Ερώτηση
Γιατί είναι νεκρή η πίστη χωρίς τα έργα;
Απάντηση
Ο Ιάκωβος γράφει, «όπως το σώμα χωρίς πνεύμα είναι νεκρό, έτσι και η πίστη χωρίς τα έργα είναι νεκρή» (Ιακώβου 2:26). Η πίστη χωρίς τα έργα είναι νεκρή πίστη διότι η έλλειψη των έργων φανερώνει μια ζωή που δεν άλλαξε, μια πνευματικώς νεκρή καρδιά. Υπάρχουν πολλά εδάφια που λένε πως η σώζουσα πίστη φέρνει ως αποτέλεσμα μια μεταμορφωμένη ζωή, πως η πίστη εκδηλώνεται με τα έργα που κάνουμε. Το πώς ζούμε αποκαλύπτει το τι πιστεύουμε και το κατά πόσον η πίστη που ομολογούμε είναι μια ζωντανή πίστη.
Η περικοπή Ιακώβου 2:14–26 θεωρείται μερικές φορές εκτός του πλαισίου της, σε μια προσπάθεια δημιουργίας ενός συστήματος δικαιοσύνης βασισμένο στα έργα, πράγμα που αντίκειται σε πολλές άλλες βιβλικές περικοπές. Ο Ιάκωβος δεν λέει πως τα έργα μας μάς δικαιώνουν ενώπιον του Θεού, αλλά ότι η πραγματική πίστη που σώζει εκδηλώνεται με καλά έργα. Τα έργα δεν είναι η αιτία της σωτηρίας· είναι η απόδειξη της σωτηρίας. Η πίστη στον Χριστό οδηγεί πάντοτε σε καλά έργα. Ο άνθρωπος που ισχυρίζεται πως είναι χριστιανός αλλά ζει ηθελημένα σε ανυπακοή στον Χριστό, έχει μια ψευδή ή νεκρή πίστη και δεν είναι σωσμένος. Ο Παύλος λέει βασικά το ίδιο πράγμα στην Α΄ Κορινθίους 6:9–10. Ο Ιάκωβος ξεχωρίζει δύο διαφορετικά είδη πίστης –την αληθινή πίστη που σώζει από την ψευδή που είναι νεκρή.
Πολλοί ομολογούν πως είναι χριστιανοί αλλά η ζωή τους και οι προτεραιότητές τους δείχνουν αλλιώς. Ο Ιησούς το έθεσε ως εξής: «Θα τους γνωρίσετε από τους καρπούς τους· μήπως μαζεύουν σταφύλια από αγκάθια ή σύκα από τριβόλια; Έτσι, κάθε καλό δέντρο κάνει καλούς καρπούς ενώ το σαπρό δέντρο κάνει κακούς καρπούς. Δεν μπορεί ένα καλό δέντρο να κάνει κακούς καρπούς ούτε ένα σαπρό δέντρο να κάνει καλούς καρπούς. Κάθε δέντρο που δεν κάνει καλό καρπό κόβεται και ρίχνεται στη φωτιά. Επομένως, από τους καρπούς τους θα τους γνωρίσετε. Δεν θα μπει μέσα στη βασιλεία των ουρανών καθένας που λέει σε μένα: Κύριε, Κύριε αλλά αυτός που πράττει το θέλημα του Πατέρα μου, ο οποίος είναι στους ουρανούς. Πολλοί θα μου πουν κατά την ημέρα εκείνη: Κύριε, Κύριε, δεν προφητεύσαμε στο όνομά σου, και στο όνομά σου εκβάλαμε δαιμόνια, και στο όνομά σου κάναμε πολλά θαύματα; Και τότε θα ομολογήσω σ' αυτούς, ότι: Ποτέ δεν σας γνώρισα· φεύγετε από μένα εσείς που εργάζεστε την ανομία.» (Ματθαίος 7:16–23).
Σημείωσε πως το μήνυμα του Ιησού είναι το ίδιο με το μήνυμα του Ιακώβου. Η υπακοή στον Θεό είναι το σημάδι της αληθούς, σώζουσας πίστης. Ο Ιάκωβος χρησιμοποιεί το παράδειγμα του Αβραάμ και της Ραάβ για να δείξει την υπακοή που συνοδεύει τη σωτηρία. Το να πεις απλώς πως πιστεύεις στον Ιησού, δεν σε σώζει, όπως δεν σώζει μια θρησκευτική λειτουργία. Αυτό που μας σώζει είναι η αναγέννηση της καρδιάς μας από το Άγιο Πνεύμα, και η οποία απαρεγκλίτως θα φανεί στη ζωή της πίστης που έχει το χαρακτηριστικό της συνεχούς υπακοής στον Θεό.
Η παρανόηση της σχέσης πίστης και έργων προέρχεται από την έλλειψη κατανόησης της βιβλικής διδασκαλίας περί σωτηρίας. Υπάρχουν πράγματι δύο σφάλματα αναφορικά με τα έργα και την πίστη. Το πρώτο σφάλμα είναι η διδασκαλία πως από τη στιγμή που κάποιος προσευχήθηκε μια προσευχή ή είπε «πιστεύω στον Ιησού», σε κάποια στιγμή της ζωής του, τότε είναι σωσμένος, ασχέτως άλλων παραγόντων. Έτσι, κάποιος που ως παιδί σήκωσε το χέρι του σε μια εκκλησιαστική συνάθροιση, θεωρείται σωσμένος ακόμη κι όταν δεν έχει ποτέ εκδηλώσει κάποια επιθυμία να περπατήσει με τον Θεό από τότε και ζει πραγματικά σε χονδροειδή αμαρτία. Η διδασκαλία αυτή, που μερικές φορές αποκαλείται «αποφασιστική αναγέννηση», είναι επικίνδυνη και απατηλή. Η ιδέα πως μια ομολογία πίστης σώζει κάποιον, έστω και αν κατόπιν ζει όπως ο Διάβολος, υποθέτει μια νέα κατηγορία πιστών που αποκαλούνται οι «σαρκικοί χριστιανοί». Αυτή επιτρέπει να δικαιολογούνται διάφοροι ασεβείς τρόποι ζωής: μπορεί κάποιος να είναι αμετανόητος μοιχός, ψεύτης ή ληστής τραπεζών αλλά είναι σωσμένος· απλώς, είναι «σαρκικός». Αλλά όπως μπορούμε να δούμε στο 2ο κεφάλαιο του Ιακώβου, μια κενή ομολογία πίστης –τέτοια που δεν οδηγεί σε ζωή υπακοής στον Χριστό- είναι στην πραγματικότητα μια νεκρή πίστη που δεν μπορεί να σώσει.
Το άλλο σφάλμα αναφορικά με τα έργα και την πίστη είναι η προσπάθεια να θεωρήσουμε τα έργα μέρος αυτού που μας δικαιώνει ενώπιον του Θεού. Η μίξη έργων και πίστης προς απόκτηση της σωτηρίας είναι τελείως αντίθετη με τη διδασκαλία των Γραφών. Στην Ρωμαίους 4:5 γράφει, «σ' εκείνον, όμως, που δεν εργάζεται, αλλά πιστεύει σ' αυτόν που ανακηρύσσει δίκαιον τον ασεβή, η πίστη του λογαριάζεται για δικαιοσύνη.» Στην Ιακώβου 2:26 διαβάζουμε, «η πίστη χωρίς τα έργα είναι νεκρή». Δεν υπάρχει αντίθεση μεταξύ αυτών των δύο περικοπών. Δικαιωνόμαστε με τη χάρη δια της πίστης, και το φυσιολογικό αποτέλεσμα της πίστης στην καρδιά είναι έργα που όλοι μπορούμε να δούμε. Τα έργα που ακολουθούν τη σωτηρία δεν μας καθιστούν δίκαιους ενώπιον του Θεού· απλώς πηγάζουν από την αναγεννημένη καρδιά τόσο φυσικά όπως το νερό από την πηγή.
Η σωτηρία είναι μια κυρίαρχη πράξη του Θεού, κατά την οποία ένας μη αναγεννημένος αμαρτωλός βιώνει το «λουτρό της παλιγγενεσίας και ανακαίνισης του Αγίου Πνεύματος» (Τίτον 3:5), που κατ' αυτόν τον τρόπο τον αναγεννά (Ιωάννης 3:3). Όταν συμβαίνει αυτό, ο Θεός δίνει στον συγχωρημένο αμαρτωλό μια καινούρια καρδιά και θέτει ένα καινούριο πνεύμα μέσα του (Ιεζεκιήλ 36:26). Ο Θεός αποσπά την πέτρινη καρδιά που σκλήρυνε από την αμαρτία και τον γεμίζει με το Άγιο Πνεύμα. Είναι το Πνεύμα, τότε, που κάνει τον πιστό να περπατάει με υπακοή στον λόγο του Θεού (Ιεζεκιήλ 36:26–27).
Η πίστη χωρίς τα έργα είναι νεκρή διότι αποκαλύπτει μια καρδιά που δεν έχει μεταμορφωθεί από τον Θεό. Όταν έχουμε αναγεννηθεί από το Άγιο Πνεύμα, η ζωή μας εκδηλώνει αυτήν την καινούρια ζωή. Τα έργα μας θα χαρακτηρίζονται από υπακοή στον Θεό. Η αόρατη πίστη γίνεται ορατή από την παραγωγή του καρπού του Πνεύματος στη ζωή μας (Γαλάτας 5:22). Οι χριστιανοί ανήκουν στον Χριστό, τον καλό Ποιμένα. Ως δικά Του πρόβατα, ακούμε τη φωνή Του και Τον ακολουθούμε (Ιωάννης 10:26–30).
Η πίστη χωρίς τα έργα είναι νεκρή διότι η πίστη οδηγεί σε μια καινούρια δημιουργία και όχι σε επανάληψη των ίδιων αμαρτωλών τρόπων συμπεριφοράς. Όπως έγραψε ο Παύλος στη Β΄ Κορινθίους 5:17, «αν κάποιος είναι εν Χριστώ, είναι καινούριο κτίσμα· τα αρχαία πέρασαν, δέστε, τα πάντα έγιναν καινούρια.»
Η πίστη χωρίς τα έργα είναι νεκρή διότι πηγάζει από μια καρδιά που δεν έχει αναγεννηθεί από τον Θεό. Κενές ομολογίες πίστης δεν έχουν τη δύναμη ν' αλλάξουν ζωές. Αυτοί που ισχυρίζονται πως έχουν πίστη αλλά δεν έχουν λάβει το Πνεύμα, θ' ακούσουν τον ίδιο τον Χριστό να τους λέει, «ποτέ δεν σας γνώρισα, φεύγετε από μένα εσείς που εργάζεστε την ανομία» (Ματθαίος 7:23).
English
Γιατί είναι νεκρή η πίστη χωρίς τα έργα;
