητες μεταξύ των δύο ομάδων αλλά και σημαντικές διαφορές.
Οι Σαδδουκαίοι: Κατά τη διάρκεια των χρόνων του Χριστού και της εποχής της Καινής Διαθήκης, οι Σαδδουκαίοι ήσαν οι αριστοκράτες. Ως επί το πλείστον ήσαν πλούσιοι και κατείχαν θέσεις εξουσίας, συμπεριλαμβανομένων αυτές των επικεφαλής ιερέων και των αρχιερέων. Στο ηγετικό ιουδαϊκό Συνέδριο που λεγόταν Σανχεντρίν, οι Σαδδουκαίοι αποτελούσαν την πλειοψηφία στο σύνολο των 70 θέσεων. Εργάζονταν σκληρά προς διατήρηση της ειρήνης, συμφωνώντας με τις αποφάσεις της Ρώμης (ο Ισραήλ τελούσε υπό ρωμαϊκή κατοχή εκείνη την περίοδο), και φαινόταν πως τους ενδιέφερε περισσότερο η πολιτική παρά η θρησκεία. Καθώς προσαρμόζονταν στη Ρώμη, ήταν η ανώτερη και πλούσια κοινωνική τάξη. Οι σχέσεις τους με τον μέσο άνθρωπο δεν ήταν καλές και δεν απολάμβαναν την εκτίμηση του. Ο κοινός άνθρωπος σχετιζόταν καλύτερα με τους Φαρισαίους. Αν και η πλειοψηφία του Σανχεντρίν ήταν Σαδδουκαίοι, η ιστορία δείχνει πως τις περισσότερες φορές έπρεπε να πορευτούν με τις ιδέες της μειονότητας των Φαρισαίων, επειδή οι Φαρισαίοι ήσαν δημοφιλέστεροι στις μάζες.
Από θρησκευτική άποψη, οι Σαδδουκαίοι ήσαν περισσότερο συντηρητικοί σ' έναν βασικό τομέα διδασκαλίας. Οι Φαρισαίοι πίστευαν πως οι προφορικές παραδόσεις είχαν το ίδιο κύρος με τον γραπτό λόγο του Θεού, ενώ οι Σαδδουκαίοι θεωρούσαν πως μόνο ο γραπτός λόγος πηγάζει από τον Θεό. Οι Σαδδουκαίοι διατηρούσαν την εξουσία του γραπτού λόγου του Θεού, ειδικά των βιβλίων του Μωυσή (Γένεση έως Δευτερονόμιο). Ενώ θα μπορούσε κάποιος να τους επαινέσει γι' αυτό, οι δογματικές τους απόψεις σίγουρα δεν ήταν ιδανικές. Παρατίθεται παρακάτω ένας σύντομος κατάλογος πεποιθήσεων που κρατούσαν κι έρχονται σε αντίφαση με τις Γραφές:
1. Ήσαν υπερβολικά αυτόνομοι μέχρι του σημείου ν' απορρίπτουν την ανάμιξη του Θεού στην καθημερινή μας ζωή.
2. Απέρριπταν κάθε ανάσταση νεκρών (Ματθαίος 22:23, Μάρκος 12:18-27, Πράξεις 23:8).
3. Απέρριπταν την ύπαρξη μετά θάνατον ζωής, πιστεύοντας πως η ψυχή χάνεται στον θάνατο και συνεπώς απέρριπταν κάθε τιμωρία ή ανταμοιβή μετά την επίγεια ζωή.
4. Απέρριπταν την ύπαρξη πνευματικού κόσμου, τουτέστιν, αγγέλων και δαιμόνων (Πράξεις 23:8).
Οι Σαδδουκαίοι ήταν αδιάφοροι απέναντι στον Χριστό μέχρι τη στιγμή που φοβήθηκαν πως μπορεί να προκαλέσει την αθέλητη γι' αυτούς ρωμαϊκή προσοχή, κι όλο αυτό επειδή τους ενδιέφερε περισσότερο η πολιτική παρά η θρησκεία. Ήταν σ' αυτό το σημείο που Σαδδουκαίοι και Φαρισαίοι ενώθηκαν και συνωμότησαν να θανατώσουν τον Ιησού (Ιωάννης 11:48-50, Μάρκος 14:53, 15:1). Έχουμε κι άλλες αναφορές στους Σαδδουκαίους, στις Πράξεις 4:1 και 5:17. Εμπλέκονται στον θάνατο του Ιακώβου, αδελφού του Ιωάννη, στις Πράξεις 12:1-2. Συνδέονται ακόμη με τον θάνατο του Ιακώβου, αδελφού του Ιησού, σύμφωνα με τον ιστορικό Ιώσηπο.
Οι Σαδδουκαίοι έπαυσαν να υπάρχουν το 70 μ.Χ. Από τη στιγμή που η ομάδα αυτή υπήρχε εξαιτίας των πολιτικών και ιερατικών δεσμών, οι Σαδδουκαίοι διαλύθηκαν όταν η Ρώμη κατέστρεψε την Ιερουσαλήμ και τον Ναό το 70 μ.Χ.
Οι Φαρισαίοι: Σε αντίθεση με τους Σαδδουκαίους, οι Φαρισαίοι ως επί το πλείστον ήσαν επιχειρηματίες της μέσης τάξης και συνεπώς βρίσκονταν σ' επαφή με τον μέσο άνθρωπο. Ο κόσμος τους εκτιμούσε πολύ περισσότερο απ' ό,τι τους Σαδδουκαίους. Αν και αποτελούσαν τη μειοψηφία του Σανχεντρίν και των ιερατικών θέσεων, φαίνεται πως έλεγχαν πολύ περισσότερο τις αποφάσεις του Συνεδρίου απ' ό,τι οι Σαδδουκαίοι, διότι είχαν την υποστήριξη του κόσμου.
Από θρησκευτική άποψη, δέχονταν τον γραπτό λόγο ως θεόπνευστο. Στον καιρό της επίγειας διακονίας του Χριστού, ο λόγος του Θεού ήταν η γνωστή σε μας Παλαιά Διαθήκη. Θεωρούσαν όμως πως οι προφορικές παραδόσεις είχαν την ίδια εξουσία και προσπαθούσαν να υπερασπιστούν τη θέση αυτή λέγοντας πως το ζήτημα ανάγεται πίσω στον Μωυσή. Οι παραδόσεις αυτές ανέκυψαν στο πέρασμα των παρελθόντων αιώνων και προστίθεντο στον λόγο του Θεού, πράγμα απαγορευμένο (Δευτερονόμιο 4:2). Οι Φαρισαίοι επιζητούσαν την αυστηρή υπακοή σ' αυτές τις παραδόσεις όπως και στην Παλαιά Διαθήκη. Είναι πολλά τα παραδείγματα που υπάρχουν στα ευαγγέλια όπου οι Φαρισαίοι μεταχειρίζονται τις παραδόσεις ως ισότιμες με τον λόγο του Θεού (Ματθαίος 9:14, 15:1-9, 23:5, 23:16, 23, Μάρκος 7:1-23, Λουκάς 11:42). Παρ' όλ' αυτά, παρέμειναν πιστοί στον λόγο του Θεού αναφορικά με άλλες σημαντικές διδαχές. Σε αντίθεση με τους Σαδδουκαίους, πίστευαν τα ακόλουθα:
1. Πίστευαν πως ο Θεός ελέγχει τα πάντα και πως οι ανθρώπινες αποφάσεις επίσης συμμετέχουν στη διαμόρφωση της ζωής κάθε ανθρώπου.
2. Πίστευαν στην ανάσταση των νεκρών (Πράξεις 23:6).
3. Πίστευαν στη μετά θάνατον ζωή με την ανάλογη ανταμοιβή και τιμωρία σε προσωπική βάση.
4. Πίστευαν στην ύπαρξη αγγέλων και δαιμόνων (Πράξεις 23:8).
Αν και οι Φαρισαίοι ήσαν αντίπαλοι των Σαδδουκαίων, κατάφεραν να παραμερίσουν τις διαφορές τους σε μια περίπτωση – τη δίκη του Χριστού. Σ' αυτό το ζήτημα Σαδδουκαίοι και Φαρισαίοι ενώθηκαν για να καταδικάσουν σε θάνατο τον Χριστό (Μάρκος 14:53, 15:1, Ιωάννης 11:48-50).
Ενώ οι Σαδδουκαίοι έπαυσαν να υπάρχουν μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, οι Φαρισαίοι που ενδιαφέρονταν για τη θρησκεία μάλλον παρά για την πολιτική, συνέχισαν να υπάρχουν. Στην πραγματικότητα οι Φαρισαίοι ήσαν ενάντιοι στην επανάσταση που προκάλεσε την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, το 70 μ.Χ., και ήσαν οι πρώτοι που κατόπιν επιδίωξαν την ειρήνη με τους Ρωμαίους. Οι Φαρισαίοι, επίσης, ήσαν υπεύθυνοι για τη συλλογή της Μισνά, ένα σημαντικό κείμενο αναφορικά με τη συνέχιση του ιουδαϊσμού μετά την καταστροφή του Ναού.
Τόσο οι Φαρισαίοι όσο και οι Σαδδουκαίοι ελέγχθηκαν πολλές φορές από τον Ιησού. Το καλύτερο, ίσως, μάθημα που έχουμε να μάθουμε από τους Φαρισαίους και του Σαδδουκαίους, είναι να μην τους μοιάσουμε. Σε αντίθεση με τους Σαδδουκαίους, οφείλουμε να πιστεύουμε κάθε τι που λέει η Γραφή, συμπεριλαμβανομένων των θαυμάτων και της μετά θάνατον ζωής. Σε αντίθεση με τους Σαδδουκαίους, δεν πρέπει να θεωρούμε τις παραδόσεις ως να έχουν την ίδια εξουσία με τις Γραφές, και δεν πρέπει να επιτρέπουμε η σχέση μας με τον Θεό να καταλήγει σ' έναν νομικίστικο κατάλογο κανόνων και τελετών.
English
Ποιοι ήσαν οι Σαδδουκαίοι και οι Φαρισαίοι;
