Ερώτηση
Ποια είναι η σημασία των υψηλών τόπων μέσα στην Αγία Γραφή;
Απάντηση
Οι υψηλοί τόποι, πολύ απλά, ήταν τόποι λατρείας σε υπερυψωμένα από το έδαφος μέρη ή βωμοί κατασκευασμένοι σε χαμηλές τοποθεσίες, όπως είναι οι πεδιάδες. Οι υψηλοί τόποι ήσαν αρχικά αφιερωμένοι στη λατρεία των ειδώλων (Αριθμοί 33:52, Λευιτικό 26:30), ιδιαιτέρως μεταξύ των Μωαβιτών (Ησαΐας 16:12). Οι βωμοί αυτοί περιλάμβαναν συχνά ένα θυσιαστήριο και κάποιο ιερό αντικείμενο, όπως μια πέτρινη στήλη ή έναν ξύλινο πάσαλο σε διάφορα σχήματα, που ταυτίζονταν με το αντικείμενο της λατρείας (ζώα, αστερισμούς, θεές, και θεότητες της γονιμότητας).
Οι Ισραηλίτες, που μονίμως εγκατέλειπαν τον Κύριο, λάτρευαν τον Μολώχ και οικοδομούσαν υψηλούς τόπους στον Βάαλ (Ιερεμίας 32:35). Αν και ο Σολομών οικοδόμησε τον Ναό του Κυρίου στην Ιερουσαλήμ, μεταγενέστερα καθιέρωσε υψηλούς τόπους για τις ξένες γυναίκες του έξω από την Ιερουσαλήμ και λάτρεψε μαζί τους, με συνέπεια την απώλεια του βασιλείου (Α΄ Βασιλέων 11:11). Ο λαός θυσίαζε στους ειδωλολατρικούς υψηλούς τόπους και πριν το κτίσιμο του Ναού, και ο Σολομών προστέθηκε σ' αυτόν. Αφού ο Κύριος εμφανίστηκε σε ενύπνιο στον Σολομώντα στη Γαβαών, ο Σολομών επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ κι έκανε προσφορές· μόνον που συνέχισε να αμφιταλαντεύεται μεταξύ των δύο τόπων λατρείας.
Δεν ήταν όλοι οι υψηλοί τόποι αφιερωμένοι στη λατρεία των ειδώλων. Έπαιζαν σημαντικό ρόλο στη λατρεία του Ισραήλ, και η αρχαιότερη βιβλική αναφορά τόπου λατρείας, που μεταγενέστερα αποκλήθηκε «υψηλός τόπος», βρίσκεται στη Γένεση 12:6-8 όπου ο Άβραμ οικοδόμησε θυσιαστήρια στον Κύριο, στη Συχέμ και στη Χεβρών. Ο Αβραάμ οικοδόμησε ένα θυσιαστήριο στην περιοχή Μοριά κι ήταν πρόθυμος να θυσιάσει τον γιο του εκεί (Γένεση 22:1-2). Η τοποθεσία αυτή θεωρείται παραδοσιακά πως είναι ο ίδιος υψηλός τόπος όπου κτίστηκε ο Ναός στην Ιερουσαλήμ. Ο Ιακώβ σχημάτισε μια πέτρινη στήλη, στη Βαιθήλ, για τον Κύριο (Γένεση 28:18-19), και ο Μωυσής συνάντησε τον Θεό στο όρος Σινά (Έξοδος 19:1-3).
Ο Ιησούς του Ναυή έστησε μια στήλη με πέτρες αφού διέσχισε τον Ιορδάνη (Ιησούς του Ναυή 4:20) και την θεώρησε ως υψηλό τόπο λατρείας διότι οι Ισραηλίτες «ανέβηκαν» από τον Ιορδάνη σε ψηλότερο επίπεδο. Ο προφήτης Σαμουήλ επισκεπτόταν τακτικά τους υψηλούς τόπους (Α΄ Σαμουήλ 7:16). Οι υψηλοί τόποι ως τοποθεσίες ειδωλολατρικής λατρείας των Χαναναίων επεκτάθηκαν την περίοδο του Ηλία (Α΄ Βασιλέων 18:16-40). Ο Θεός όρισε έναν μοναδικό υψηλό τόπο, όπου η θυσία επιτρεπόταν, και αυτός ήταν ο Ναός στην Ιερουσαλήμ (Β΄ Χρονικών 3:1). Ο Θεός διέταξε την καταστροφή όλων των άλλων υψηλών τόπων. Ο βασιλιάς Ιωσίας τους κατέστρεψε στο Β΄ Βασιλέων 22–23.
English
Ποια είναι η σημασία των υψηλών τόπων μέσα στην Αγία Γραφή;
