Ερώτηση
Τι σημαίνει να φυλάς την καρδιά σου;
Απάντηση
Η περικοπή Παροιμίες 4:23-26 διδάσκει τους πιστούς, «Με κάθε φύλαξη φύλαγε την καρδιά σου, επειδή, απ’ αυτήν προέρχονται οι εκβάσεις τής ζωής. Απόβαλε από σένα διαστρέβλωση τού στόματος, και απομάκρυνε από σένα διαστροφή τών χειλέων. Τα μάτια σου ας βλέπουν ορθά, και τα βλέφαρά σου ας κατευθύνονται μπροστά σου. Στάθμιζε το βάδισμα τών ποδιών σου, και όλοι οι δρόμοι σου θα κατευθυνθούν.» Όταν ο Σολομών αναφέρεται στην φύλαξη τής καρδιάς, εννοεί πραγματικά το εσώτερο κέντρο τού προσώπου, τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις επιθυμίες, την θέληση και τις επιλογές που διαμορφώνουν τον άνθρωπο αυτόν να είναι αυτός που είναι. Η Αγία Γραφή μάς λέει πως οι σκέψεις μας συχνά υπαγορεύουν ποιοι γινόμαστε (Παροιμίες 23:7, 27:19). Ο νους τού ανθρώπου αντανακλά ποιος πραγματικά είναι, όχι απλώς οι ενέργειες ή τα λόγια του. Γι’ αυτό ο Θεός εξετάζει την καρδιά τού ανθρώπου και όχι την εξωτερική του εμφάνιση και αυτό που φαίνεται πως είναι (Α΄ Σαμουήλ 16:7).
Όπως ακριβώς υπάρχουν πολλές αρρώστιες και δυσλειτουργίες που μπορούν να επηρεάζουν την φυσική καρδιά, υπάρχουν πολλές ασθένειες τής πνευματικής καρδιάς που μπορούν να εμποδίσουν την αύξηση και την ανάπτυξη τού πιστού. Η αθηροσκλήρωση είναι η σκλήρυνση τών αρτηριών που προκαλείται από την συσσώρευση χοληστερόλης στα τοιχώματα τους προκαλώντας μια πλάκα. Αλλά μπορεί να συμβεί και σκλήρυνση τής πνευματικής καρδιάς. Αυτό γίνεται όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με την αλήθεια τού Θεού και αρνούμαστε να την αναγνωρίσουμε και αποδεχθούμε.
Αν και η Αίγυπτος χτυπήθηκε από αλλεπάλληλες συμφορές, όταν ο φαραώ αρνήθηκε να ελευθερώσει τους Ισραηλίτες από την δουλεία τους, σκλήρυνε την καρδιά του ενάντια στην αλήθεια ότι ο Θεός ο παντοδύναμος είχε σκοπό να ελευθερώσει τον λαό Του από την Αίγυπτο (Εξοδος 7:22, 8:32, 9:34). Στον Ψαλμό 95:7-8, ο βασιλιάς Δαβίδ παρακαλούσε τον λαό του να μην σκληρύνει την καρδιά του σε ανταρσία εναντίον τού Θεού όπως έκανε άλλοτε στην έρημο. Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να σκληρύνουν την καρδιά και να οδηγήσουν έναν άνθρωπο ν’ αρνηθεί τον Θεό, και όπως ακριβώς η χοληστερόλη εμποδίζει την ροή τού αίματος, αυτά εμποδίζουν στην καρδιά τού πιστού την ελεύθερη ροή τής ειρήνης και ευλογίας τού Θεού που προκύπτουν από την υπακοή. Συνεπώς, η προσοχή απέναντι στο επαναστατικό πνεύμα και η καλλιέργεια ενός πνεύματος υποταγής και υπακοής στον λόγο τού Θεού, αποτελεί το πρώτο βήμα για την φύλαξη τής καρδιάς.
Το φύσημα είναι ανώμαλη μορφή ροής αίματος εξαιτίας ελαττωματικής βαλβίδας τής καρδιάς. Οι βαλβίδες λειτουργούν σαν πόρτες που εμποδίζουν την ανάστροφη ροή τού αίματος στην καρδιά. Πνευματικό φύσημα συμβαίνει όταν οι πιστοί παραπονιούνται, κουτσομπολεύουν, εμπλέκονται σε διενέξεις και καυγάδες. Η Γραφή καλεί τους πιστούς ν’ αποφεύγουν τον γογγυσμό, την μουρμούρα και την αμφισβήτηση (Ιωάννης 6:43, Φιλιππησίους 2:14). Όταν οι πιστοί ενεργούν έτσι, παίρνουν την προσοχή τους από τα σχέδια, τους σκοπούς και τις παρελθούσες ευλογίες τού Θεού και την στρέφουν στα πράγματα τού κόσμου. Ο Θεός το βλέπει αυτό ως έλλειψη πίστης, και χωρίς πίστη είναι αδύνατο να ευαρεστήσει κάποιος τον Θεό (Εβραίους 11:6). Αντιθέτως, οι χριστιανοί έχουν διδαχθεί ν’ αγωνίζονται να είναι ικανοποιημένοι σε όλες τις καταστάσεις, εμπιστευόμενοι τον Θεό για την παροχή αυτών που έχουν ανάγκη στον δικό Του κατάλληλο χρόνο (Εβραίους 13:5). Το δεύτερο βήμα για την φύλαξη τής καρδιάς είναι η φύλαξη από το πνεύμα τού γογγυσμού και η καλλιέργεια πνεύματος ευγνωμοσύνης και εμπιστοσύνης.
Συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια είναι η ανικανότητα τού καρδιακού μυός να αντλεί αποτελεσματικά το αίμα για την κυκλοφορία του σε όλο το σώμα εξαιτίας αδυναμίας εντός των τοιχωμάτων του. Μπορεί να οφείλεται σε υπέρταση, έμφραγμα τού μυοκαρδίου και μεγαλοκαρδία. Τα πνευματικά αντίστοιχα είναι οργή, υπερηφάνεια και το να υποκύπτει κάποιος στον πειρασμό. Η οργή δρα όπως το δηλητήριο στο σώμα, τόσο φυσικά όσο και πνευματικά, και καθιστά τον πιστό περισσότερο ευάλωτο στον πειρασμό να πληγώνει τους άλλους με τις πράξεις και τα λόγια του. Η περικοπή Εφεσίους 4:31-32 μάς διδάσκει, «Κάθε πικρία και θυμός και οργή και κραυγή και βλασφημία, ας αφαιρεθεί από σας με κάθε κακία· γίνεστε δε, ο ένας στον άλλον, χρήσιμοι, εύσπλαχνοι, συγχωρώντας ο ένας τον άλλον, όπως και ο Θεός συγχώρησε εσάς διαμέσου τού Χριστού.».
Κάθε χριστιανός είναι απασχολημένος σ’ έναν διαρκή, έντονο πόλεμο με τις δαιμονικές δυνάμεις. Πολλοί από μας προσηλωνόμαστε τόσο πολύ στην διεξαγωγή τού εξωτερικού πνευματικού πολέμου που ξεχνάμε πως μεγάλο μέρος τών μαχών μας δεν αφορά εξωτερικές δυνάμεις αλλά τον δικό μας νου και τις δικές μας σκέψεις. Στον Ιάκωβο 1:14-16 διαβάζουμε, «Πειράζεται, όμως, κάθε ένας, από τη δική του επιθυμία, καθώς παρασύρεται και δελεάζεται. Επειτα, η επιθυμία, αφού συλλάβει, γεννάει την αμαρτία· και η αμαρτία, μόλις εκτελεστεί, γεννάει τον θάνατο. Μην πλανιέστε, αδελφοί μου αγαπητοί.» Η αμαρτία ξεκινάει πάντοτε από τον νου. Ο αμαρτωλός πρώτα συλλαμβάνει στον νου του και μένει στην αμαρτωλή πράξη πριν την διαπράξει πραγματικά. Η πρώτη γραμμή άμυνας, συνεπώς, πρέπει να είναι η άρνηση ακόμη και στην σκέψη μιας κακής πράξης. Ο απόστολος Παύλος μάς λέει να αιχμαλωτίσουμε κάθε σκέψη έτσι που να συμμορφωθεί με το θέλημα τού Θεού (Β΄ Κορινθίους 10:3-5).
Το Παροιμίες 16:18 μάς λέει ότι η υπερηφάνεια οδηγεί στην καταστροφή. Το Παροιμίες 16:5, λέει, «Κάθε υπερήφανος στην καρδιά είναι βδέλυγμα στον Κύριο.». Η υπερηφάνεια ήταν η πρώτη μεγάλη αμαρτία τού Σατανά, όταν νόμιζε πως μπορεί να γίνει σαν τον Θεό και υποκίνησε το ένα τρίτο τών αγγέλων σε πραξικόπημα στον Ουρανό (Ιεζεκιήλ 28:17). Για τον λόγο αυτόν, ο Σατανάς εκδιώχθηκε από τον Ουρανό. Ο Σατανάς πείραξε την Εύα στον Κήπο τής Εδέμ απευθυνόμενος στο «εγώ» της. Είπε, «Ο Θεός ξέρει ότι την ίδια ημέρα που θα φάτε απ’ αυτόν, τα μάτια σας θα ανοιχτούν, και θα είστε σαν θεοί, γνωρίζοντας το καλό και το κακό.» (Γένεση 3:5). Η Εύα επιθύμησε να γίνει σοφή όπως είναι ο Θεός, έτσι παραδόθηκε στην συμβουλή τού Σατανά να φάει τον καρπό τού δέντρου. Η υπερηφάνεια ήταν, συνεπώς, η πτώση τού ανθρώπου, επίσης. Ο Σατανάς δεν ήθελε ο άνθρωπος να υπακούσει τον Θεό αλλά να γίνει θεός του εαυτού του — αποφασίζοντας για τον εαυτό του την πραγματικότητα, το νόημα και την ηθική. Η σατανική αυτή φιλοσοφία αποτελεί την θεμελιώδη φιλοσοφία τής μαγείας, του κοσμικού ανθρωπισμού και του μυστικισμού τής Νέας Εποχής.
Η αποφυγή τής οργής, της υπερηφάνειας και του πειρασμού αποτελούν, επίσης, κρίσιμα στοιχεία τής φύλαξης τής καρδιάς. Ο απόστολος Παύλος μας προτρέπει, «Τέλος, αδελφοί μου, όσα είναι αληθινά, όσα είναι σεμνά, όσα είναι δίκαια, όσα είναι καθαρά, όσα είναι προσφιλή, όσα έχουν καλή φήμη, αν υπάρχει κάποια αρετή, και αν υπάρχει κάποιος έπαινος, αυτά να συλλογίζεστε.» (Φιλιππησίους 4:8). Η εμμονή μας σ’ αυτά θα μας βοηθήσει να κτίσουμε έναν φράχτη που θα προστατεύει τις καρδιές μας.
English
Τι σημαίνει να φυλάς την καρδιά σου;
