Ερώτηση
Πώς επιτυγχάνεται η ισορροπία μεταξύ του «αφήνω», «προσκολλώμαι» και «τιμώ τους γονείς» μου;
Απάντηση
Τόσο οι χριστιανοί γονείς όσο και τα παντρεμένα παιδιά τους μπορεί να δυσκολεύονται στην ισορροπία μεταξύ των εννοιών «αφήνω και προσκολλώμαι» και «τιμώ τους γονείς». Να μερικές συναφείς βιβλικές περικοπές:
«Γι' αυτό, ο άνθρωπος θα αφήσει τον πατέρα του και τη μητέρα του, και θα προσκολληθεί στη γυναίκα του· και θα είναι οι δύο σε μία σάρκα.» (Γένεση 2:24).
«Τα παιδιά υπακούτε στους γονείς σας εν Κυρίω· επειδή αυτό είναι δίκαιο.» (Εφεσίους 6:1).
«Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου για να γίνεις μακροχρόνιος επάνω στη γη που σου δίνει ο Κύριος ο Θεός σου.» (Έξοδος 20:12).
Υπάρχουν τρεις διαστάσεις στη δήλωση του Γένεση 2:24: 1. Αφήνω – Αυτό δείχνει ότι σε μια οικογένεια υπάρχουν δύο τύποι σχέσεων. Η σχέση γονέα-τέκνου είναι προσωρινή και το τέκνο κάποια στιγμή θα «αφήσει». Η σχέση άνδρα-γυναίκας είναι η μόνιμη –«Εκείνο που ο Θεός συνένωσε άνθρωπος ας μη χωρίζει» (Ματθαίος 19:6). Συμβαίνουν προβλήματα στην οικογενειακή ζωή όταν αυτές οι δύο σχέσεις αντιστρέφονται και η σχέση γονέα-τέκνου αντιμετωπίζεται ως η μόνιμη σχέση. Όταν ένα ενήλικο τέκνο έχει παντρευτεί και η σχέση του με τον γονιό του παραμένει πρωταρχική, η καινούρια σχέση του με τον/την σύζυγό του απειλείται.
2. Προσκολλώμαι – η εβραϊκή λέξη που μεταφράζεται «προσκολλώμαι» αναφέρεται (1) στο ότι ακολουθώ στενά κάποιον άλλον και (2) κολλάω σε κάποιον ή κάτι. Έτσι ένας άνδρας προσκολλάται στη γυναίκα του μέσα στον γάμο (η ερωτοτροπία δεν πρέπει να τελειώνει στις γαμήλιες δεσμεύσεις) και πρόκειται για προσκόλληση που μοιάζει με αυτήν της κόλλας. Αυτή η προσκόλληση δείχνει τέτοια εγγύτητα που δεν θα πρέπει να υπάρχει στενότερη σχέση από αυτήν των συζύγων ούτε με φιλικό πρόσωπο ούτε με έναν από τους γονείς.
3. Και θα είναι οι δύο σε μία σάρκα – Ο γάμος παίρνει δύο πρόσωπα και δημιουργεί μια καινούρια ενότητα. Πρέπει να υπάρχει τέτοια κοινωνία και ενότητα σε κάθε τομέα (φυσική, συναισθηματική, διανοητική, οικονομική, κοινωνική) ώστε η ενότητα που προκύπτει μπορεί να χαρακτηριστεί ως «μία σάρκα». Και πάλι, όταν υπάρχει περισσότερη κοινωνία και συναισθηματική στήριξη από τη συνεχή σχέση γονέα-τέκνου απ' ό,τι στη σχέση άνδρας-γυναίκας, τότε η ενότητα του γάμου απειλείται κι έχει ως αποτέλεσμα μια αντιβιβλική αστάθεια.
Έχοντας κατά νου αυτές τις τρεις διαστάσεις του Γένεση 2:24, υπάρχουν επίσης βιβλικές προτροπές να τιμάει κάποιος τους γονείς του. Αυτό περιλαμβάνει την συμπεριφορά που εκφράζει σεβασμό προς αυτούς (Παροιμίες 30:11, 17), υπακοή σ' αυτούς όταν οι εντολές τους είναι σύμφωνες με τους νόμους του Θεού («εν Κυρίω» Εφεσίους 6:1) και τη φροντίδα τους καθώς γηράσκουν (Μάρκος 7:10-12, Α΄ Τιμόθεον 5:4-8).
Όταν η ανάμειξη ενός γονιού παρεμποδίζει το τέκνο να «αφήσει» διότι αντιμετωπίζει τη σχέση γονέα-τέκνου ως πρωταρχική (απαιτεί υπακοή, εξάρτηση ή συναισθηματική ενότητα υπεράνω των επιθυμιών του/της συζύγου, της συζυγικής εξάρτησης και ενότητας), θα πρέπει με σεβασμό ν' απορρίπτεται και να τιμώνται οι επιθυμίες του/της συζύγου. Όταν όμως ο ηλικιωμένος γονιός έχει πραγματικές ανάγκες (είτε φυσικές είτε συναισθηματικές, με την υπόθεση πως η συναισθηματική «ανάγκη» δεν αντικαθιστά την αρχή του «αφήνω»), αυτές πρέπει να καλυφθούν ακόμη και όταν ένας από τους συζύγους δεν «συμπαθεί» τα πεθερικά του. Η βιβλική αγάπη προς τον ηλικιωμένο γονιό είναι δεδομένη, βασισμένη στην επιλογή να δείξουμε αγάπη ακόμη και όταν δεν αισθανόμαστε αυτό που πρέπει να κάνουμε.
Η ισορροπία μεταξύ των βιβλικών εντολών να «αφήσω» και να «προσκολληθώ» είναι παρόμοια με την ισορροπία μεταξύ της εντολής για υπακοή στις εξουσίες (Ρωμαίους 13) και στην παραβίαση αυτής της αρχής από τους αποστόλους, όταν η ανθρώπινη εξουσία απαίτησε να ενεργήσουν ενάντια στις προσταγές του Θεού. Στις Πράξεις 4:5-20, οι απόστολοι απορρίπτουν την απαίτηση των Ιουδαϊκών αρχών να σταματήσουν να κηρύττουν το ευαγγέλιο τιμώντας την εντολή του Θεού, αλλά οι απόστολοι το έκαναν αυτό με τρόπο που φανέρωνε τον σεβασμό τους. Παρομοίως, ο Χριστός λέει πως πρέπει να τιμάμε τους γονείς μας αλλά η σχέση γονέα-τέκνου είναι δευτερεύουσα ως προς τη σχέση μας με τον Χριστό (Λουκάς 14:26). Όταν οι γονείς παραβιάζουν τις αρχές του Γένεση 2:24, τότε θα πρέπει τα τέκνα τους με σεβασμό να μην υπακούσουν. Όμως, οι επιθυμίες ενός εκ των συζύγων θα πρέπει να παραβλέπονται αν αυτός/ή δείχνει απροθυμία να διαθέσει χρόνο, ενέργεια και χρήματα που απαιτούνται για να καλυφθούν οι ανάγκες του ηλικιωμένου γονέα· έχοντας κατά νου ότι κάποιος πρέπει να διακρίνει τις αληθινές φυσικές και συναισθηματικές ανάγκες από τις απαιτήσεις ενός αυταρχικού γονέα.
English
Πώς επιτυγχάνεται η ισορροπία μεταξύ του «αφήνω», «προσκολλώμαι» και «τιμώ τους γονείς» μου;
