Ερώτηση
Ποια είναι η θεϊκή ζήλια;
Απάντηση
Στην Β΄ Κορινθίους 11:2, ο Παύλος γράφει: "είμαι ζηλότυπος προς εσάς με ζηλοτυπία Θεού· δεδομένου ότι σας αρραβώνιασα με έναν άνδρα, για να σας παραστήσω αγνή παρθένα στον Χριστό". Θεωρούμε, συνήθως, τη ζήλεια ως ένα αρνητικό χαρακτηριστικό ή ακόμη και ως αμαρτία, που μοιάζει με τον φθόνο (βλ. Γαλάτας 5:20). Ωστόσο, η ζήλια μπορεί επίσης να είναι ένα θεϊκό γνώρισμα.
Η αμαρτωλή ζήλια έχει στη ρίζα της την πλεονεξία (Μάρκος 7:22, Ιάκωβος 4:2). Πλεονεξία είναι η έντονη επιθυμία για κάτι που ανήκει σε κάποιον άλλον. Η πλεονεξία είναι δυσαρέσκεια σε αυτό που μας έχει δώσει ο Θεός και μια εμμονική γοητεία προς αυτό που έχει δώσει σε κάποιον άλλον. Όταν επιθυμούμε κάτι που ανήκει σε κάποιον άλλο, δεν μπορούμε να αγαπήσουμε αυτό το άτομο όπως θα έπρεπε, επειδή το βλέπουμε ως ανταγωνιστικό. Η λαγνεία είναι επίσης μια μορφή πλεονεξίας (Κολοσσαείς 3:5).
Υπάρχουν, ωστόσο, φορές που η ζήλια είναι κατάλληλη. Αναφέρεται ότι ο Θεός προκαλείται σε ζήλια εξαιτίας της ειδωλολατρίας (Έξοδος 20:4-5). Ο Θεός ζηλεύει όταν κάποιος παίρνει κάτι που δικαιωματικά ανήκει σ' Αυτόν και το κρατάει για τον εαυτό του ή το δίνει σε κάποιον άλλο. Μόνο ο Θεός αξίζει τη λατρεία και τον έπαινο μας (Ιερεμίας 10:6-7). Όταν λατρεύουμε ψεύτικους θεούς, διαπράττουμε μεγάλη αδικία και προκαλείται η δίκαιη ζήλια του Θεού (Β΄ Βασιλέων 22:17, Ψαλμός 78:58).
Όταν ο Παύλος μιλάει για θεϊκή ζήλεια, εννοεί το είδος της ζήλειας που έχει ο Θεός. Οι Κορίνθιοι είχαν την τάση να αγκαλιάζουν την αίρεση και τους ψευδοδιδασκάλους. Είχαν συναντήσει τον Ιησού με δυναμικούς τρόπους. Τους είχε γεμίσει με το Άγιο Πνεύμα και τους είχε δώσει υπερφυσικά χαρίσματα (Α΄ Κορινθίους 1:7), εξακολουθούσαν, ωστόσο, να τείνουν προς την ευπιστία και την απιστία. Τα εδάφια 3 και 4 εξηγούν το πρόβλημά τους από αυτήν την άποψη: "Φοβάμαι, όμως, μήπως όπως το φίδι με την πανουργία του εξαπάτησε την Εύα, διαφθαρεί έτσι ο νους σας, ξεπέφτοντας από την απλότητα που υπάρχει στον Χριστό. Επειδή, αν αυτός που έρχεται κηρύττει σε σας έναν άλλον Ιησού, που εμείς δεν κηρύξαμε, ή λαμβάνετε ένα άλλο πνεύμα, που δεν λάβατε, ή ένα άλλο ευαγγέλιο, που δεν δεχθήκατε, καλώς θα τον υποφέρατε".
Στη Β΄ Κορινθίους 11:2 ο Παύλος συγκρίνει τη ζήλια του για την εκκλησία της Κορίνθου με τη ζήλια του γαμπρού προς την αγαπημένη του. Μια νύφη έχει υποσχεθεί την καρδιά της μόνο στον άντρα της και, αν αποδειχθεί άπιστη, εκείνος θα βιώσει θεϊκή ζήλια. Ο Παύλος είχε φλογερή αγάπη για την εκκλησία της Κορίνθου που ίδρυσε. Αλλά η συνεχιζόμενη τάση των Κορινθίων προς την πλάνη τον στεναχωρούσε και φοβόταν ότι παρασύρονταν πνευματικά από γλυκομίλητους ψευδοδιδασκάλους. Ο Παύλος τους επέπληττε, τους συμβούλευε, τους ενθάρρυνε και τους διόρθωνε στις επιστολές του, μία από τις οποίες έχει χαθεί (βλ. Α΄ Κορινθίους 5:9). Και όταν πληροφορήθηκε ότι πάλι φιλοξενούσαν ψευδοδιδασκάλους (Β΄ Κορινθίους 11:5, 13-15), γέμισε από τη ζήλεια του ίδιου του Θεού γι' αυτούς.
Μπορούμε να διακρίνουμε τη διαφορά μεταξύ της αθεόφοβης, εγωιστικής ζήλιας και της θεϊκής ζήλιας όταν προσδιορίζουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Με την εγωιστική, αμαρτωλή ζήλια, είμαστε οι αποδέκτες των σκέψεων της πλεονεξίας μας. Είμαστε οι αποδέκτες του φανταστικού θαυμασμού, του πλούτου ή της ευλογίας. Αλλά με τη θεϊκή ζήλια ο Θεός είναι ο αποδέκτης της επιθυμίας μας. Ζηλεύουμε για να γίνει το θέλημα του Θεού σε μια κατάσταση. Ζηλεύουμε για να δοξαστεί Εκείνος. Η θεϊκή ζήλια μάς ξυπνάει τη νύχτα για να μεσιτεύσουμε για ένα χαμένο αγαπημένο πρόσωπο. Η θεϊκή ζήλια μάς παρακινεί να αντιμετωπίσουμε έναν αμαρτωλό αδελφό ή αδελφή, όταν δεν το θέλουμε, προκειμένου να τον σώσουμε από τον εχθρό (Ιάκωβος 5:20). Η θεϊκή ζήλια δημιούργησε δυσκολίες και θλίψεις στον Παύλο, επειδή αρνήθηκε να σταματήσει να λέει την αλήθεια, ακόμη και όταν οι ακροατές του δεν ήθελαν να τον ακούσουν (Β΄ Κορινθίους 5:14). Η θεϊκή ζήλια είναι αγάπη στην πράξη (Α΄ Κορινθίους 13:4-7).
English
Ποια είναι η θεϊκή ζήλια;
