Ερώτηση
Ποια ήταν η σημασία της νέας Σελήνης στους βιβλικούς χρόνους;
Απάντηση
Η σημασία της νέας σελήνης στους βιβλικούς χρόνους είναι ότι σηματοδοτούσε την αρχή ενός νέου μήνα (το εβραϊκό ημερολόγιο βασίζεται στη σελήνη) και ήταν η στιγμή που οι Ισραηλίτες έπρεπε να φέρουν μια προσφορά στον Θεό. Η αρχή του μήνα ήταν γνωστή όχι από αστρονομικούς υπολογισμούς αλλά από τη μαρτυρία των αγγελιοφόρων που είχαν οριστεί να παρακολουθούν την πρώτη ορατή εμφάνιση της νέας σελήνης. Μόλις γινόταν αντιληπτή η πρώτη φέτα, το γεγονός ανακοινωνόταν σε ολόκληρη τη χώρα με φωτιές στις κορυφές των βουνών και με σάλπιγγες. Η εβραϊκή λέξη για τον "μήνα" (χοντές) σημαίνει κυριολεκτικά "νέο φεγγάρι".
Στο Αριθμοί 28:11, η προσφορά της νέας Σελήνης διατάσσεται για πρώτη φορά: "Και στις νεομηνίες σας θα προσφέρετε ολοκαύτωμα στον Κύριο, δύο μοσχάρια, και ένα κριάρι, επτά αρνιά χρονιάρικα, χωρίς ψεγάδι". Κάθε μια από τις θυσίες ζώων έπρεπε να συνοδεύεται από μια προσφορά σιτηρών και μια προσφορά ποτού (εδάφια 12-14). Εκτός από τα ολοκαυτώματα, ένας τράγος έπρεπε να θυσιαστεί στον Κύριο ως προσφορά αμαρτίας (εδάφιο 15). Η γιορτή της νέας Σελήνης σηματοδοτούσε την αφιέρωση στον Θεό κάθε νέου μήνα του έτους. Οι γιορτές της νέας Σελήνης σηματοδοτούνταν από θυσίες, το σάλπισμα πάνω από τις θυσίες (Αριθμοί 10:10), την αναστολή κάθε εργασίας και εμπορίου (Νεεμίας 10:31) και κοινωνικές ή οικογενειακές γιορτές (Α΄ Σαμουήλ 20:5).
Όπως συμβαίνει με κάθε θρησκευτική τελετουργία, υπήρχε ο κίνδυνος να τηρούνται οι γιορτές της νέας Σελήνης χωρίς αληθινή καρδιά για να ακολουθήσει κανείς τον Θεό. Αργότερα στην ιστορία τους, οι Ισραηλίτες συνέχισαν να τηρούν εξωτερικά τις γιορτές της Νέας Σελήνης, ακόμη και όταν η καρδιά τους είχε ψυχρανθεί απέναντι στον Θεό. Αποχωρίζονταν πρόθυμα τους ταύρους, τα αρνιά και τα κατσίκια τους, αλλά δεν εγκατέλειπαν τις αμαρτίες τους. Βασίζονταν στις εξωτερικές τελετές για να τους καθαρίσουν, παρόλο που υπήρχε ακόμα κακό στις καρδιές τους. Ο Θεός είπε αυστηρά λόγια για τέτοια υποκρισία: "Μη φέρνετε πλέον μάταιες προσφορές· το θυμίαμα είναι σε μένα βδέλυγμα· τις νεομηνίες σας και τα σάββατα, το συγκάλεσμα των συνάξεων, δεν μπορώ να υποφέρω, ανομία και πανηγυρική σύναξη. Τις νεομηνίες σας και τις διαταγμένες γιορτές σας μισεί η ψυχή μου· είναι φορτίο σε μένα· βαρέθηκα να υποφέρω" (Ησαΐας 1:13-14). Η αμαρτία είναι μισητή στον Θεό, και κανένα τελετουργικό μυστήριο δεν μπορεί να επανορθώσει μια αμαρτωλή καρδιά. "Δες, αγάπησες αλήθεια στην καρδιά, και στα ενδόμυχα θα με διδάξεις σοφία" (Ψαλμός 51:6, βλ. επίσης Ωσηέ 6:6).
Η τήρηση των εορτών της νέας Σελήνης και των θυσιών τους δεν απαιτείται πλέον. Όταν εμφανίστηκε η τέλεια θυσία, ο άμεμπτος Αμνός του Θεού, κατέστησε την τήρηση αυτών των διατάξεων μη αναγκαία πλέον. Όλες οι δίκαιες απαιτήσεις του Νόμου εκπληρώθηκαν από Αυτόν (Ματθαίος 5:17), και το έργο Του πάνω στον σταυρό σημαίνει ότι δεν απαιτούνται πλέον θυσίες για την αμαρτία. Ο Παύλος μας υπενθυμίζει αυτό το γεγονός: "Ας μη σας κρίνει, λοιπόν, κανένας για φαγητό ή για ποτό ή για λόγον γιορτής ή νεομηνίας ή σαββάτων· που είναι σκιά των μελλοντικών πραγμάτων, το σώμα όμως είναι τού Χριστού" (Κολοσσαείς 2:16-17).
English
Ποια ήταν η σημασία της νέας Σελήνης στους βιβλικούς χρόνους;
