Ερώτηση
Υπάρχει νόημα στην τραγωδία;
Απάντηση
Όταν μια τραγωδία χτυπάει, είναι σύνηθες οι άνθρωποι να αναρωτιούνται: "Τι σημαίνει αυτό;". Όταν γινόμαστε μάρτυρες κάποιας καταστροφής ή μαζικής δολοφονίας, υπάρχει ένα φυσικό συναίσθημα ότι αυτό που συνέβη δεν έπρεπε να είχε συμβεί. Αυτή η έμφυτη αίσθηση του "λάθους" είναι ένα στοιχείο για το νόημα αυτών των γεγονότων. Όταν ψάχνουμε να βρούμε νόημα στην τραγωδία, πρέπει να έχουμε τη σωστή προοπτική. Πρέπει να προσεγγίσουμε το ερώτημα με τρόπο που να επιτρέπει μια συνεκτική απάντηση, και αυτό είναι εφικτό μόνο μέσω της χριστιανικής κοσμοθεωρίας. Επειδή ο Θεός ενσταλάζει νόημα σε κάθε στιγμή και γεγονός της ιστορίας, μέσω Αυτού μπορούμε να αρχίσουμε να βρίσκουμε νόημα στον πόνο. Η φύση αυτού του κόσμου προσφέρεται για τραγικά γεγονότα. Ευτυχώς, ο Θεός μας μιλάει, ώστε να μπορούμε να βρούμε όχι μόνο νόημα, αλλά και σωτηρία και ανακούφιση από τα βάσανα του κόσμου.
Όταν μελετάμε τη φυσική κίνηση, είναι ζωτικής σημασίας να κατανοήσουμε την προοπτική. Η ταχύτητα και η επιτάχυνση έχουν νόημα μόνο σε σχέση με κάποιο άλλο αντικείμενο που αποτελεί το σημείο αναφοράς. Ο τρόπος με τον οποίο κινείται το σημείο αναφοράς επηρεάζει την αντίληψή μας. Το ίδιο ισχύει και για την αίσθηση του σωστού και του λάθους. Για να έχουν νόημα οι έννοιες του καλού, του κακού, του σωστού, του λάθους ή της τραγωδίας, πρέπει να είναι στερεωμένες σε ένα σημείο αναφοράς που δεν αλλάζει ούτε κινείται. Το μόνο έγκυρο σημείο αναφοράς για αυτά τα ζητήματα είναι ο Θεός. Το ίδιο το γεγονός ότι θεωρούμε μια μαζική δολοφονία λάθος υποστηρίζει έντονα την ιδέα του Θεού ως σημείο αναφοράς για την αίσθηση του καλού και του κακού. Χωρίς τον Θεό, ακόμη και τα γεγονότα που θεωρούμε τα πλέον τραγικά δεν έχουν μεγαλύτερο νόημα από οτιδήποτε άλλο. Πρέπει να κατανοήσουμε τη φύση αυτού του κόσμου και τη σχέση μας με τον Θεό για να αντλήσουμε οποιοδήποτε νόημα από τα πράγματα που βλέπουμε.
Ο Θεός προσδίδει νόημα σε κάθε στιγμή και κάθε γεγονός και μας δίνει τη σιγουριά ότι κατανοεί τι περνάμε. Όταν ο Ιησούς καθιέρωσε τη Θεία Κοινωνία, συνέδεσε το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Το Α΄ Κορινθίους 11:26 λέει: "Όσες φορές αν τρώτε το άρτον τούτον, και πίνετε το ποτήρι τούτο (το παρόν), τον θάνατο του Κυρίου (το παρελθόν) εξαγγέλλετε, μέχρι την έλευσή του (το μέλλον)". Η γνώση του Θεού για όλα τα γεγονότα σημαίνει ότι τίποτα δεν είναι ασήμαντο γι' Αυτόν. Αν ο Θεός γνωρίζει πότε πέφτει ένα σπουργίτι, σίγουρα γνωρίζει πότε αντιμετωπίζουμε τραγωδία (Ματθαίος 10:29-31). Στην πραγματικότητα, ο Θεός μας διαβεβαίωσε ότι θα αντιμετωπίσουμε προβλήματα σε αυτόν τον κόσμο (Ιωάννης 16:33) και ότι έχει βιώσει προσωπικά τους αγώνες μας (Εβραίους 2:14-18, Εβραίους 4:15).
Ενώ καταλαβαίνουμε ότι ο Θεός έχει τον κυρίαρχο έλεγχο όλων των πραγμάτων, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ο Θεός δεν είναι η πηγή της τραγωδίας. Η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπινων δεινών προκαλείται από την αμαρτία, πολύ συχνά από την αμαρτία άλλων ανθρώπων. Για παράδειγμα, για μια μαζική δολοφονία φταίει ο δολοφόνος που παρακούει τον ηθικό νόμο του Θεού (Έξοδος 20:13, Ρωμαίους 1:18-21). Όταν ψάχνουμε να βρούμε νόημα σε ένα τέτοιο γεγονός, πρέπει να καταλάβουμε γιατί αυτός ο κόσμος είναι έτσι όπως είναι. Οι κακουχίες αυτού του κόσμου προκλήθηκαν αρχικά από την αμαρτία της ανθρωπότητας (Ρωμαίους 5:12), η οποία είναι πάντα θέμα επιλογής (Α΄ Κορινθίους 10:13). Ενώ ο Θεός είναι απόλυτα ικανός να σταματήσει τις τραγωδίες πριν ξεκινήσουν, μερικές φορές επιλέγει να μην το κάνει. Παρόλο που μπορεί να μην ξέρουμε το γιατί, ξέρουμε ότι είναι τέλειος, δίκαιος και άγιος, και τέτοιο είναι και το θέλημά Του. Επίσης, ο πόνος που βιώνουμε σε αυτόν τον κόσμο κάνει τρία πράγματα. Μας οδηγεί στην αναζήτηση του Θεού, αναπτύσσει την πνευματική μας δύναμη και αυξάνει την επιθυμία μας για τον Ουρανό (Ρωμαίους 8:18-25, Ιακώβου 1:2-3, Τίτος 2:13, Α΄ Πέτρου 1:7).
Στον κήπο της Εδέμ, ο Θεός μίλησε στον Αδάμ και επικοινώνησε με σαφείς και άμεσους τρόπους, όχι με αφηρημένες έννοιες. Ο Θεός μιλάει σε εμάς σήμερα με τον ίδιο τρόπο. Κατά κάποιον τρόπο, αυτό είναι το πιο σημαντικό νόημα που μπορεί να βρεθεί σε κάθε τραγωδία. Τα τραγικά γεγονότα καταδεικνύουν μεγάλο μέρος του νοήματός τους στον τρόπο με τον οποίο αντιδρούμε σε αυτά. Ο C.S. Lewis είπε: "Ο Θεός μας ψιθυρίζει στις απολαύσεις μας, μιλάει στη συνείδησή μας, αλλά φωνάζει στους πόνους μας. Είναι το μεγάφωνό του για να ξεσηκώσει έναν κουφό κόσμο". Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Θεός προκαλεί την τραγωδία, αλλά ότι χρησιμοποιεί την αντίδρασή μας στην τραγωδία για να μας μιλήσει. Τα τραγικά γεγονότα μας υπενθυμίζουν όχι μόνο ότι ζούμε σε έναν ατελή και ξεπεσμένο κόσμο, αλλά ότι υπάρχει ένας Θεός που μας αγαπά και θέλει κάτι καλύτερο για εμάς από ό,τι έχει να μας προσφέρει ο κόσμος.
English
Υπάρχει νόημα στην τραγωδία;
