Πώς μπορεί ο χριστιανός να αντιμετωπίσει το αίσθημα της ενοχής του εξαιτίας των προηγούμενων αμαρτιών του ανεξάρτητα αν τις έπραξε πριν ή μετά τη σωτηρία του;

Κάθε ένας άνθρωπος έχει αμαρτήσει και ένα από τα αποτελέσματα της αμαρτίας είναι η ενοχή. Μπορούμε να είμαστε ευγνώμονες για την αίσθηση ενοχής γιατί αυτό μας κάνει να αναζητάμε συγχώρεση. Την στιγμή που ένας άνθρωπος αφήσει τις αμαρτίες του και στραφεί με πίστη στον Ιησού η αμαρτία του συγχωρείται. Η μετάνοια είναι μέρος της πίστης που οδηγεί στην σωτηρία (κατά Ματθαίο 3:2; 4:17; Πράξεις αποστόλων 3:19).

Εν Χριστό και οι πιο αποτρόπαιες αμαρτίες σβήνονται (δες προς Κορινθίους 6:9-11 για λίστα με άδικες πράξεις που μπορούν να συγχωρεθούν). Η σωτηρία είναι κατά χάρη και η χάρη συγχωρεί. Όταν ένας άνθρωπος λυτρωθεί μπορεί να συνεχίσει να αμαρτάνει αλλά ο Χριστός ξανά υπόσχεται συγχώρεση. «Αν, όμως, κάποιος αμαρτήσει, έχουμε παράκλητο προς τον Πατέρα, τον Ιησού Χριστό τον Δίκαιο» (1 επιστολή του Ιωάννη 2:1).

Όμως η ελευθερία από την αμαρτία δεν σημαίνει πάντα ελευθερία από αίσθηση ενοχής. Ακόμα κι αν οι αμαρτίες μας είναι συγχωρημένες εμείς τις θυμόμαστε. Εκτός αυτού έχουμε πνευματικό εχθρό που ονομάζεται «ο κατήγορος των αδελφών μας» (Αποκάλυψη 12:10), που ακούραστα μας υπενθυμίζει τις αποτυχίες μας, τα λάθη και τις αμαρτίες. Όταν ένας χριστιανός αισθάνεται ενοχή πρέπει να κάνει τα εξής πράγματα:

1) Να εξομολογηθεί όλες του τις γνωστές αμαρτίες που δεν έχει εξομολογηθεί μέχρι στιγμής. Σε κάποιες περιπτώσεις η ενοχή είναι κατάλληλη γιατί είναι απαραίτητη εξομολόγηση. Πολλές φορές αισθανόμαστε ένοχοι γιατί είμαστε ένοχοι! (Δες στον Ψαλμό 32:3-5 την περιγραφή της ενοχής από τον Δαυίδ και τους τρόπους για να την αντιμετωπίσουμε).

2) Παρακαλέστε το Θεό να αποκαλύψει κάθε άλλη αμαρτία που μπορεί να πρέπει να εξομολογηθείτε. Έχετε το θάρρος να είστε απόλυτα ανοιχτοί και τίμιοι μπροστά στο Θεό. «Θεέ, δοκίμασέ με, και γνώρισε την καρδιά μου• εξέτασέ με, και μάθε τους στοχασμούς μου•και δες, μήπως υπάρχει μέσα μου κάποιος δρόμος ανομίας• και οδήγησέ με στον δρόμο τον αιώνιο!» (Ψαλμός 139:23-24).

3) Στηριχτείτε στην υπόσχεση του Θεού πως θα μας συγχωρήσει τις αμαρτίες και θα εξαλείψει την ενοχή λόγω του αίματος του Χριστού (1 επιστολή του Ιωάννη 1:9; Ψαλμός 85:2; 86:5; προς Ρωμαίους 8:1).

4) Όταν αισθανόμαστε ενοχή για αμαρτίες που ήδη έχουν εξομολογηθεί και τις έχουμε αφήσει πίσω μας ας διώξουμε αυτήν την αίσθηση σαν ψευδή ενοχή. Ο Θεός είναι πιστός στην υπόσχεσή Του να συγχωρεί. Διαβάστε και στοχαστείτε επί του Ψαλμού 103:8-12.

5) Παρακαλέστε το Θεό να μαλώσει το Σατανά, που είναι ο κατήγορός σας και παρακαλέστε τον να σας επιστρέψει την χαρά που συνοδεύει την λύτρωση από την αίσθηση ενοχής (Ψαλμός 51:12).

Είναι πολύ ωφέλιμο να μελετάτε τον Ψαλμό 32. Αν και ο Δαυίδ έπραξε τρομερή αμαρτία βρήκε λύτρωση από την αμαρτία και την αίσθηση ενοχής. Τον απασχόλησε η αιτία της ενοχής και η πραγματικότητα της συγχώρεσης. Ο Ψαλμός 51 είναι άλλο ένα πολύ καλό απόσπασμα που μπορείτε να μελετήσετε. Εδώ τονίζεται η εξομολόγηση της αμαρτίας όταν ο Δαυίδ παρακαλεί το Θεό με καρδιά γεμάτη με ενοχή και θρήνο. Το αποτέλεσμα είναι ίαση και χαρά.

Εν τέλη αν η αμαρτία εξομολογηθεί, ο άνθρωπος έχει μετανιώσει και την έχει ξεχάσει είναι καιρός να συνεχίσει μπροστά. Να θυμάστε πως εμείς που έχουμε έρθει στο Χριστό έχουμε γίνει νέες υπάρξεις εν Εκείνον. «Γι' αυτό, αν κάποιος είναι εν Χριστώ, είναι καινούργιο κτίσμα• τα αρχαία πέρασαν, δέστε, τα πάντα έγιναν καινούργια!» (2 προς Κορινθίους 5:17). Μέρος του «παλιού» που έχει φύγει είναι η ανάμνηση για τις παλιές αμαρτίες και την ενοχή που μας έχουν προκαλέσει. Είναι θλιβερό που κάποιοι χριστιανοί αφήνονται σε αναμνήσεις για την προηγούμενη αμαρτωλή τους ζωή, αναμνήσεις που θα έπρεπε να είναι νεκρές και από καιρού θαμμένες. Αυτό είναι ανόητο και εμποδίζει την νικητήρια χριστιανική ζωή που ο Θεός επιθυμεί για εμάς. Μια σοφή παροιμία λέει: «Αν ο Θεός σε έχει σώσει από την αποχέτευση μην γυρίζεις να κολυμπάς εκεί».

English

---

Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα

Πώς μπορώ να βιώσω χαρά στην χριστιανική μου ζωή»;