Ερώτηση
Τι λέει η Αγία Γραφή σχετικά με την υπερνίκηση τού πάθους τής επιθυμίας;
Απάντηση
Η Αγία Γραφή αναφέρεται πολλές φορές στην αμαρτωλή επιθυμία και κάπου την προσδιορίζει ως «παθιασμένη επιθυμία». Μια δυνατή επιθυμία μπορεί να είναι είτε καλή είτε κακή, κι αυτό εξαρτάται από το αντικείμενο τής επιθυμίας και το κίνητρο που υπάρχει από πίσω. Ο Θεός δημιούργησε την ανθρώπινη καρδιά με την ικανότητα να επιθυμεί με πάθος, έτσι ώστε να λαχταρά τον Θεό και την δικαιοσύνη Του (Ψαλμός 42:1-2, 73:25). Η έννοια τού «πάθους τής επιθυμίας» συνδέεται συνήθως με κάτι που ο Θεός έχει απαγορέψει, και η φράση αυτή θεωρείται συνώνυμη με την σεξουαλική ή υλιστική επιθυμία.
Τα εδάφια Ιακώβου 1:14-15 περιγράφουν την φυσική εξέλιξη τού άκρατου πάθους επιθυμίας: «Πειράζεται, όμως, κάθε ένας από τη δική του επιθυμία, καθώς παρασύρεται και δελεάζεται. Έπειτα, η επιθυμία, αφού συλλάβει, γεννάει την αμαρτία· και η αμαρτία, μόλις εκτελεστεί, γεννάει τον θάνατο.»
Σύμφωνα μ’ αυτήν την περικοπή, το αμαρτωλό πάθος αρχίζει με μια κακή επιθυμία. Δεν συνιστά αμαρτία ο πειρασμός από το κακό. Ο Ιησούς πειράστηκε (Ματθαίος 4:1). Η αμαρτία ξεκινάει όταν η κακή επιθυμία «μας παρασέρνει» πέρα από εκεί που η καρδιά μας πρέπει να είναι. Όταν κάνει την εμφάνισή της μια κακή επιθυμία, έχουμε μια επιλογή. Μπορούμε να την απορρίψουμε, όπως έκανε ο Ιησούς, και να στρέψουμε ξανά την προσοχή μας στο μονοπάτι που ο Θεός έχει θέσει μπροστά μας (Ματθαίος 4:10). Η, μπορούμε να την φιλοξενήσουμε. Όπως κάποτε είπε κάποιος, «Δεν μπορούμε να εμποδίσουμε τα πουλιά να πετάνε πάνω από το κεφάλι μας αλλά δεν πρέπει να τ’ αφήσουμε να κάνουν φωλιά στα μαλλιά μας.». Όταν μας δελεάζει ο πειρασμός, πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν είμαστε αβοήθητοι. Μπορούμε να επιλέξουμε να ενδώσουμε ή ν’ αντισταθούμε.
Ο λόγος που «παρασυρόμαστε» από τον πειρασμό είναι διότι «δελεαζόμαστε». Υπάρχει δόλωμα όπως έχει η πετονιά που πιάνει το ψάρι. Όταν το ψάρι βλέπει το κινούμενο σκουλήκι, δελεάζεται και το αρπάζει. Καθώς όμως υπάρχει αγκίστρι, «παρασύρεται» από αυτό. Όταν αντιμετωπίζουμε τον πειρασμό θα πρέπει αμέσως να τον απορρίψουμε όπως έκανε ο Ιωσήφ όταν πειράστηκε από την γυναίκα τού Πετεφρή (Γένεση 39:11-12). Ο δισταγμός ανοίγει την πόρτα στον δελεασμό. Το Ρωμαίους 13:14 αποκαλεί έναν τέτοιο δισταγμό «φροντίδα για ικανοποίηση τής σάρκας». Όπως το ανυποψίαστο ψάρι, αρπάζουμε την σκέψη τού πειρασμού πιστεύοντας πως θα μας ευχαριστήσει και θα μας ικανοποιήσει. Απολαμβάνουμε την φαντασία, φανταζόμαστε νέα και αμαρτωλά σενάρια και φιλοξενούμε την ιδέα ότι ο Θεός δεν έχει προμηθεύσει όλα όσα χρειαζόμαστε για την ευτυχία μας (Γένεση 3:2-4). Αυτό είναι ανόητο. Στην Β΄ Τιμόθεον 2:22 διαβάζουμε, «απόφευγε τις νεανικές επιθυμίες…». «Απόφευγε», σημαίνει ν’ απομακρυνθείς αμέσως. Ο Ιωσήφ δεν κόλλησε εκεί γύρω για να λογαριάσει τις εναλλακτικές λύσεις. Αναγνώρισε τον σεξουαλικό πειρασμό και έτρεξε. Όταν διστάζουμε, φροντίζουμε για την ικανοποίηση τής σάρκας και της δίνουμε την ευκαιρία να επιλέξει το κακό. Η δύναμή της συχνά μας υπερνικά. Ο Σαμψών ήταν σωματικά ένας δυνατός άνδρας αλλά δεν μπορούσε να τα βγάλει πέρα με το πάθος τής επιθυμίας του (Κριτές 16:1).
Το επόμενο βήμα στην προοδευτική πτώση που οδηγεί ο πειρασμός, σύμφωνα με το 1ο κεφάλαιο τού Ιακώβου, είναι ότι «η επιθυμία συλλαμβάνει». Το πάθος τής επιθυμίας ξεκινάει σαν τον σπόρο, μια σκέψη που ταιριάζει με μια κακή επιθυμία. Αν επιτρέψουμε στους σπόρους τού πάθους να φυτρώσουν, θ’ αναπτυχθούν σε κάτι μεγαλύτερο, περισσότερο δυνατό και πιο δύσκολο να ξεριζωθεί. Ο πειρασμός γίνεται αμαρτία όταν του επιτρέπουμε να βλαστήσει. Η επιθυμία προσλαμβάνει δική της ζωή και γίνεται πάθος. Ο Ιησούς κατέστησε σαφές πως το πάθος τής επιθυμίας είναι αμαρτία, ακόμη και αν δεν προβούμε στην φυσική του ικανοποίηση (Ματθαίος 5:27-28). Οι καρδιές μας ανήκουν στον Θεό, και όταν επιτρέπουμε στο κακό ν’ αυξάνει μέσα μας, μολύνουμε τον ναό Του (Α΄ Κορινθίους 3:16, 6:19).
Κακές επιθυμίες πλήττουν κάθε άνθρωπο. Η δέκατη εντολή απαγορεύει την πλεονεξία, που σημαίνει την έντονη επιθυμία για κάτι που δεν μας ανήκει (Δευτερονόμιο 5:21, Ρωμαίους 13:9). Η ανθρώπινη καρδιά επιζητά αδιάκοπα να ευχαριστιέται και όταν ανακαλύψει κάτι ή κάποιο πρόσωπο που πιστεύει πως θα την ικανοποιήσει, αρχίζει παθιασμένα να το επιθυμεί.
Μόνον όταν οι καρδιές μας είναι αφιερωμένες στην δόξα του Θεού μπορούμε να υπερνικάμε τις επιθυμίες που διεισδύουν μέσα μας και να κυριαρχούμε πάνω στην παθιασμένη επιθυμία. Όταν παραδίνουμε τον εαυτό μας στον Κύριο, οι ανάγκες μας ικανοποιούνται στο πλαίσιο τής σχέσης μας μαζί Του. Πρέπει να «αιχμαλωτίζουμε κάθε νόημα στην υπακοή τού Χριστού» (Β΄ Κορινθίους 10:5). Πρέπει να επιτρέπουμε στο Αγιο Πνεύμα να κρατάει τις σκέψεις μας εκεί που Εκείνος θέλει να είναι. Μας βοηθάει να προσευχόμαστε τα λόγια του Ψαλμού 19:14: «Ας είναι ευάρεστα τα λόγια τού στόματός μου και η μελέτη τής καρδιάς μου μπροστά σε σένα, Κύριε, φρούριό μου και Λυτρωτή μου.». Όταν η επιθυμία τής καρδιάς μας είναι να ευαρεστήσουμε τον Θεό παρά τον εαυτό μας, θα κρατήσουμε το πάθος τής επιθυμίας σε απόσταση.
English
Τι λέει η Αγία Γραφή σχετικά με την υπερνίκηση τού πάθους τής επιθυμίας;
