Ερώτηση
Είναι αξιόπιστη έκδοση της Αγίας Γραφής η Μετάφραση Νέου Κόσμου;
Απάντηση
Η Μετάφραση Νέου Κόσμου (ΜΝΚ) ορίζεται από τον μητρικό οργανισμό (Εταιρεία της Σκοπιάς) των Μαρτύρων του Ιεχωβά ως «η μετάφραση των Αγίων Γραφών κατευθείαν από τα εβραϊκά, αραμαϊκά και ελληνικά στη σύγχρονη αγγλική γλώσσα από μια επιτροπή χρισμένων μαρτύρων του Ιεχωβά». Η ΜΝΚ είναι η ανώνυμη εργασία της «Επιτροπής Μετάφρασης Νέου Κόσμου της Βίβλου». Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ισχυρίζονται ότι η ανωνυμία έχει τη θέση της έτσι ώστε η τιμή για το έργο ν' αποδίδεται στον Θεό. Υπάρχει εδώ φυσικά το πρόσθετο όφελος ότι οι μεταφραστές δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη των λαθών τους και εμποδίζονται οι πραγματικοί ακαδημαϊκοί να ελέγξουν τα ακαδημαϊκά προσόντα των μεταφραστών.
Η Μετάφραση Νέου Κόσμου είναι μοναδική για ένα πράγμα –είναι η πρώτη σκόπιμη και συστηματική προσπάθεια παραγωγής μιας πλήρους έκδοσης της Αγίας Γραφής που εκδίδεται και αναθεωρείται με τον συγκεκριμένο σκοπό της συμφωνίας με τη διδασκαλία μιας συγκεκριμένης ομάδας. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και η Εταιρεία της Σκοπιάς αντιλήφθηκαν ότι οι πεποιθήσεις τους αντέφασκαν με τις Γραφές. Έτσι, αντί να προσαρμόσουν τις πεποιθήσεις τους με τις Γραφές, άλλαξαν τις Γραφές ώστε να συμφωνούν με τις ιδέες τους. Η «Επιτροπή Μετάφρασης Νέου Κόσμου της Βίβλου» άλλαξε κάθε επιμέρους Γραφή που δεν συμφωνούσε με τη θεολογία των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Αυτό φανερώνεται σαφώς από το γεγονός πως καθώς εκδόθηκαν νέες εκδόσεις της ΜΝΚ, έγιναν πρόσθετες αλλαγές στο βιβλικό κείμενο. Καθώς διάφοροι βιβλικοί χριστιανοί συνέχισαν να επισημαίνουν Γραφές που αποδεικνύουν καθαρά τη θεότητα του Χριστού (για παράδειγμα), η Εταιρεία της Σκοπιάς θα εξέδιδε μια καινούρια έκδοση της ΜΝΚ με αυτές τις Γραφές αλλαγμένες. Παρατίθενται παρακάτω μερικά από τα πλέον εμφανή παραδείγματα σκόπιμων αναθεωρήσεων:
Η ΜΝΚ αναφέρει την λέξη σταυρός ως «ξύλο βασανισμού» διότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν πιστεύουν ότι ο Χριστός σταυρώθηκε πάνω σ' έναν σταυρό. Η ΜΝΚ δεν μεταφράζει την εβραϊκή λέξη σεόλ ή τις ελληνικές άδης, γέεννα και τάρταρα ως «κόλαση» διότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν πιστεύουν στην κόλαση. Η ΜΝΚ αφήνει αμετάφραστη τη λέξη «παρουσία» και δεν την αποδίδουν ως «έλευση» διότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πιστεύουν ότι ο Χριστός έχει ήδη επιστρέψει στις αρχές του 20ου αιώνα. Στην Κολοσσαείς 1:16, η ΜΝΚ εισάγει τη λέξη «άλλα» ενώ απουσιάζει τελείως από το αρχικό ελληνικό κείμενο. Το κάνει αυτό για να δώσει την εντύπωση ότι «όλα τα άλλα πράγματα» δημιουργήθηκαν από τον Χριστό, ενώ το κείμενο λέει, «ἐν αὐτῷ ἐκτίσθη τὰ πάντα = διαμέσου αυτού κτίστηκαν τα πάντα». Αυτό ανταποκρίνεται στην αντίληψή τους ότι ο Χριστός είναι δημιούργημα, αρνούμενοι την πίστη στην Τριάδα.
Η πλέον γνωστή διαστρέβλωση σε όλη τη ΜΝΚ γίνεται στο Ιωάννης 1:1. Το αρχικό ελληνικό κείμενο γράφει, «καὶ θεὸς ἦν ὁ λόγος». Η ΜΝΚ γράφει «και ο Λόγος ήταν θεός» (με μικρό θ, σε αντιδιαστολή με τον Θεό –κεφαλαίο Θ- όταν αναφέρεται στον Πατέρα· το νόημα αυτό αποδίδεται στην αγγλική γλώσσα με τη φράση «ο Λόγος ήταν ένας θεός»). Αυτή είναι η περίπτωση της προκαθορισμένης θεολογίας που κάποιος την διαβάζει (εισάγει) μέσα στο κείμενο αντί ν' αφήσει το κείμενο να μιλήσει από μόνο του.
Υπάρχει μια απόλυτα σωστή εξήγηση στο γιατί η λέξη θεός δεν έχει οριστικό άρθρο στο Ιωάννης 1:1 και γιατί η ΜΝΚ σφάλλει. Υπάρχουν τρεις γενικοί κανόνες που χρειάζεται να κατανοήσουμε για ν' αντιληφθούμε το γιατί.
1. Στην ελληνική γλώσσα (Κοινή, αποκαλείτο η ελληνιστική γλώσσα της Καινής Διαθήκης) η σειρά των λέξεων δεν καθορίζει τη χρήση της λέξης όπως συμβαίνει στην αγγλική γλώσσα. Στην αγγλική, η πρόταση δομείται σύμφωνα με τη σειρά των λέξεων: υποκείμενο – ρήμα – αντικείμενο. Για παράδειγμα, "Harry called the dog" (ο Χάρι φώναξε τον σκύλο) δεν ισοδυναμεί με τη φράση, "The dog called Harry" (ο σκύλος φώναξε στον Χάρι). Αλλά στην ελληνική, η λειτουργία μιας λέξης καθορίζεται από την κατάληξη της πτώσης που συνάπτεται στη ρίζα της λέξης. Στο Ιωάννης 1:1, υπάρχουν δύο δυνατές καταλήξεις πτώσεων για τη ρίζα θεο. Η μία είναι «ς» (θεός) και η άλλη «ν» (θεόν). Η κατάληξη «ς» φυσιολογικά χαρακτηρίζει ένα ουσιαστικό ως υποκείμενο της πρότασης, ενώ η κατάληξη «ν» χαρακτηρίζει ένα ουσιαστικό ως το άμεσο αντικείμενο.
2. Όταν ένα ουσιαστικό λειτουργεί ως κατηγορούμενο, η κατάληξη της πτώσης του πρέπει να ταιριάζει με την πτώση του ουσιαστικού που χαρακτηρίζει, έτσι που ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται ποιο ουσιαστικό προσδιορίζει. Συνεπώς, η λέξη θεό πρέπει να έχει την κατάληξη «ς» διότι προσδιορίζει το ουσιαστικό λόγος. Κατά συνέπεια, έχουμε «καὶ θεὸς ἦν ὁ λόγος». Είναι η λέξη θεός ή η λέξη λόγος το υποκείμενο; Και οι δύο έχουν κατάληξη «ς». Η απάντηση βρίσκεται στον επόμενο κανόνα.
3. Όταν έχουμε δύο ουσιαστικά και τα δύο έχουν την ίδια κατάληξη, ο συγγραφέας συχνά προσθέτει το οριστικό άρθρο στη λέξη που είναι το υποκείμενο για ν' αποφευχθεί η σύγχυση. Ο Ιωάννης έθεσε το οριστικό άρθρο στη λέξη λόγος και όχι στη λέξη θεός. Έτσι, το υποκείμενο είναι η λέξη λόγος και η λέξη θεός είναι το κατηγορούμενο.
Η πλέον αποκαλυπτική απόδειξη της προκατάληψης της Σκοπιάς είναι η ασυνεπής τεχνική της μετάφρασης τους. Στο ευαγγέλιο του Ιωάννη, η λέξη θεός(ν) εμφανίζεται χωρίς το οριστικό άρθρο. Η ΜΝΚ δεν μεταφράζει καμία από αυτές τις περιπτώσεις ως «ένας θεός». Τρία εδάφια παρακάτω από το Ιωάννης 1:1, η ΜΝΚ μεταφράζει τη λέξη θεός χωρίς το οριστικό άρθρο ως «Θεό». Ακόμη πιο ασυνεπής στο Ιωάννης 1:18, η ΜΝΚ μεταφράζει τον ίδιο όρο ως «Θεό» και «θεό» στην ίδια πρόταση.
Η Σκοπιά συνεπώς δεν έχει λόγο με βάση το κείμενο για την μετάφρασή τους –παρά μόνο τις δικές τους θεολογικές προκαταλήψεις. Ενώ οι υποστηρικτές της ΜΝΚ μπορούν να δείξουν ότι το Ιωάννης 1:1 μπορεί να μεταφραστεί έτσι, δεν μπορούν να δείξουν πως αυτή είναι η σωστή μετάφραση. Ούτε μπορούν να εξηγήσουν το γεγονός ότι η ΜΝΚ δεν μεταφράζει τις ίδιες ελληνικές φράσεις που βρίσκονται σε άλλα σημεία του ευαγγελίου του Ιωάννη κατά τον ίδιο τρόπο. Πρόκειται για την προκατάληψη και αιρετική απόρριψη της θεότητας του Χριστού που εξωθεί την Εταιρεία της Σκοπιάς να μεταφράσει ασυνεπώς το ελληνικό κείμενο, επιτρέποντας έτσι στο σφάλμα τους να κερδίσει μια εικόνα ορθότητας σ' αυτούς που αγνοούν τα γεγονότα.
Είναι μόνο οι προκαθορισμένες κι αιρετικές πεποιθήσεις που υπάρχουν πίσω από την ανειλικρινή και ασυνεπή μετάφραση, δηλαδή τη ΜΝΚ. Η ΜΝΚ σίγουρα δεν είναι μια αξιόπιστη έκδοση του λόγου του Θεού. Υπάρχουν μικρές διαφορές μεταξύ των διαφόρων μεταφράσεων της Αγίας Γραφής. Καμία μετάφραση δεν είναι τέλεια. Οι άλλοι όμως μεταφραστές της Γραφής κάνουν μικρά λάθη καθώς μεταφράζουν από το εβραϊκό και ελληνικό κείμενο. Η ΜΝΚ σκοπίμως αλλάζει την απόδοση του κειμένου με σκοπό να προσαρμοστεί στη θεολογία των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Η ΜΝΚ αποτελεί διαστρέβλωση και όχι μια εκδοχή της Βίβλου.
English
Είναι αξιόπιστη έκδοση της Αγίας Γραφής η Μετάφραση Νέου Κόσμου;
