Ερώτηση
Θα συνεχίσει ο Θεός να σε συγχωρεί αν διαπράττεις επανειλημμένα την ίδια αμαρτία;
Απάντηση
Για ν' απαντήσουμε καλύτερα σε αυτό το ερώτημα, θα στρέψουμε τη ματιά μας σε δύο δυνατές περικοπές της Αγίας Γραφής. Η πρώτη βρίσκεται στο βιβλίο των Ψαλμών: «Όσο απέχει η ανατολή από τη δύση, τόσο μακριά έστειλε από μας τις ανομίες μας.» (Ψαλμός 103:12) Ένα από τα πιο αποτελεσματικά τεχνάσματα που ο Σατανάς χρησιμοποιεί στους χριστιανούς είναι να μας πείθει ότι οι αμαρτίες μας δεν είναι πραγματικά συγχωρημένες, ανεξάρτητα από την υπόσχεση του λόγου του Θεού. Αν πραγματικά έχουμε δεχτεί τον Ιησού ως Σωτήρα δια της πίστης και συνεχίζουμε να έχουμε αυτό το δυσάρεστο συναίσθημα αν είμαστε ή δεν είμαστε πραγματικά συγχωρημένοι, μπορεί να βρισκόμαστε κάτω από δαιμονική επίθεση. Τα δαιμόνια απεχθάνονται το γεγονός ότι οι άνθρωποι απελευθερώνονται από τα δεσμά τους και προσπαθούν να φυτέψουν σπόρους αμφιβολίας στο μυαλό μας για την πραγματικότητα της σωτηρίας μας. Στο απέραντο οπλοστάσιο των τεχνασμάτων του, ένα από μεγαλύτερα όπλα του Σατανά είναι να μας υπενθυμίζει συνεχώς τις αμαρτίες του παρελθόντος, που τις χρησιμοποιεί για να «αποδείξει» ότι ο Θεός δεν θα μπορούσε να μας συγχωρήσει και να μας αποκαταστήσει. Το ν' αναπαυθούμε απλά στις υποσχέσεις του Θεού και να εμπιστευθούμε την αγάπη Του αποτελεί μια πραγματική πρόκληση ενόψει των διαβολικών επιθέσεων.
Ο Ψαλμός αυτός όμως, δεν μας λέει μόνο ότι ο Θεός συγχωρεί τις αμαρτίες μας, αλλά και τις έχει τελείως απομακρύνει από την παρουσία Του. Αυτό είναι κάτι πολύ δυνατό! Χωρίς αμφιβολία, αυτό είναι ένα δύσκολο ζήτημα για να το καταλάβουμε, δηλαδή το γιατί είναι τόσο εύκολο για μας ν' ανησυχούμε για τη συγχώρηση αντί απλά να την αποδεχτούμε. Το κλειδί είναι να εγκαταλείψουμε, απλά, τις αμφιβολίες και τα συναισθήματα της ενοχής και ν' αναπαυθούμε στην υπόσχεση Του, ότι μας συγχωρεί.
Μια άλλη περικοπή είναι η Α΄ Ιωάννου 1:9, «Αν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός είναι πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία.» Τι θαυμάσια υπόσχεση! Ο Θεός συγχωρεί τα παιδιά Του όταν αμαρτάνουν αν μόνο πάνε σ' Αυτόν με νοοτροπία μετάνοιας και ζητήσουν να συγχωρηθούν. Η χάρη του Θεού είναι τόσο μεγάλη που μπορεί να εξαγνίσει τον αμαρτωλό από την αμαρτία του έτσι ώστε να γίνει παιδί του Θεού και αντίστοιχα, τόσο μεγαλειώδης ώστε, όταν σκοντάφτουμε, μπορούμε και πάλι να συγχωρηθούμε.
Στο Ματθαίο 18:21-22, διαβάζουμε, «Τότε, αφού τον πλησίασε ο Πέτρος, είπε: Κύριε, πόσες φορές αν ο αδελφός μου αμαρτήσει σε μένα, θα τον συγχωρήσω; Μέχρι επτά φορές; Ο Ιησούς λέει σ' αυτόν: Δεν σου λέω μέχρι επτά φορές, αλλά μέχρι 70 φορές επτά.» Ο Πέτρος σκεφτόταν, πιθανότατα, πως ήταν γενναιόδωρος. Αντί ν' ανταποδώσεις σε ένα πρόσωπο που αμάρτησε απέναντί σου με ίσα αντίποινα, ο Πέτρος πρότεινε να δίνουμε στον αδελφό κάποιο περιθώριο, ας πούμε μέχρι επτά φορές. Αλλά την όγδοη φορά, η συγχώρεση και η χάρη εξαντλούνται. Ο Χριστός όμως αμφισβήτησε τους κανόνες του Πέτρου και πρότεινε οικονομία χάρης, λέγοντας ότι η συγχώρεση είναι απεριόριστη για εκείνους που πραγματικά την επιζητούν. Αυτό είναι δυνατό μόνο εξαιτίας της άπειρης χάρης του Θεού που χορηγείται μέσω του αίματος του Χριστού που χύθηκε στον σταυρό. Εξαιτίας της συγχωρητικής δύναμης του Χριστού, μπορούμε πάντοτε να καθαριζόμαστε από την αμαρτία, αν ταπεινά ζητήσουμε συγχώρεση.
Ταυτόχρονα, πρέπει να σημειωθεί ότι δεν είναι βιβλικό για κάποιον που έχει σωθεί ν' αμαρτάνει κατά συνήθεια και συνεχώς ως τρόπος ζωής (Α΄ Ιωάννου 3:8-9). Γι' αυτόν τον λόγο ο Παύλος μας προτρέπει, «Εξετάζετε τον εαυτό σας, αν είστε στην πίστη· δοκιμάζετε τον εαυτό σας· ή, δεν γνωρίζετε ότι ο Χριστός είναι μέσα σας; Εκτός αν είστε σε κάτι αδόκιμοι.» (Β΄ Κορινθίους 13:5). Ως χριστιανοί, όντως σκοντάφτουμε, δεν ζούμε όμως έναν τρόπο ζωής συνεχούς και αμετανόητης αμαρτίας. Όλοι μας έχουμε αδυναμίες και μπορούμε να πέσουμε σε αμαρτία, ακόμα και όταν δεν το θέλουμε. Ακόμα και ο απόστολος Παύλος έκανε αυτό που δεν ήθελε να κάνει εξαιτίας της αμαρτίας που ενεργούσε στο σώμα του (Ρωμαίους 7:15). Σαν τον Παύλο, η ανταπόκριση του πιστού είναι να μισήσει την αμαρτία, να μετανοήσει γι' αυτήν και να ζητήσει τη θεία χάρη να την υπερνικήσει (Ρωμαίους 7:24-25). Αν και πρέπει να μην πέφτουμε εξαιτίας της επαρκούς χάρης του Θεού, μερικές φορές συμβαίνει γιατί βασιζόμαστε πάνω στην ανεπαρκή μας δύναμη. Όταν η πίστη μας είναι ασθενική και αρνούμαστε τον Κύριο με λόγο ή πράξη, όπως έκανε ο Πέτρος, ακόμη και τότε υπάρχει ευκαιρία για μετάνοια και συγχώρηση για την αμαρτία μας.
Ένα άλλο τέχνασμα του Σατανά είναι να μας κάνει να σκεφτόμαστε ότι δεν υπάρχει καμιά ελπίδα, καμιά πιθανότητα ότι μπορεί να συγχωρηθούμε, να γιατρευτούμε και ν' αποκατασταθούμε. Θα προσπαθήσει να μας κάνει να αισθανθούμε παγιδευμένοι από ενοχή έτσι ώστε να πιστέψουμε πως δεν αξίζουμε πια την συγχώρηση του Θεού. Αλλά από πότε αξίζαμε τη χάρη του Θεού; Ο Θεός μας αγάπησε, μας συγχώρεσε και μας έκλεξε να είμαστε του Χριστού πριν την δημιουργία του κόσμου (Εφεσίους 1:4-6), όχι για κάτι που κάναμε, αλλά «για να είμαστε σε έπαινο της δόξας του, εμείς που προελπίσαμε στον Χριστό» (Εφεσίους 1:12). Δεν υπάρχει μέρος που μπορούμε να πάμε και να μην μπορεί να μας φτάσει η χάρη του Θεού και δεν υπάρχει κάποιο βάθος στο οποίο μπορεί να βυθιστούμε που ο Θεός να μην μπορεί πια να μας τραβήξει έξω. Η χάρη Του είναι μεγαλύτερη από όλες τις αμαρτίες μας. Είτε μόλις αρχίσαμε να περιπλανιόμαστε εκτός πορείας ή αν έχουμε αρχίσει να βυθιζόμαστε και να πνιγόμαστε στην αμαρτία μας, η χάρη είναι διαθέσιμη.
Η χάρη είναι ένα δώρο από τον Θεό (Εφεσίους 2:8). Όταν αμαρτάνουμε, το Πνεύμα θα μας ελέγξει για την αμαρτία με τέτοιο τρόπο που θα νιώσουμε μια θεία λύπη (Β΄ Κορινθίους 7:10-11). Δεν θα καταδικάσει τις ψυχές μας σαν να μην υπάρχει ελπίδα, επειδή δεν υπάρχει πια καταδίκη για εκείνους που είναι εν Χριστώ Ιησού (Ρωμαίους 8:1). Ο έλεγχος του Πνεύματος μέσα μας είναι μια κίνηση αγάπης και χάρης. Η χάρη δεν είναι δικαιολογία για ν' αμαρτάνουμε (Ρωμαίους 6:1-2), και δεν τολμάμε να την καταχραστούμε, εννοώντας ότι η αμαρτία πρέπει να λέγεται με το όνομά της και όχι να την αντιμετωπίζουμε ως άκακη ή αθώα. Οι αμετανόητοι πιστοί χρειάζεται να αντιμετωπίζονται με αγάπη και να οδηγούνται προς την ελευθερία και οι μη πιστοί χρειάζεται να ακούσουν ότι πρέπει να μετανοήσουν. Ας δώσουμε όμως έμφαση στην θεραπεία, γιατί μας έχει δοθεί χάρη πάνω στη χάρη (Ιωάννης 1:16). Είναι το πώς ζούμε, πώς σωθήκαμε, πώς αγιαζόμαστε και πώς θα είμαστε ασφαλείς και δοξασμένοι. Ας λάβουμε τη χάρη όταν αμαρτάνουμε, μετανοώντας και εξομολογούμενοι τις αμαρτίες μας στον Θεό. Γιατί να ζούμε μια λερωμένη ζωή όταν ο Χριστός μπορεί να μας καθαρίσει και ολοκληρώσει και δικαιώσει μπροστά στον Θεό;
English
Θα συνεχίσει ο Θεός να σε συγχωρεί αν διαπράττεις επανειλημμένα την ίδια αμαρτία;
