Πώς γίνεται οι πιστοί να βρίσκονται μέσα στον κόσμο αλλά να μην είναι εκ του κόσμου;

Η ελληνική λέξη κόσμος αναφέρεται τις περισσότερες φορές στην κατοικημένη γη και στους ανθρώπους που ζουν σ’ αυτήν αλλά βρίσκονται μακριά από τον Θεό. Ο Σατανάς είναι ο άρχοντας αυτού του «κόσμου» (Ιωάννης 12:31, 16:11, Α΄ Ιωάννου 5:19). Με βάση τον απλό ορισμό ότι η λέξη κόσμος αναφέρεται στο κοσμικό σύστημα που κυβερνιέται από τον Σατανά, μπορούμε εύκολα να εκτιμήσουμε τον ισχυρισμό τού Χριστού ότι οι πιστοί δεν είναι πλέον εκ του κόσμου — δεν μας εξουσιάζει πλέον η αμαρτία, ούτε μας δεσμεύουν τα στοιχεία τού κόσμου. Πέραν αυτού, μεταμορφωνόμαστε στην εικόνα τού Χριστού, ώστε το ενδιαφέρον μας για τα πράγματα τού κόσμου συνεχώς ελαττώνεται καθώς ωριμάζουμε όντας εν τω Χριστώ.

Οι πιστοί εν Χριστώ Ιησού βρίσκονται απλώς στον κόσμο —φυσική παρουσία— αλλά δεν είναι από αυτόν, ούτε αποτελούν μέρος τών αξιών του (Ιωάννης 17:14-15). Ως πιστοί θα πρέπει να ξεχωρίζουμε από τον κόσμο. Αυτή είναι η σημασία τής αγιότητας και της άγιας ζωής, της δίκαιης ζωής — να είμαστε ξεχωρισμένοι. Δεν συμμετέχουμε στις αμαρτωλές δραστηριότητες που προάγει ο κόσμος, ούτε διατηρούμε το ανούσιο, διεφθαρμένο μυαλό που ο κόσμος έχει. Αντιθέτως, καλούμαστε να συμμορφωνόμαστε με τον Ιησού Χριστό, και αυτό περιλαμβάνει και τον νου μας (Ρωμαίους 12:1-2). Πρόκειται για καθημερινή δραστηριότητα και αφοσίωση.

Θα πρέπει επίσης να κατανοήσουμε πως ζώντας μέσα στον κόσμο αλλά μη όντες εξ αυτού, είναι αναγκαίο προκειμένου να σταθούμε φως σ’ εκείνους που ζουν στο πνευματικό σκοτάδι. Πρέπει να ζούμε με τέτοιον τρόπο που οι πέραν της πίστης άνθρωποι θα δουν τα καλά μας έργα και τους τρόπους μας και θα γνωρίσουν πως κάτι «διαφορετικό» υπάρχει σε μας. Χριστιανοί που κάνουν κάθε προσπάθεια να ζήσουν, σκεφθούν και ενεργήσουν όπως εκείνοι που δεν γνωρίζουν Χριστό, προκαλούν σ’ Αυτόν μεγάλη ζημιά. Ακόμη και οι ειδωλολάτρες γνωρίζουν ότι «από τους καρπούς τους θα τους γνωρίσετε» (Ματθαίος 7:16), και ως χριστιανοί, θα πρέπει να εκδηλώνουμε τον καρπό τού Πνεύματος που είναι μέσα μας.

Το γεγονός ότι βρισκόμαστε «μέσα» στον κόσμο σημαίνει, ακόμη, ότι μπορούμε ν’ απολαμβάνουμε τα πράγματα τού κόσμου, όπως η όμορφη Δημιουργία που μας έχει χαρίσει ο Θεός, αλλά έχουμε κληθεί να μην αφομοιώνουμε τις αξίες τού κόσμου, ούτε να κυνηγάμε τις κοσμικές απολαύσεις. Η απόλαυση δεν αποτελεί πλέον τον σκοπό τής ζωής μας όπως άλλοτε· αντιθέτως, έχουμε κληθεί να λατρεύουμε τον Θεό.

English

---

Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα

Πώς γίνεται οι πιστοί να βρίσκονται μέσα στον κόσμο αλλά να μην είναι εκ του κόσμου;