Ερώτηση
«Τι αναφέρει η Αγία Γραφή περί της ακεραιότητας;»
Απάντηση
Στην Παλαιά Διαθήκη, η λέξη που μεταφράζεται «ακεραιότητα» σημαίνει «η κατάσταση εκείνη που κάποιος ζει χωρίς κατηγορία, και χαρακτηρίζεται από πληρότητα, τελειότητα, ειλικρίνεια, σωφροσύνη, εντιμότητα, ακεραιότητα». Ακεραιότητα στην Καινή Διαθήκη σημαίνει «τιμιότητα και αφοσίωση σε ένα καλούπι καλών έργων».
Ο Ιησούς είναι το τέλειο παράδειγμα ακέραιου ανθρώπου. Μετά την βάπτισή Του, οδηγήθηκε στην έρημο να νηστέψει σαράντα ημέρες και νύχτες, κατά την διάρκεια τών οποίων ο Σατανάς πήγε σ’ Αυτόν, ενώ βρισκόταν σε αδυναμία, για να διαρρήξει την ακεραιότητά Του και να Τον διαφθείρει. Ο Ιησούς ήταν πλήρως άνθρωπος και πλήρως Θεός ταυτόχρονα, πειράστηκε με κάθε τρόπο που πειραζόμαστε εμείς αλλά δεν αμάρτησε (Εβραίους 4:15)· αυτός είναι ο ορισμός τής ακεραιότητας. Ο Ιησούς είναι ο μόνος άνθρωπος χωρίς ψεγάδι, τέλειος, τελείως αληθής και πάντοτε πράττων καλά έργα.
Οι χριστιανοί οφείλουμε να ζούμε όπως ο Ιησούς. Είμαστε νέα δημιουργήματα εν Χριστώ και μπορούμε να θεωρούμαστε άμωμοι ενώπιον τού Θεού (Β΄ Κορινθίους 5:17, 21, Εφεσίους 1:48). Εν Χριστώ, το Άγιο Πνεύμα κατοικεί και εργάζεται μέσα μας, μας αγιάζει και μας καθιστά περισσότερο όμοιους με τον Ιησού (Ρωμαίους 8:29, Β΄ Κορινθίους 3:18). Οφείλουμε, επίσης, ν’ αγωνιζόμαστε ώστε «με φόβο και τρόμο να κατεργαζόμαστε τη δική μας σωτηρία, επειδή ο Θεός είναι που ενεργεί μέσα μας και το να θέλουμε και το να ενεργούμε, κατά την ευδοκία του» (Φιλιππησίους 2:12-13). Με την δύναμη τού Θεού γινόμαστε όλο και περισσότερο άνθρωποι ακεραιότητας. Οφείλουμε να υπακούμε τον Θεό, και κάνοντάς αυτό, να είμαστε άνθρωποι ασυμβίβαστης ηθικής και ακεραιότητας. Οι χριστιανοί πρέπει να είναι εκείνοι που προσκολλούνται στην αλήθεια και πράττουν καλά έργα.
Η «ακεραιότητα» στον κόσμο μας σήμερα συνεπάγεται ηθική αδιαφθορία. Οι χριστιανοί πρέπει να είναι εκείνοι που δεν μπορούν να δωροδοκούνται ή συμβιβάζονται διότι υπηρετούμε τον Θεό μάλλον παρά τους ανθρώπους (Κολοσσαείς 3:17, 23, Πράξεις 5:29). Οφείλουμε να είμαστε άνθρωποι που τηρούμε τον λόγο μας (Ματθαίος 5:27, Ιακώβου 5:12). Οφείλουμε ν’ αγαπάμε τους ανθρώπους ολόγυρά μας με λόγο και πράξη (Α΄ Ιωάννου 3:17-18, Ιακώβου 2:17-18, Εφεσίους 4:29). Έχουμε κληθεί να πιστεύουμε στον Θεό και συνεπώς να Τον ακολουθούμε σε όλους τους δρόμους μας (Ιωάννης 6:19, 15:1-17). Οι ζωές μας πρέπει να ευθυγραμμίζονται με την πίστη μας στον Θεό και να μαρτυρούν την πίστη ότι οι δρόμοι Του είναι οι καλύτεροι (Παροιμίες 3:5-6).
Ζώντας με ακεραιότητα σ’ έναν κόσμο που οι διεφθαρμένοι φαίνεται να ευνοούνται, για να μην αναφέρουμε την μάχη με την δική μας αμαρτωλή φύση, συνιστά πρόκληση. Η περικοπή Α΄ Πέτρου 3:13-18 μας ενθαρρύνει: «Και ποιος θα σας κακοποιήσει, αν γίνετε μιμητές τού αγαθού; Αλλά αν και πάσχετε για τη δικαιοσύνη, είστε μακάριοι, “και τον φόβο τους μη φοβηθείτε ούτε να ταραχθείτε” αλλά “αγιάστε τον Κύριο τον Θεό” μέσα στις καρδιές σας· και να είστε πάντοτε έτοιμοι σε απολογία με πραότητα και φόβο, προς καθέναν που ζητάει από σας λόγο για την ελπίδα που είναι μέσα σας· έχοντας αγαθή συνείδηση, ώστε, ενώ σας καταλαλούν ως κακοποιούς, να καταντροπιαστούν αυτοί που συκοφαντούν την καλή σας εν Χριστώ διαγωγή. Καλύτερα, δηλαδή, να πάσχετε αγαθοποιώντας, αν έτσι είναι το θέλημα του Θεού, παρά κακοποιώντας. Επειδή, και ο Χριστός έπαθε μια φορά για πάντα για τις αμαρτίες, ο δίκαιος για χάρη τών αδίκων, για να μας φέρει στον Θεό, ο οποίος, ενώ μεν θανατώθηκε κατά τη σάρκα, ζωοποιήθηκε όμως διαμέσου τού Πνεύματος.» Το να ζούμε με ακεραιότητα είναι το ν’ ακολουθούμε το παράδειγμα τού Χριστού. Και μπορούμε να ζούμε με αληθινή ακεραιότητα μόνο με τη δική Του δύναμη, την οποία προσφέρει δωρεάν γεμάτος καλοσύνη σε όλους τους δικούς Του (Ιωάννης 16:33, Φιλιππησίους 1:6, Εφεσίους 1:13-14).
English
«Τι αναφέρει η Αγία Γραφή περί της ακεραιότητας;»
