Ερώτηση
Ποια ήταν η σημασία των πυλωρών στη Βίβλο;
Απάντηση
Οι πύλες αναφέρονται συχνά στις Γραφές και οι πυλωροί (φύλακες των πυλών) αποτελούσαν σημαντικό μέρος της διατήρησης της τάξης στις αρχαίες κοινωνίες. Οι πυλωροί ήταν φρουροί που τοποθετούνταν για προστασία σε διάφορα είδη πυλών, οι οποίες μπορεί να ήταν πύλες πόλεων, πύλες ανακτόρων ή πύλες ναών. Οι αρχαίες πόλεις είχαν ψηλά, παχιά τείχη γύρω τους για να κρατούν μακριά τα άγρια θηρία και τους στρατούς που εισέβαλαν (Ιησούς του Ναυή 7:5, Κριτές 5:8, Νεεμίας 12:30). Βαριές πύλες τοποθετούνταν μέσα σε αυτά τα τείχη για να επιτρέπουν την είσοδο και την έξοδο. Ο φύλακας της πύλης έπρεπε να είναι αξιόπιστος και να είναι σε εγρήγορση για κάθε σημάδι προβλήματος. Ένας πυλωρός που δεν εκτελούσε τα καθήκοντά του μπορούσε να προκαλέσει την καταστροφή ενός ολόκληρου πολιτισμού, οπότε η ιδέα της φύλαξης της πύλης συνεπάγεται εγρήγορση και ασφάλεια. Ο φύλακας των πυλών στον Ψαλμό 141:3 δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον Κύριο, καθώς φυλάει το στόμα μας, αποτρέποντάς μας από την ασύνετη ομιλία.
Ο Δαβίδ και ο Σαμουήλ διόρισαν 212 πυλωρούς για "θέσεις εμπιστοσύνης" στη φύλαξη του ναού του Κυρίου (Α΄ Χρονικών 9:22), και αυτοί που διορίστηκαν με αυτόν τον τρόπο εναλλάσσονταν σε εβδομαδιαίες αποστολές (εδάφιο 25). Τα εδάφια 26-29 μιλούν για τους τέσσερις κύριους πυλωρούς που "είχαν την επίβλεψη των οικημάτων και των θησαυρών τού οίκου τού Θεού. Και διανυχτέρευαν γύρω από τον οίκο τού Θεού, επειδή η φύλαξη ήταν στη δική τους επίβλεψη, κι αυτοί έπρεπε να τον ανοίγουν κάθε πρωινό. Και μερικοί απ' αυτούς είχαν την επίβλεψη των λειτουργικών σκευών, επειδή μετρημένα τα έφερναν μέσα και μετρημένα τα έβγαζαν έξω. Απ' αυτούς, ακόμα, ήσαν διορισμένοι για τα άλλα σκεύη, και για όλα τα σκεύη των ιερών, και για το σιμιγδάλι, και το κρασί, και το λάδι, και το θυμίαμα, και τα αρώματα". Οι φύλακες της πύλης του ναού ήταν υπεύθυνοι για το ποιος έμπαινε και ποιος έβγαινε. Εξασφάλιζαν την τάξη και τον σεβασμό για τον οίκο του Θεού.
Ο Έσδρας αναφέρει ότι 139 φύλακες πύλης ταξίδεψαν από τη Βαβυλώνα στην Ιερουσαλήμ μαζί με τον Ζοροβάβελ (Έσδρας 2:42). Όταν ο Νεεμίας ολοκλήρωσε την ανοικοδόμηση του τείχους γύρω από την πόλη της Ιερουσαλήμ, οι πυλωροί ήταν από τις πρώτες θέσεις που διόρισε (Νεεμίας 7:1). Αυτό ήταν σημαντικό, διότι, πριν μια πόλη μπορεί να διεξάγει επιχειρηματικές δραστηριότητες, πρέπει να προστατεύεται από εξωτερικούς εισβολείς. Ο οίκος του Κυρίου απαιτούσε πυλωρούς για τον ίδιο λόγο. Για να μπορέσουν να διεξαχθούν σωστά οι υποθέσεις του Θεού, μόνο οι προβλεπόμενοι ιερείς και άλλοι καθορισμένοι υπηρέτες μπορούσαν να περάσουν τις πύλες. Ο Θεός είχε δώσει σαφείς εντολές σχετικά με τις εργασίες του Ναού (Έξοδος 25:8-9, πρβλ. Εβραίους 9:1-7). Οι πυλωροί αποτελούσαν μέρος αυτής της ιερής επιχείρησης και η θέση τους θεωρούνταν ιερή (Α΄ Χρονικών 9:26, Νεεμίας 12:47).
Μπορούμε εύκολα να δούμε τον παραλληλισμό για τη δική μας ζωή. Η συνείδησή μας, ο φόβος του Κυρίου και το Άγιο Πνεύμα είναι οι "φύλακες των πυλών" για τις καρδιές μας. "Με τον φόβο τού Κυρίου οι άνθρωποι ξεκλίνουν από το κακό" (Παροιμίες 16:6). Το Πνεύμα επιθυμεί τον αγιασμό μας, δίνοντάς μας τη δύναμη να απωθούμε την αμαρτία. Όταν ο πειρασμός έρχεται και χτυπάει την πύλη μας, το Άγιο Πνεύμα σπρώχνει τη συνείδησή μας που είναι ενημερωμένη από τις Γραφές: "Αυτό είναι επικίνδυνο. Μην πας εκεί". Ο θείος Φύλακας της Πύλης ενεργεί για λογαριασμό μας για να εμποδίσει τους εισβολείς να μας καταστρέψουν.
Ο Ιωάννης Βουνιάνος απεικονίζει την ανάγκη για έναν πνευματικό "πυλωρό" στο βιβλίο του The Holy War (Ο Ιερός Πόλεμος). Σε αυτήν την αλληγορία, ο Βουνιάνος παρομοιάζει την ανθρωπότητα με μια πόλη: "Αυτή η περίφημη πόλη της Ανθρωποψυχής είχε πέντε πύλες, από τις οποίες έμπαινε και έβγαινε κανείς, και αυτές ήταν . . απόρθητες, και τέτοιες που δεν μπορούσαν ποτέ να ανοίξουν ούτε να παραβιαστούν παρά μόνο με τη θέληση και την άδεια αυτών που βρίσκονταν μέσα. Τα ονόματα των πυλών ήταν τα εξής: Πύλη του αυτιού, πύλη των ματιών, πύλη του στόματος, πύλη της μύτης και πύλη των αισθήσεων" (κεφάλαιο 1, σ. 62-63). Με άλλα λόγια, οι πέντε αισθήσεις είναι οι "πύλες" μέσω των οποίων η ανθρώπινη ψυχή αλληλεπιδρά με τον κόσμο μέσω του φυσικού σώματος. Αυτές οι πύλες πρέπει να φυλάσσονται, και, στην αλληγορία του Βουνιάνου, ο κ. θεοφοβούμενος είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για να το κάνει. Ο θεοφοβούμενος ήταν ένας αξιόπιστος άνθρωπος με "θάρρος, συμπεριφορά και ανδρεία", και ο εχθρός επιτέθηκε μάταια στην Ανθρωποψυχή, όσο ο θεοφοβούμενος ήταν ο φύλακας της πύλης (κεφάλαιο 15, σ. 285).
Όταν αγνοούμε τον Φύλακά μας, θέτουμε σε κίνδυνο τον εαυτό μας και όσους αγαπάμε. Όταν όμως, με θεϊκό φόβο, προσέχουμε τις προειδοποιήσεις του θείου λόγου και του Αγίου Πνεύματος, είμαστε ασφαλείς. Οι καρδιές και οι ζωές μας προστατεύονται από τα επεμβατικά σχέδια του Σατανά (Εφεσίους 6:11, Β΄ Κορινθίους 2:11).
English
Ποια ήταν η σημασία των πυλωρών στη Βίβλο;
