Ερώτηση
Γιατί οι χριστιανοί αντιτίθενται στην ισοτιμία με τον γάμο;
Απάντηση
Η «ισοτιμία με τον γάμο» είναι ένα σλόγκαν που λέγεται στις συζητήσεις που αφορούν τους ομόφυλους γάμους σε κάποιες χώρες. Ο όρος «ισοτιμία με τον γάμο» αποτελεί μια προσπάθεια να επαναδιατυπώσουμε την συζήτηση και να καταλογίσουμε ένα συγκεκριμένο βαθμό παραλογισμού σ’ αυτούς που εναντιώνονται στους γάμους προσώπων του ίδιου φύλου. Η εναντίωση στην αναγνώριση των ομόφυλων σχέσεων ως γάμων είναι ένα πράγμα. Είναι, όμως, πολύ περισσότερο δύσκολο να εναντιωθούμε στην «ισοτιμία» που αφορά τα δικαιώματα στον γάμο. Η επικόλληση, όμως, μιας καινούριας ετικέτας στην υπόθεση δεν αλλάζει τον πυρήνα τού υπό συζήτηση ζητήματος. Αν «ισοτιμία με τον γάμο» σημαίνει «γάμος ομοφυλοφίλων», οι χριστιανοί πρέπει να εναντιωθούν σ’ αυτό.
Γιατί εναντιώνονται οι χριστιανοί στην ισοτιμία με τον γάμο; Το ερώτημα καθ’ εαυτό είναι παραπλανητικό. Δεν αντιτίθενται όλοι οι χριστιανοί στην ισοτιμία με τον γάμο, στους γάμους ομοφυλοφίλων, ή όπως αλλιώς αποκαλούνται. Πολλοί χριστιανοί υποστηρίζουν τους δεσμούς τών ομοφυλοφίλων οι οποίοι αναγνωρίζονται νομικά ως γάμοι. Τέτοιοι χριστιανοί δέχονται γενικώς ότι η σεξουαλική ηθική δεν θα πρέπει να νομοθετείται, και ότι σε μια ελεύθερη κοινωνία οι άνθρωποι θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να παντρευτούν όποιον θέλουν. Από βιβλική θεώρηση, αυτό αποτελεί μια τραγική εκτροπή.
Η Αγία Γραφή καθιστά επαρκώς σαφές ότι η ομοφυλοφιλία συνιστά μια παρά φύση αμαρτία (Λευιτικό 18:22, Ρωμαίους 1:26-27, Α΄ Κορινθίους 6:9). Η Γραφή παρουσιάζει τον γάμο ως επινόηση τού Θεού, και ο Θεός τον έχει καθορίσει ως μια διαθήκη μεταξύ τού άνδρα και της γυναίκας για όλη τους την ζωή (Γένεση 2:24, Α΄ Κορινθίους 7:2-16, Εφεσίους 5:23-33). Μιλώντας βιβλικά, μια ομοφυλοφιλική ένωση δεν συνιστά γάμο. Δεν έχει σημασία αν η κυβέρνηση θεσπίζει νόμους ορίζοντας διαφορετικά τον γάμο. Δεν έχει σημασία αν η κοινωνία συγκατατίθεται σαρωτικά υπέρ τών γάμων τών ομοφυλοφίλων. Μια ομόφυλη ένωση ήταν ανέκαθεν και θα είναι πάντοτε μια διαστροφή τής δημιουργίας τού Θεού.
Στις σύγχρονες κοινωνίες που γίνονται όλο και περισσότερο κοσμικές και μη-χριστιανικές, το κίνημα που υπερασπίζεται τα δικαιώματα τών ομοφυλοφίλων θα κερδίσει τελικώς την συζήτηση περί ισοτιμίας με τον γάμο. Αν δεν υπάρξει μετάνοια σε επίπεδο έθνους και αναζωπύρωση τής χριστιανικής πίστης, οι ομόφυλοι δεσμοί θ’ αναγνωριστούν επισήμως ως έγκυροι γάμοι με όλα τα δικαιώματα και προνόμια που αφορούν τον γάμο. Ο,τι όμως και αν κάνει η κοινωνία, δεν αλλάζει το γεγονός πως οι ακόλουθοι τού Χριστού έχουν κληθεί να ευθυγραμμίζονται και υποτάσσονται στον λόγο Του. Και ο λόγος Του διακηρύττει απερίφραστα ότι ο γάμος αφορά την ένωση ενός άνδρα και μιας γυναίκας. Ως χριστιανοί, αποδεχόμαστε το γεγονός ότι ζούμε σε κοσμικά και ανόσια έθνη, αλλά σεβόμαστε τον αναλλοίωτο λόγο τού Θεού περισσότερο απ’ ό,τι τα κοινωνικά ήθη. «… ας είναι ο Θεός αληθής, και κάθε άνθρωπος ψεύτης…» (Ρωμαίους 3:4).
Δεν χρειάζεται ν’ αγωνίζονται οι χριστιανοί ενάντια στα ομόφυλα ζευγάρια που τους παρέχεται η δυνατότητα σύναψης πολιτικού γάμου και τα κυβερνητικά οφέλη που τέτοιοι δεσμοί παρέχουν. Φοροαπαλλαγές, κληρονομικά δικαιώματα, δικαιώματα νοσοκομειακών επισκέψεων, κ.λπ., δεν αναφέρονται στην Γραφή. Αναφορικά, όμως, με τον ορισμό τού γάμου, οι χριστιανοί οφείλουν να σταθούν αμετακίνητοι. Ο Θεός θεσμοθέτησε τον γάμο. Κανένας άνθρωπος δεν έχει το δικαίωμα ή την εξουσία να τον επανακαθορίσει. Ασχέτως του τι οι κυβερνήσεις και οι κοινωνίες επικυρώνουν, οι ομόφυλοι δεσμοί δεν θα είναι ποτέ ισότιμοι με τους ετερόφυλους γάμους.
English
Γιατί οι χριστιανοί αντιτίθενται στην ισοτιμία με τον γάμο;
