Ερώτηση
Ποια είναι τα δυνατά και ποια τα αδύνατα σημεία της μεσοθλιψιακής άποψης της Αρπαγής;
Απάντηση
Μιλώντας εσχατολογικά, είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως όλοι, σχεδόν, οι χριστιανοί συμφωνούμε σε τρία σημεία: 1) θα υπάρξει μελλοντικός καιρός μιας Θλίψης που δεν έχει συμβεί όμοιά της στην ιστορία, 2) στη δεύτερη έλευση του Ιησού Χριστού στη γη, και 3) στην αλλαγή από τη θνησιμότητα στην αθανασία για τους πιστούς, κοινώς γνωστή ως Αρπαγή (Ιωάννης 14:1-3, Α΄ Κορινθίους 15:51-52, Α΄ Θεσσαλονικείς 4:16-17). Το ερώτημα είναι πότε θα συμβεί η Αρπαγή σε σχέση με τη Θλίψη και τη δεύτερη έλευση; Οι τρεις κύριες θεωρίες σχετικά με τη χρονική στιγμή της Αρπαγής είναι η προθλιψιακή (η άποψη πως η Αρπαγή θα συμβεί πριν αρχίσει η Θλίψη), η μεσοθλιψιακή (η πίστη πως η Αρπαγή θα συμβεί στο μέσον της Θλίψης) και η μεταθλιψιακή (η άποψη πως η Αρπαγή θα συμβεί στο τέλος της Θλίψης). Το άρθρο αυτό ασχολείται συγκεκριμένα με τη μεσοθλιψιακή άποψη.
Η μεσοθλιψιακή άποψη υποστηρίζει ότι η Αρπαγή συμβαίνει στο μέσον της Θλίψης. Εκείνον τον καιρό, ηχεί η έβδομη σάλπιγγα (Αποκάλυψη 11:15), η Εκκλησία θ’ αρπαχτεί από τον Χριστό στον αέρα, και τότε οι φιάλες της κρίσης ξεχύνονται στη γη (Αποκάλυψη 15–16) την περίοδο που είναι γνωστή ως Μεγάλη Θλίψη. Με άλλα λόγια, η Αρπαγή και η δεύτερη έλευση του Χριστού (να εγκαθιδρύσει τη βασιλεία Του) διαχωρίζονται χρονικά κατά τρεισήμισι χρόνια. Σύμφωνα με αυτήν την άποψη, η Εκκλησία βιώνει το πρώτο ήμισυ της Θλίψης αλλά διασώζεται από τα χειρότερα της Θλίψης που συμβαίνουν στα τελευταία τρεισήμισι χρόνια. Πολύ κοντά στη μεσοθλιψιακή άποψη είναι η πίστη στην «προ κρίσης» Αρπαγή, δηλαδή, μια πίστη πως η Εκκλησία αρπάζεται στον Ουρανό πριν έρθει «η μεγάλη ημέρα της οργής του» (Αποκάλυψη 6:17).
Οι υποστηρίζοντες τη μεσοθλιψιακή άποψη δείχνουν στη χρονολόγηση που υπάρχει στη Β΄ Θεσσαλονικείς 2:1-3. Η σειρά των γεγονότων έχει ως ακολούθως: 1) αποστασία, 2) η αποκάλυψη του Αντιχρίστου, και 3) η Ημέρα του Χριστού. Η μεσοθλιψιακή άποψη διδάσκει ότι ο Αντίχριστος δεν θ’ αποκαλυφθεί αποφασιστικά μέχρις ότου συμβεί «το βδέλυγμα της ερήμωσης» (Ματθαίος 24:15), στο μέσον της Θλίψης (Δανιήλ 9:27). Επίσης, η άποψη αυτή ερμηνεύει την «ημέρα του Χριστού» ως την Αρπαγή· συνεπώς, η Εκκλησία δεν θ’ αρπαχτεί στον Ουρανό αν ο Αντίχριστος δεν αποκαλυφθεί.
Μια άλλη θεμελιώδης διδασκαλία της μεσοθλιψιακής άποψης είναι ότι η σάλπιγγα του Α΄ Κορινθίους 15:52 είναι η ίδια σάλπιγγα που αναφέρεται στο Αποκάλυψη 11:15. Η σάλπιγγα του Αποκάλυψη 11 είναι η τελευταία από μια σειρά σαλπίγγων· έχει νόημα ότι πρόκειται για την «έσχατη σάλπιγγα» του Α΄ Κορινθίους 15. Η λογική αυτή αποτυγχάνει, όμως, όταν θεωρήσουμε το σκοπό των σαλπίγγων. Η σάλπιγγα που ηχεί στην Αρπαγή είναι η «σάλπιγγα Θεού» (Α΄ Θεσσαλονικείς 4:16), αλλά εκείνη στην Αποκάλυψη 11 είναι ο προάγγελος κρίσης. Η μία σάλπιγγα είναι πρόσκληση χάρης στους εκλεκτούς του Θεού· η άλλη, αγγελιαφόρος καταστροφής στους κακούς. Επιπρόσθετα, η έβδομη σάλπιγγα στην Αποκάλυψη δεν είναι η «έσχατη» σάλπιγγα χρονολογικά – το Ματθαίος 24:31 κάνει λόγο για μεταγενέστερη σάλπιγγα που ηχεί στην έναρξη της βασιλείας του Χριστού.
Στην Α΄ Θεσσαλονικείς 5:9 λέει ότι η Εκκλησία δεν έχει προοριστεί για οργή αλλά για περιποίηση σωτηρίας. Αυτό φαίνεται να δείχνει ότι οι πιστοί δεν θα βιώσουν τη Θλίψη. Οι έχοντες τη μεσοθλιψιακή άποψη ερμηνεύουν την «οργή» ως αναφερόμενη μόνο στο δεύτερο ήμισυ Θλίψης-συγκεκριμένα τις φιάλες των κρίσεων. Ο περιορισμός της λέξης κατ’ αυτόν τον τρόπο φαίνεται πως είναι αδικαιολόγητος. Σίγουρα οι τρομερές κρίσεις που περιέχονται στις σφραγίδες και τις σάλπιγγες-συμπεριλαμβανομένης της πείνας, των δηλητηριασμένων ποταμών, του σκοτεινιασμένου φεγγαριού, της αιματοχυσίας, των σεισμών και του βασανισμού- θα μπορούσαν επίσης να θεωρηθούν ως οργή του Θεού.
Η μεσοθλιψιακή άποψη τοποθετεί την Αρπαγή στην Αποκάλυψη 11, πριν ξεκινήσει «η μεγάλη Θλίψη». Υπάρχουν δύο προβλήματα με την τοποθέτηση αυτή στη χρονολόγηση της Αποκάλυψης. Πρώτον, η φράση «μεγάλη θλίψη» συναντάται σε όλο το βιβλίο της Αποκάλυψης μόνο στο 7:14. Δεύτερον, η μόνη αναφορά της φράσης «η μεγάλη ημέρα της οργής» βρίσκεται στο Αποκάλυψη 6:17. Και οι δύο αυτές αναφορές γίνονται πολύ νωρίς όσον αφορά τη μεσοθλιψιακή αντίληψη της Αρπαγής.
Και μία τελευταία αδυναμία της μεσοθλιψιακής άποψης γίνεται γνωστή από την ύπαρξη των δύο άλλων θεωριών· δηλαδή, η Γραφή δεν δίνει ένα σαφές χρονολόγιο αναφορικά με τα μελλοντικά γεγονότα. Η Γραφή δεν διδάσκει ευθέως μία άποψη έναντι κάποιας άλλης, κι αυτός είναι ο λόγος που έχουμε ποικιλία γνωμών σχετικά με τους έσχατους καιρούς και κάποια ποικιλία προσπαθειών εναρμόνισης των σχετικών προφητειών.
English
Ποια είναι τα δυνατά και ποια τα αδύνατα σημεία της μεσοθλιψιακής άποψης της Αρπαγής;
