Ερώτηση
Γιατί υπάρχουν τόσα πολλά Χριστιανικά δόγματα;
Απάντηση
Για να απαντήσουμε σ΄ αυτό το ερώτημα, πρέπει πρώτα να γίνει διάκριση μεταξύ των δογμάτων εντός του σώματος του Χριστού και στις μη Χριστιανικές λατρείες και θρησκείες. Οι Πρεσβυτεριανοί και οι Λουθηρανοί είναι παραδείγματα Χριστιανικών δογμάτων. Οι Μορμόνοι και οι Χιλιαστές είναι παραδείγματα των μη Χριστιανικών λατρειών (ομάδες που ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί αλλά αρνούνται ένα ή περισσότερα από τα βασικά σημεία της Χριστιανικής πίστης). Ο Ισλαμισμός και ο Βουδισμός είναι εντελώς ξεχωριστές θρησκείες.
Η δημιουργία των δογμάτων εντός της Χριστιανικής πίστης μπορεί να εντοπιστεί πίσω στην Προτεσταντική Μεταρρύθμιση, το κίνημα για την «μεταρρύθμιση» της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας κατά τον 16ο αιώνα, εκ του οποίου τέσσερις μεγάλες διασπάσεις ή δόγματα του Προτεσταντισμού θα προκύψουν: το Λουθηρανικό, το Αναμορφωμένο, το Αναβαπτιστικό και το Αγγλικανικό. Από αυτά τα τέσσερα, προέκυψαν άλλα δόγματα κατά το πέρασμα των αιώνων.
Το Λουθηρανικό δόγμα πήρε το όνομά του από τον Martin Luther και βασίστηκε στις διδασκαλίες του. Οι Μεθοδιστές πήραν το όνομά τους, επειδή ο ιδρυτής τους, ο John Wesley, ήταν φημισμένος για τις «μεθόδους» πνευματικής αύξησης. Οι Πρεσβυτεριανοί πήραν το όνομά τους, από την άποψή τους σχετικά με την ηγεσία της εκκλησίας – από την ελληνική λέξη πρεσβύτερος. Οι Βαπτιστές πήραν το όνομά τους επειδή πάντα έδιναν ιδιαίτερη έμφαση στην αναγκαιότητα του βαπτίσματος. Κάθε δόγμα έχει μια μικρή διαφορά ή δίνει μεγαλύτερη έμφαση σε κάτι από τα υπόλοιπα, όπως η μέθοδος του βαπτίσματος, η διάθεση του δείπνου του Κυρίου σε όλους ή μόνο σε εκείνους που η μαρτυρία τους μπορεί να επιβεβαιωθεί από τους πρεσβύτερους της εκκλησίας, η κυριαρχία του Θεού σε αντίθεση με την ελεύθερη βούληση σε σχέση με το θέμα της σωτηρίας, το μέλλον του Ισραήλ και της εκκλησίας, η αρπαγή πριν από την Μεγάλη Θλίψη ή μετά, η ύπαρξη των χαρισμάτων «σημάδι» στην σύγχρονη εποχή και ούτω καθεξής.
Η διαφορά σ΄ αυτά τα δόγματα δεν είναι ποτέ ο Χριστός ως Κύριος και Σωτήρας αλλά μάλλον ειλικρινείς διαφορές απόψεων από ευσεβείς, αν και ατελείς ανθρώπους που αναζητούν να τιμούν τον Θεό και να διατηρούν μια δογματική αγνότητα σύμφωνα με την συνείδησή τους και την κατανόηση του Λόγου Του.
Τα δόγματα σήμερα είναι πολλά και ποικίλουν. Στα αρχικά «κύρια» δόγματα που αναφέρθηκαν παραπάνω δημιουργήθηκαν πολλά παρακλάδια, όπως οι Συγκεντρώσεις του Θεού, η Χριστιανική και Ιεραποστολική Συμμαχία, οι Ναζαρηνοί, οι Ελεύθεροι Ευαγγελικοί, ανεξάρτητες βιβλικές εκκλησίες και άλλα.
Μερικά δόγματα δίνουν έμφαση σε δογματικές διαφορές αλλά τις περισσότερες φορές προσφέρουν απλά διαφορετικές μορφές λατρείας για να ταιριάζουν με τις διαφορετικές προτιμήσεις των Χριστιανών. Αλλά ας μην γελιόμαστε, ως πιστοί, θα πρέπει να ταυτιζόμαστε με τις βασικές αρχές της πίστης, αλλά πέρα από αυτό υπάρχει μεγάλη ευχέρεια για το πώς οι Χριστιανοί πρέπει να λατρεύουν σ΄ ένα χώρο λατρείας. Αυτή η ευχέρεια είναι που προκαλεί τόσες πολλές διαφορετικές «αποχρώσεις» στον Χριστιανισμό. Μια Πρεσβυτεριανή εκκλησία στην Ουγκάντα θα έχει ένα στυλ λατρείας πολύ διαφορετικό από μια Πρεσβυτεριανή εκκλησία στο Κολοράντο αλλά η δογματική τους στάση θα είναι, ως επί το πλείστον, ίδια. Η διαφορετικότητα είναι καλό πράγμα αλλά όχι ο διχασμός. Εάν δύο εκκλησίες διαφωνούν δογματικά, χρειάζεται συζήτηση και διάλογος με βάση τον Λόγο. Αυτό το είδος «ακονίσματος σίδερο με σίδερο» (Παροιμίες 27:17) είναι επωφελής για όλους. Εάν διαφωνούν στο στυλ και τη μορφή, όμως, είναι καλό να παραμείνουν χωριστά. Ο διαχωρισμός αυτός, όμως, δεν άρει την ευθύνη που έχουν οι Χριστιανοί να αγαπούν ο ένας τον άλλον (Α΄ Ιωάννη 4:11-12) και τελικά να είναι ενωμένοι ως ένας εν Χριστώ (Κατά Ιωάννη 17:21-22).
English
Γιατί υπάρχουν τόσα πολλά Χριστιανικά δόγματα;
