Ερώτηση
Πώς μπορώ να βρω παρηγοριά και ειρήνη όταν έχω χάσει αγαπημένο μου πρόσωπο λόγω θανάτου;
Απάντηση
Αν έχεις χάσει αγαπημένο σου πρόσωπο λόγω θανάτου, γνωρίζεις ότι η εμπειρία είναι οδυνηρή. Ο Ιησούς κατανοούσε τον πόνο που προκαλεί η απώλεια κάποιου αγαπημένου προσώπου. Στο ευαγγέλιο τού Ιωάννη (11:1-44), μαθαίνουμε ότι ο Ιησούς έχασε έναν αγαπημένο Του φίλο, τον Λάζαρο. Ο Ιησούς συγκινήθηκε βαθιά και έκλαψε στην απώλεια τού φίλου Του. Η ιστορία αυτή όμως δεν τελειώνει με δάκρυα. Ο Ιησούς γνώριζε πως κατείχε την δύναμη που χρειαζόταν να εγείρει τον Λάζαρο από τους νεκρούς. Ο Ιησούς είπε, «Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή· αυτός που πιστεύει σε μένα, και αν πεθάνει, θα ζήσει. Και καθένας που ζει και πιστεύει σε μένα, δεν πρόκειται να πεθάνει στον αιώνα.» (Ιωάννης 11:25-26). Ο Ιησούς υπερνίκησε τον θάνατο δια της ανάστασής Του. Μας παρηγορεί η γνώση ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος για εκείνους που πιστεύουν. Εκείνοι που γνωρίζουν τον Ιησού ως Σωτήρα τους έχουν αιώνια ζωή (Ιωάννης 10:28). Ο Θεός έχει προετοιμάσει μία καινούρια κατοικία για μας όπου δεν θα υπάρχει πλέον θάνατος, δάκρυα ή πόνος (Αποκάλυψη 21:1-4).
Ακόμη και όταν είμαστε βέβαιοι ότι το αγαπημένο μας πρόσωπο βρίσκεται σ’ έναν καλύτερο τόπο, εξακολουθούμε να βιώνουμε τον πόνο τής απουσίας τους από την γη. Είναι φυσιολογικό να πενθείς την απώλεια ενός αγαπημένου σου. Ο Ιησούς δάκρυσε στον θάνατο τού Λαζάρου αν και γνώριζε πως θα τον έφερνε ξανά στην ζωή. Ο Θεός δεν φοβάται τα συναισθήματα και τα ερωτηματικά μας. Μπορούμε ν’ αφήσουμε σ’ Αυτόν τα βάρη μας και να εμπιστευθούμε την αγάπη Του ότι θα μας καθησυχάσει και θα μας παρηγορήσει (Α΄ Πέτρου 5:7). Μπορούμε να θυμόμαστε τα πολλά καλά πράγματα που συνδέονται με τους αγαπημένους μας και να χαιρόμαστε στο γεγονός ότι είχαμε την δυνατότητα να γίνουμε κοινωνοί τής ζωής τους. Μπορούμε να αφηγούμαστε ιστορίες σχετικά με την επίδραση που είχαν στην ζωή μας τα πρόσωπα αυτά. Ισως να διαπιστώσουμε πως βρίσκουμε ανακούφιση κάνοντας κάποια πράγματα που ευχαριστούσαν ιδιαιτέρως τους αγαπημένους μας ή δίνοντας χρόνο μνημονεύοντας τους με άλλους στενούς συγγενείς και φίλους. Μπορούμε ακόμη να τιμάμε την μνήμη τους ζώντας την δική μας ζωή με τρόπο που τιμά και δοξάζει τον Θεό.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ο Θεός είναι η απόλυτη πηγή τής παρηγοριάς μας (Β΄ Κορινθίους 7:6). Ενώ είναι καλό να θυμόμαστε τους αγαπημένους μας που χάσαμε και να τιμάμε την επιρροή που άσκησαν στην ζωή μας, η Γραφή είναι ξεκάθαρη πως δεν μπορούμε να προσευχόμαστε σ’ αυτούς ή να τους λατρεύουμε καθ’ οιονδήποτε τρόπο. Αντ’ αυτού, προσευχόμαστε στον Θεό και Του ζητάμε να μας παρηγορήσει και θεραπεύσει. Η Γραφή μάς λέει ότι ο Θεός είναι ο Πατέρας τών οικτιρμών και κάθε παρηγοριάς σε όλες τις θλίψεις μας (Β΄ Κορινθίους 1:3-4). Να είσαι βέβαιος ότι ο Θεός σε αγαπάει και αντιλαμβάνεται πόσο πολύ πονάς. Τρέξε στο καταφύγιο τού Υψίστου, όπου θα βρεις γλυκιά ανάπαυση (Ψαλμός 91:1-2).
English
Πώς μπορώ να βρω παρηγοριά και ειρήνη όταν έχω χάσει αγαπημένο μου πρόσωπο λόγω θανάτου;
