Ερώτηση
Ποια είναι η σημασία του “ωσαννά εν τοις υψίστοις”;
Απάντηση
Η φράση ωσαννά εν τοις υψίστοις εμφανίζεται μόνο δύο φορές στη Βίβλο, μία φορά στον Ματθαίο και μία στον Μάρκο, κατά τη διάρκεια της θριαμβευτικής εισόδου του Ιησού στην Ιερουσαλήμ. Ο κόσμος ήταν συγκεντρωμένος γύρω από την πύλη βλέποντας τον Ιησού να εισέρχεται στην πόλη, και πανηγύριζαν και φώναζαν: “Ωσαννά στον γιο τού Δαβίδ· ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του Κυρίου· ωσαννά εν τοις υψίστοις” (Ματθαίος 21:9). Το Μάρκος 11:10 καταγράφει το πλήθος να λέει: "Eυλογημένη η βασιλεία τού πατέρα μας Δαβίδ, που έρχεται στο όνομα του Κυρίου· ωσαννά εν τοις υψίστοις”.
Η λέξη ωσαννά προέρχεται από μια εβραϊκή λέξη που σημαίνει "σώσε τώρα" ή "σώσε μας, προσευχόμαστε". Η πρώτη λέξη του Ψαλμού 118:25 είναι γιοχοσία-να, που μεταφράζεται "Σώσε μας!" και η χρήση αυτής της λέξης από το πλήθος κατά τη θριαμβευτική είσοδο ήταν σημαντική - ιδιαίτερα καθώς ανέμιζαν κλαδιά φοίνικα (ο Ψαλμός 118 σχετιζόταν με τη γιορτή της Σκηνοπηγίας). Λέγοντας "ωσαννά" καθώς ο Ιησούς περνούσε τις πύλες της Ιερουσαλήμ, και αναφερόμενοι στον Δαβίδ και τη βασιλεία του Δαβίδ, οι Ιουδαίοι αναγνώριζαν τον Ιησού ως τον Μεσσία τους. Οι Ιουδαίοι προσδοκούσαν πολύ καιρό την εκπλήρωση της δαβιδικής Διαθήκης (Β΄ Σαμουήλ 7, Α΄ Χρονικών 17:11-14, Β΄ Χρονικών 6:16), και οι φωνές τους "ωσαννά εν τοις υψίστοις" υποδήλωναν την ελπίδα ότι ο Μεσσίας τους είχε επιτέλους έρθει για να εγκαθιδρύσει τη βασιλεία του Θεού τότε και εκεί (βλ. Λουκάς 19:11).
Λέγοντας "εν υψίστοις", το πλήθος επικαλούνταν την ευλογία του Ουρανού πάνω τους και τη σωτηρία που έφερνε ο Μεσσίας. Η φράση απηχεί επίσης το τραγούδι των αγγέλων στο Λουκάς 2:14: "Δόξα στον Θεό εν υψίστοις". Για να παραφράσουμε τις φωνές του πλήθους: "Σώσε μας, ο Μεσσίας μας, που έρχεσαι να εκπληρώσεις την αποστολή του Θεού! Σώσε μας, σε ικετεύουμε, καθώς παίρνεις τον νόμιμο θρόνο σου και επεκτείνεις τη σωτηρία του Ουρανού σε εμάς!"
Δυστυχώς, η σωτηρία που ήθελε ο λαός της Ιερουσαλήμ εκείνη την ημέρα ήταν πολιτική και όχι πνευματική. Ενδιαφέρονταν μόνο για μια προσωρινή, κοσμική εκπλήρωση των μεσσιανικών προφητειών. Επέλεξαν να μην δουν τις προφητείες που έλεγαν ότι ο Μεσσίας θα ήταν "άνθρωπος θλίψεων" που θα έφερε τις θλίψεις του λαού Του και θα συντριβόταν για τις αμαρτίες τους. Η καταπίεση και ο θάνατός Του είχαν σαφώς προβλεφθεί στον Ησαΐα 53. Ναι, ο Ιησούς ήταν ο Μεσσίας που περίμεναν και δέχθηκε τις κραυγές τους "ωσαννά εν τοις υψίστοις". Ήταν πραγματικά ο Εμμανουήλ, ο Θεός μαζί μας (Ησαΐας 7:14). Αλλά η πολιτική κατάκτηση και η τελική εκπλήρωση της Διαθήκης του Δαβίδ πρέπει να περιμένει τη Δεύτερη Έλευση (Πράξεις 1:11, Ζαχαρίας 14:4, Ματθαίος 24:30, Τίτος 2:13). Πριν ο Ιησούς μπορέσει να φροντίσει τα πολιτικά προβλήματα του λαού Του, έπρεπε να φροντίσει το πρόβλημα της αμαρτίας.
Καθώς οι άνθρωποι φώναζαν "Ωσαννά εν τοις υψίστοις", δεν ήξεραν τι πραγματικά θα σήμαινε αυτό. Ο Ιησούς είχε έρθει για να σώσει (Λουκάς 19:10), αλλά όχι με τον τρόπο που εκείνοι επιθυμούσαν. "χωρίς αιματοχυσία δεν γίνεται άφεση" (Εβραίους 9:22). Οι κραυγές τους για σωτηρία και η απαίτησή τους να έρθει "τώρα" απαντήθηκαν με τον σταυρό. Ο Θεός παρείχε μια πνευματική σωτηρία από τα δεσμά της αμαρτίας, που αγοράστηκε με μεγάλο τίμημα από τον Κύριο Ιησού. Αλλά τα ευλογημένα αποτελέσματα αυτής της σωτηρίας εκτείνονται στην αιωνιότητα και υπερτερούν κατά πολύ των όποιων προσωρινών οφελών θα μπορούσαμε να βιώσουμε σε αυτόν τον κόσμο.
English
Ποια είναι η σημασία του “ωσαννά εν τοις υψίστοις”;
